Diplomatieke crisis met Algerije: drie vragen over de overeenkomst van 1968, in twijfel getrokken door een deel van rechts en extreemrechts

De crisis tussen Frankrijk en Algerije was te zien op de Landbouwbeurs op maandag 24 februari. Tijdens zijn bezoek noemde de premier het "onaanvaardbaar" dat Algerije "tien keer" had geweigerd de aanvaller van Mulhouse terug te halen . De verdachte van de mesaanval, waarbij zaterdag in Mulhouse één dode en vijf gewonden vielen , was geboren in Algerije en viel onder de OQTF (verplichting om het grondgebied te verlaten). Maar Algerije weigerde "tien keer" om hem terug te nemen naar zijn grondgebied, aldus de minister van Binnenlandse Zaken dit weekend. Sindsdien hebben verschillende politieke leiders Frankrijk opgeroepen om de overeenkomst tussen Parijs en Algiers uit 1968 op te zeggen. Deze overeenkomst regelt de toegang, het verblijf en de werkgelegenheid van Algerijnen in Frankrijk.

1 Wat is de overeenkomst van 1968?

Deze overeenkomst, die in Frankrijk relatief onbekend is, werd in december 1968 ondertekend, zes jaar na het einde van de Algerijnse Oorlog en de Akkoorden van Evian. De overeenkomst, die werd aangegaan onder het voorzitterschap van generaal De Gaulle, vergemakkelijkt de vestiging van maximaal 35.000 Algerijnse arbeiders in Frankrijk per jaar, en hun gezinnen, en verleent hen een speciale status. In Frankrijk gelden voor Algerijnen dus een specifiek regime, in tegenstelling tot onderdanen van andere landen in de wereld. Zo wordt hun toegang tot het Franse grondgebied vergemakkelijkt, krijgen ze sneller toegang tot verblijfsvergunningen die tien jaar geldig zijn en genieten ze de vrijheid van vestiging om een ​​commerciële activiteit of een zelfstandig beroep uit te oefenen.

De overeenkomst uit 1968 werd drie keer herzien, in 1985, 1994 en 2001, maar de hoofdbeginselen en de uitzonderingen op het gewoonterecht bleven behouden. Bovendien heeft deze overeenkomst, omdat het een internationaal verdrag is, een hogere waarde dan nationale wetten, zoals vastgelegd in de Grondwet. Op grond van deze overeenkomst zijn Algerijnen die in Frankrijk wonen, niet onderworpen aan de nieuwste immigratiewetten.

2 Wat is het standpunt van de regering ten aanzien van de overeenkomst van 1968?

François Bayrou protesteerde maandag in de gangpaden van de Landbouwbeurs tegen de "onaanvaardbare" weigering van Algerije om de aanvaller van Mulhouse terug te nemen, een Algerijn die het Franse grondgebied moet verlaten. "We gaan de komende dagen bijeenkomsten houden om deze vraag te stellen: Frankrijk, de Franse justitie, de verdediging van onze veiligheid, dit houdt in dat we met klem bevestigen dat we de situatie die is ontstaan ​​niet kunnen accepteren", aldus de premier.

Woensdag vindt er een kabinetsvergadering over immigratie plaats. De bedoeling was dat dit vóór de aanslag in Mulhouse zou gebeuren, maar maatregelen gericht op Algerije zullen daar ook besproken worden. Minister van Binnenlandse Zaken Bruno Retailleau wil bijvoorbeeld dat de overeenkomst tussen Frankrijk en Algerije uit 1968 wordt ingetrokken. Dit element zal op tafel liggen, bevestigde de woordvoerder van de regering maandag.

3 Wat zegt de oppositie hierover?

Ook op de Salon de l'agriculture, tegelijk met François Bayrou op maandag, riep Jordan Bardella, de voorzitter van de Nationale Rally, de regering op om haar spel op te voeren: "We moeten het aandurven om diplomatieke armworstelingen te plegen. En nu, als de regering consequent is, moeten we ervoor zorgen dat er geen visa meer worden afgegeven aan een Algerijnse staatsburger zolang Algerije weigert deze ongewenste personen en zijn buitenlanders, met name illegale immigranten, terug te nemen."

Het in twijfel trekken van het akkoord van 1968, zoals een deel van rechts en extreemrechts eist, wordt door links daarentegen als een heel slecht idee beschouwd. Links hekelt de instrumentalisering van dit akkoord. "Wij lossen niets op met opruiende uitspraken op televisie", meent de communistische senator Ian Brossat. Dit alles tegen een achtergrond van leugens, zo benadrukt hij: "We worden wijsgemaakt dat de overeenkomsten van 1968 hebben geleid tot een massale migratie van Algerijnen naar Frankrijk, maar de werkelijkheid is helemaal niet zo. Zo is het aandeel Algerijnen in de immigratie naar Frankrijk ongeveer gelijk aan dat van Marokkanen."

Bovendien zal het verwerpen van de overeenkomst van 1968 het probleem van OQTF's niet oplossen, gelooft PS-parlementslid Arthur Delaporte: "Het is niet omdat we de overeenkomst verwerpen dat we dit probleem van weigering van OQTF's zullen oplossen. Dus in feite moeten we de overeenkomst niet de oorzaak maken van iets dat in de eerste plaats verband houdt met een probleem van diplomatieke betrekkingen." De socialist roept op tot het herstel van hartelijkere diplomatieke betrekkingen. "Dit betekent ook dat er een verandering moet plaatsvinden aan de Algerijnse kant", zegt Arthur Delaporte.