Elektrische auto opladen tijdens het rijden: de toekomst van e-mobiliteit of weer een geldverslindende onderneming?

Een elektrische auto opladen tijdens het rijden? Klinkt geniaal – en het werkt ook, maar het is duur en ingewikkeld. Waarom het idee toch hoop biedt.

Wat als je je elektrische auto tijdens het rijden zou kunnen opladen? Geen last meer van actieradiusangst, accu's zouden kleiner zijn en dus minder van de zeldzame aardmetalen gebruiken die ze nu nog steeds nodig hebben. Inductief laden voor elektrische auto's is geen hogere wiskunde meer, en diverse startups onderzoeken de implementatie van deze technologie. Zal inductief laden tijdens het rijden een revolutie teweegbrengen in e-mobiliteit ?

Een onderzoek, onder andere uitgevoerd in de Beierse stad Hof, komt tot een genuanceerde conclusie. Ja, technisch gezien werkt het principe. De energiestroom is stabiel en de voertuigen kunnen – in ieder geval theoretisch – worden aangedreven door aanzienlijk kleinere batterijen.

Maar de cijfers vertellen een ander verhaal: de economische haalbaarheid van het systeem kan alleen met aanzienlijke inspanning en onder gunstige omstandigheden worden aangetoond. Alleen wanneer fotovoltaïsche systemen en lokale energieopslagsystemen in het systeem worden geïntegreerd, dalen de bedrijfskosten aanzienlijk – in één scenario met ongeveer 20 procent. Zonder deze toevoegingen is inductief rijden vooral duur.

Internationaal is de race om autorijdend te laden al lang gaande. Zo heeft het Israëlische bedrijf Electreon , in samenwerking met EnBW, een testbaan aangelegd op de A6 waar elektrische voertuigen inductief kunnen worden opgeladen tijdens het rijden. De technologische voorsprong is onomstreden: de systemen werken, met een rendement van zo'n 64 procent – behoorlijk indrukwekkend voor contactloze energieoverdracht. Maar achter de schermen blijven de uitdagingen groot.

Zo'n systeem is complex. De spoelen moeten tot op de millimeter nauwkeurig onder het asfalt worden geplaatst en elk voertuig vereist speciale ontvangsttechnologie die een nauwkeurige uitlijning vereist. Zelfs de kleinste afwijkingen – bijvoorbeeld door rijstrookwisselingen – kunnen de efficiëntie enorm verminderen. Bovendien is de installatie duur. Alleen al het Electreon-pilotproject op de A6 ontvangt zo'n drie miljoen euro aan financiering – voor slechts één kilometer testbaan. Vergelijkbare bedragen worden ook geraamd voor stedelijke systemen zoals die in Hof of Bad Staffelstein.

En hoe reageert de auto-industrie? Met scepsis. Hoewel er in het verleden al eerste pogingen zijn gedaan – BMW testte inductieladen voor plug-in hybrides en Bombardiers "Primove"-systeem werd getest op individuele buslijnen in Mannheim en Braunschweig – is er een gebrek aan serieuze betrokkenheid. De ontwikkelingsafdelingen van de grote OEM's vinden de standaarden te duur, te inefficiënt en te onduidelijk.

Ook het politieke kader is nog niet vastgesteld. Bindende normen ontbreken bijvoorbeeld voor het detecteren van vreemde voorwerpen onder asfalt of voor blootstelling aan magnetische velden. Factureringssystemen voor energieverbruik moeten nog worden ontwikkeld, evenals een uniform regelgevingskader. Hoewel onderzoeksinstituten zoals Fraunhofer FfE en het Franse bedrijf Vedecom aan oplossingen werken, blijft de vaart erin beperkt.

De technologie heeft zeker potentie – vooral in het openbaar vervoer. Buslijnen met vaste routes, lage snelheden en hoge frequenties zouden baat kunnen hebben bij inductieve systemen. Er is geen tijdrovend opladen op de remise, geen slijtage door stekkers en geen zichtbare laadinfrastructuur in het stadsbeeld . Maar juist hier zijn de gemeentelijke budgetten bijzonder krap – en de technologische inspanningen bijzonder hoog.

Kortom: inductieladen is geen utopie meer. De technologie is er, het werkt – en het wordt met elk project beter. Maar er moeten nog veel obstakels worden overwonnen voordat het echt wijdverbreid kan worden ingezet. Zolang de kosten per kilometer in de miljoenen lopen en de energieverliezen aanzienlijk hoger zijn dan bij conventionele laadstations, blijft drive-by-laden vooral één ding: een fascinerend idee met een beperkt realisme. Tenminste, voorlopig.