Hubig pleit voor gedeeld moederschap voor vrouwelijke stellen

Minister van Justitie Stefanie Hubig wil het voor lesbische stellen met kinderen vanaf het begin mogelijk maken om gezamenlijk ouderschap te hebben. "Persoonlijk kan ik me voorstellen dat we in de ouderschapswetgeving een bepaling kunnen opnemen voor gezamenlijk moederschap voor vrouwelijke stellen", aldus de SPD-politicus tegen het Duitse persbureau.

De huidige juridische situatie is dat de partner van de vrouw die het kind baart, het kind moet adopteren om de wettelijke ouder te worden. "Deze route via de gerechtelijke adoptieprocedure is zeer omslachtig en belastend voor gezinnen", bekritiseerde de minister. Bovendien zou deze regeling ernstige gevolgen kunnen hebben voor het kind als de moeder tijdens of kort na de geboorte overlijdt: "Dan heeft het kind mogelijk helemaal geen ouders meer."

Het Federale Ministerie van Justitie had al in het najaar van 2024 concrete plannen voor co-moederschap. Na de val van de Stoplichtcoalitie zijn deze plannen echter niet uitgevoerd. Het regeerakkoord tussen CDU, CSU en SPD voorziet niet in wijzigingen in het ouderschapsrecht op dit punt. Over het algemeen geldt dat hervormingen van het familierecht "in het belang van het kind" zullen zijn, zo staat er slechts in vrij algemene bewoordingen.

Hubig vindt een verandering op dit gebied echter zinvol, ook met het oog op lopende zaken over co-moederschap. "Verschillende Duitse rechtbanken beschouwen de huidige wet inzake ouderschap op dit punt als ongrondwettelijk", aldus de minister, die minister van Onderwijs was voor Rijnland-Palts voordat ze naar Berlijn verhuisde. Ze zou graag zien dat "we niet wachten tot het Federale Constitutionele Hof ons daartoe een verzoek stuurt voordat we zinvolle hervormingen in het familierecht doorvoeren."

De minister acht de notariële 'gemeenschap van verantwoordelijkheid', een ander voorstel van voormalig minister van Justitie Marco Buschmann (FDP), dat nooit is uitgevoerd, echter overbodig. Deze was bedoeld voor mensen die geen liefdesrelatie hebben, maar wel in het dagelijks leven verantwoordelijkheid voor elkaar willen nemen. Buschmann noemde als voorbeelden alleenstaande ouders die elkaar onderhouden of alleenstaande senioren die samen in een gedeeld appartement wonen.

"In eerste instantie klonk dit voor velen eigentijds", aldus Hubig. Het idee was echter blijkbaar nog niet volledig uitgewerkt. Feedback vanuit de samenleving en de academische wereld had uitgewezen dat niemand behoefte had aan deze nieuwe juridische instelling. De meerwaarde zou hooguit symbolisch zijn geweest.