Decryptie. Lecornu II: Hoe de nieuwe regering de territoria wil aanpakken

Sébastien Lecornu, een gekozen provinciaal ambtenaar, heeft ervoor gezorgd dat zijn regering vertegenwoordigers uit het maatschappelijk middenveld en vertegenwoordigers uit de regio's, met name plattelandsgebieden, omvat. Hier is een nadere blik.
"Het Parijse centralisme irriteert een groot deel van onze medeburgers, ondernemers, burgemeesters en ambtenaren die moedig openbare diensten verlenen..." In zijn eerste interview een maand geleden in onze columns toonde Sébastien Lecornu zijn gehechtheid aan de provincies, die we nu "de territoria" noemen. Als lokaal gekozen ambtenaar uit Eure, voormalig burgemeester en voormalig voorzitter van de departementale raad, heeft de premier een regering opgebouwd met een duidelijke lokale kleur.
De functie van minister van Betrekkingen met het Parlement is daar een sprekend voorbeeld van. In het eerste elftal, dat slechts enkele uren standhield, werd Renaissance-parlementslid Mathieu Lefèvre uit de regio Île-de-France benoemd. Hij werd vervangen door Ariège-parlementslid Laurent Panifous, die tevens voorzitter is van de kleine, centristische fractie Liot (Vrijheid, Onafhankelijken, Overzeese Gebiedsdelen).
Het feit dat de strategische positie van de Betrekkingen met het Parlement, d.w.z. de minister die verantwoordelijk is voor het vinden van compromissen over alle teksten, is toevertrouwd aan een provinciaal gekozen ambtenaar wiens fractie geregistreerd staat in de oppositie, is niet neutraal. Hij waarschuwt al lang voor de ontevredenheid onder gekozen functionarissen, de druk op de normen en het verdwijnen van openbare diensten. Het feit dat hij de Socialistische Partij, waarvan hij lid was en waarmee een akkoord moet worden bereikt, goed kent, is eveneens een voordeel.
"Liot is een groep die verwaarloosd is. Het is slim om de president in de regering te betrekken. Hij is gewend om de touwtjes in handen te houden van linkse en rechtse parlementsleden in zijn fractie", legt een gekozen bestuurder van Renaissance uit.
Laurent Panifous is niet de enige minister met het label "provinciaal". Sébastien Martin, voorzitter van Intercommunalités de France, treedt toe tot de hub in Bercy als minister van Industrie. Michel Fournier, afkomstig uit de Vogezen en voorzitter van de Vereniging van Landelijke Burgemeesters van Frankrijk (AMRF), wordt verantwoordelijk voor plattelandszaken onder Françoise Gatel, minister van Ruimtelijke Ordening en Decentralisatie. Als voormalig senator is Françoise Gatel goed op de hoogte van de realiteit buiten Europees Frankrijk. Zij zal belast worden met de voorbereiding van de "grote decentralisatie" die Sébastien Lecornu burgemeesters kort na zijn benoeming in een brief beloofde.
Concreet moet deze nieuwe decentralisatie resulteren in een wetsvoorstel. Sébastien Lecornu had beloofd de lokale gekozen bestuurders, die als eersten getroffen worden, hierbij te betrekken. Zoals beloofd, zal het gebeuren: het zullen de gekozenen zijn die hen vertegenwoordigen die het wetsvoorstel moeten opstellen. Dit is een eerste breuk met zijn voorgangers.
Le Progres