Laos: Toerisme als uitweg uit armoede?
De stad Luang Prabang ligt in het noorden van Laos en beleeft een economische bloeiperiode. Nog maar tien jaar geleden zag je nauwelijks buitenlandse toeristen op Sisavangvong Road, de centrale straat van de stad. Het waren voornamelijk backpackers op doorreis naar Thailand of Vietnam.
Maar vandaag is alles anders. Aan de zuidkant van de nu bruisende straat, die aftakt van de boeddhistische tempel Wat Pa Phai, zijn drukke handwerkmarkten. Internationale reizigers slenteren over Sisavangvong Road zelf en eten en drinken in chique bars en restaurants. De reisbureaus richten zich op internationale klanten.
Officiële cijfers laten een stijging van 162 procent in het aantal bezoekers zien ten opzichte van het voorgaande jaar (per april 2025). Luang Prabang werd door Lonely Planet ook uitgeroepen tot beste reisbestemming van Azië voor 2025 – vanwege de unieke combinatie van cultuur, natuur en geschiedenis.
Zelfs de regering van de Laotiaanse provincie was verrast door de toenemende populariteit. Ze streefde naar 900.000 bezoekers in 2024. Meer dan twee miljoen mensen kwamen en gaven bijna 500 miljoen euro uit. Volgens officiële cijfers konden meer dan 16.000 gezinnen ontsnappen aan de armoede, wat neerkomt op 98,3 procent van de totale bevolking van de stad. De stad telt in totaal 70.000 inwoners.
Dit betekent dat ze een stabiele baan en een vaste woon- of verblijfplaats hebben. Middelbaar onderwijs en toegang tot basisgezondheidszorg, schoon water en energie behoren ook tot de succescriteria.
Toch blijft Laos, met een bevolking van 7,8 miljoen, een van de armste landen ter wereld. De VN plaatst het Zuidoost-Aziatische land op de lijst van minst ontwikkelde landen (MOL's). Laos heeft een zware schuldenlast van 13,8 miljard dollar. De totale schuld is hoger dan de jaarlijkse economische output van het land. De nationale munteenheid, de kip, is dan ook zeer zwak.
Naast landbouw wil Laos, waar veel waterrijke rivieren ontspringen in de Himalaya, fors investeren in waterkracht en de "batterij" van de regio worden. Chinese investeerders hebben zich gemeld. En de regering zit diep in de schulden.
Toerisme als uitweg?De toeristische bloei in Luang Prabang, de voormalige hoofdstad van het koninkrijk Lan Xang tot de 18e eeuw en later van het Franse protectoraat, wekt de hoop dat toerisme een economische motor kan worden. Analisten waarschuwen echter dat niet iedereen in het land per se van toerisme kan profiteren.
Zo kwamen er in 2024 meer dan een miljoen Chinese toeristen naar Laos. De meesten van hen waren zogenaamde 'zero-dollar'-toeristengroepen, die touroperators veel minder betaalden dan ze zich konden veroorloven om hun reiskosten te dekken. Bovendien winkelden ze alleen in winkels in Laos die zakelijke banden met China hadden. De lokale economie moest toekijken hoe de menigte door hun dorpen trok.
"De nieuwe spoorverbinding tussen China en Laos heeft het aantal toeristen doen toenemen, maar heeft de Laotiaanse bevolking geen noemenswaardige economische voordelen opgeleverd", aldus professor Worrawoot Jumlongnark van de Mahasarakham Universiteit in Thailand. Eind 2024 hadden bijna 43 miljoen treinreizigers Laos bezocht na de ingebruikname van de lijn in 2022.
"De provincie Luang Prabang ligt aan de Laotiaans-Chinese spoorlijn. We kunnen ons meer richten op landbouw en export. En de spoorlijn kan de export naar China stimuleren, wat de lokale bevolking ten goede kan komen", zegt Inthy Danesavanh, voorzitter van de Inthira Group en specialist in ecotoerisme in Laos, dat tussen Vietnam en Thailand ligt. Beide landen worden beschouwd als droombestemmingen voor massatoerisme.
"En ik geloof heilig in toerisme, omdat Laos wordt omringd door vijf andere landen. Meer dan 200 miljoen toeristen reizen jaarlijks door of in de buurt van Laos. Ik geloof dat toerisme, landbouw en logistiek een toekomst hebben om Laos te helpen armoede te overwinnen," vertelde hij aan DW.
Geadapteerd uit het Engels door Dang Yuan
dw
