Komen mensen daadwerkelijk in opstand tegen Trump?

Meld u aan voor de Surge , de nieuwsbrief die de belangrijkste politieke onzin van de week behandelt en elke zaterdag in uw inbox wordt bezorgd.

Oh, geweldig. Als jullie het weer niet zijn, die staan ​​te popelen om Slate's overzicht van de belangrijkste figuren in de politiek van de week te lezen. "Wie is er in de lift en wie is er in de kou?", zeg je met je nasale, piepende stem. "Wie is er in de lift en wie is helemaal uit?" In dit geval ben ik het, de plaatsvervangende auteur van Surge Ben Mathis-Lilley, die uit de kast is. De oorspronkelijke eigenaar van deze gewaardeerde nieuwsbrief, Jim Newell , keert volgende week terug aan het roer. Naar onze mening is Jim zowel de grappigste als de meest enthousiaste politieke schrijver van de Verenigde Staten – wat wil zeggen, lezers, jullie lange nationale nachtmerrie is voorbij! De goede dingen komen terug!

Deze week moet in de tussentijd nog worden doorgenomen, dus dat zullen we doen. En op dit moment is de Amerikaanse overheidsscene behoorlijk actief, ook al is er vrijwel geen sprake van daadwerkelijk bestuur. Of in ieder geval is er heel weinig bestuur van het constitutioneel afgebakende soort waar eerdere regeringen en wetgevende machten zich mee bezighielden. In plaats daarvan hebben we alleen de inmiddels gebruikelijke tegenstromen van dreigementen en tegenbedreigingen, geneuzel en te kwader trouw gefabriceerde verontwaardiging die zichzelf nooit lijken op te lossen, maar die het nationale project ook onmiskenbaar in een richting sturen die zelfs veel rechtse partijgangers waarschijnlijk als onheilspellend herkennen. Jazeker! Laten we praten.

1.

Lisa Cook

Lisa Cook is een van de zeven leden van de Raad van Bestuur van de Federal Reserve. Als zodanig mag zij stemmen – onafhankelijk van de wensen van de president – ​​over monetair beleid. De meest prominente daarvan is de basisrente van het land. Donald Trump wil dat de rente veel lager is dan hij nu is, zodat mensen meer geld zullen lenen en uitgeven en economische indicatoren “hot” en “buzzy” zullen worden. Cook is een van de bestuursleden die de rente niet zo snel wil verlagen als Trump. Daarom beschuldigde hij haar deze week van het plegen van “hypotheekfraude” en zei hij dat hij haar zou ontslaan. Zijn redenen voor de fraudebeschuldiging zijn nogal speculatief , evenals zijn wettelijke basis voor het ontslaan van een ambtenaar bij een onafhankelijk agentschap dat is opgericht door een wet van het Congres . In reactie daarop zeiden Cook en de Fed dat ze aanblijft terwijl haar vermeende ontslag wordt uitgevochten, een uitkomst die naar verwachting haar weg naar het Hooggerechtshof zal vinden. Als ze verliest, zal de Fed waarschijnlijk binnenkort geleid worden door MAGA-loyale, gekken, zoals de nazi-oorlogsschipfetisjist die Trump probeert te benoemen tot hoofd van het Bureau of Labor Statistics. Met andere woorden, de inzet – net als de overnight-rentedoelstelling van het Federal Open Market Committee , naar de mening van de president – ​​is hoog. Opmerkelijk is echter dat, als Trump erin slaagt Cook te ontslaan vanwege de vermeende fraude, hij duidelijk geen andere keuze heeft dan zelf ontslag te nemen, aangezien hij vorig jaar is veroordeeld voor meerdere misdrijven in verband met zijn eigen vervalsing van financiële gegevens. Elke andere handelwijze zou hypocriet zijn!

2.

JB Pritzker

Een week geleden vroegen we ons af hoe gouverneur JB Pritzker van Illinois – die er blijkbaar van overtuigd is dat hij een goede leider voor zijn partij zou zijn – zou reageren op alle aandacht die gouverneur Gavin Newsom van Californië kreeg voor zijn maffe, maar onmiskenbaar effectieve campagne op sociale media tegen Trumps gerrymandering . Trump gaf Pritzker vervolgens een substantiële reden om in de schijnwerpers te treden door te dreigen de Nationale Garde naar Chicago te sturen . Pritzker reageerde maandag in de stad , omringd door stads- en staatsfunctionarissen, met een korte maar krachtige toespraak die inhield: "Denk er niet eens aan ." (Als Newsoms aanpak postmoderne trolling is, ging Pritzker te werk met ouderwetse journaalgrootspraak: "Ik zeg, meneer de president, kom niet naar Chicago. … Als u mijn volk pijn doet, zal niets mij ervan weerhouden, noch de tijd noch de politieke omstandigheden, om ervoor te zorgen dat u rechtvaardigheid onder onze constitutionele rechtsstaat zult ondervinden.") Hoe Trump te werk gaat in het licht van deze weerstand zal veelzeggend zijn: alleen al door een toespraak te houden over de mogelijkheid van militaire inzet, heeft Pritzker al meer ruggengraat getoond dan de Democratische leiders in de hoofdstad van het land hebben getoond in reactie op de daadwerkelijke bezetting van hun stad . Stopt de verantwoordelijkheid bij Michigan Avenue?

3.

Susan Monarez

Eerder deze maand viel een man die complottheorieën koesterde over het COVID-vaccin het hoofdkwartier van de Centers for Disease Control and Prevention in Atlanta aan met vijf verschillende wapens . Hij vuurde meer dan 100 schoten af, waarbij hij een politieagent en vervolgens zichzelf doodde. Vervolgens vaardigde minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken Robert F. Kennedy Jr. - de belangrijkste vaccincomplotdenker van het land - regelgeving uit die de geschiktheid voor het ontvangen van de COVID-prik zal beperken . (Kennedy was deze week ook in het nieuws omdat hij beweerde dat hij kinderen met "mitochondriale uitdagingen" kan identificeren door ze op luchthavens te observeren , wat heel normaal is om te zeggen.) Monarez, de onlangs benoemde directeur van de CDC, zou tegen RFK Jr. hebben gezegd dat ze weigerde de nieuwe vaccinatiebeperkingen te steunen - en als gevolg daarvan werd haar verteld ontslag te nemen. Ze weigerde dit te doen en werd ontslagen . Vier andere topfunctionarissen van het agentschap namen vervolgens ontslag uit protest, gevolgd door gewone stafleden die een "stakingsprotest" organiseerden . We moeten het nogmaals benadrukken: deze nieuwe, verrassende strategie, waarbij mensen in cruciale banen zich niet meteen overgeven aan de regering-Trump en haar niet geven wat ze vraagt ... het is provocerend en we zijn heel benieuwd waar het toe leidt.

4.

De vrienden van de president in Beverly Hills

Trump, nooit een bijzonder betrouwbare verteller, raakt steeds meer los van tijd en ruimte naarmate hij zijn negende decennium nadert – een soort surrealistische dichter, wiens publieke uitspraken realiteit en mythe combineren in een chronologisch vloeibaar fresco van geschiedenis als emotionele waarheid. (Wat? Veel mensen zeggen het.) Zoals uw Surge-auteur en politiek historicus John Ganz de afgelopen weken onafhankelijk van elkaar opmerkten, is de president begonnen te spreken alsof het huidige jaar, heel specifiek , 1989 is – en zowel Slate's als Ganz' observaties van het fenomeen dateren van vóór hij Sylvester Stallone een kunstprijs toekende en Sint-Petersburg in een bericht op sociale media "Leningrad" noemde . Afgelopen maandag in het Oval Office vertelde Trump opnieuw over een tijdreisverhaal, waarbij hij verslaggevers vertelde dat hij vrienden heeft in "Beverly Hills" die hun auto's niet op slot doen, zodat kleine dieven de deuren er niet afrukken wanneer ze "de radio of zoiets willen stelen". Dit soort criminaliteit vindt plaats op "een niveau dat niemand ooit eerder heeft gezien", zei hij, eraan toevoegend dat hem "dit door veel mensen, sterren, grote namen, is verteld". Diefstal van autoradio's is, overbodig te zeggen, geen groot probleem meer in Beverly Hills of de VS in het algemeen, omdat de meeste auto's geen aparte radio meer hebben . Maar dat was zeker het geval toen de vermogenscriminaliteit in Los Angeles in 1989 epidemisch toenam!

5.

Catelin Drey

Voor Democraten begint elke hoop om Trump in toom te houden, laat staan ​​de schade die de partij heeft aangericht terug te draaien, met het overnemen van de macht in het Huis van Afgevaardigden tijdens de tussentijdse verkiezingen van 2026. Natuurlijk zou het geweldig zijn als ze dan ook de Senaat zouden veroveren, en het zou heel mooi zijn als ze in 2028 het presidentschap zouden winnen. Maar dat alles zal behoorlijk onrealistisch aanvoelen als ze niet eens de Kamer winnen waarin ze een relatief structureel voordeel hebben in de verkiezingscyclus, een voordeel dat kiezers doorgaans gebruiken om te verklaren dat ze de zittende president haten. Deze week kreeg de partij in Hawkeye State een goed signaal over de haalbaarheid van dit doel toen de 37-jarige Catelin Drey, oprichter van de groep Moms for Iowa, de senaatsverkiezingen met 10 punten won in een district dat Donald Trump in 2024 met 11 punten had gewonnen. (Trouwens, uw auteur komt zelf uit een Cyclones -familie. Matt Campbell is een van de besten in het vak!) Drey, die campagnevideo's op Instagram plaatste over lokale onderwerpen vanaf wat haar veranda lijkt te zijn , vertelde verslaggevers na haar overwinning dat ze denkt dat betaalbaarheid het belangrijkste aspect voor haar overwinning was. Ze voegde eraan toe: "Ik denk dat mensen nu wanhopig op zoek zijn naar iets dat hoopvol aanvoelt." Verwacht in de toekomst nog veel meer van dit soort thema's te horen – en meer van dit soort video's te zien.

6.

John Cornyn

Een van de meest plezierige " nou ja, nou ja, als het niet de gevolgen van mijn eigen daden zijn "-situaties die zich momenteel in de politiek afspelen, speelt zich af in Texas, waar senator John Cornyn – een conservatieve Republikein die over het algemeen een groot voorstander van Donald Trump is – in 2026 wordt uitgedaagd door de bongobrein van MAGA-superfan Ken Paxton , de procureur-generaal van de staat die regelmatig wordt onderzocht en die ook in een openbare echtscheiding zit wegens vermeend overspel. Waarom? Omdat Cornyn af en toe mild kritisch is geweest op de president, bijvoorbeeld door zachtjes te proberen zijn pogingen om de verkiezingen van 2020 ongedaan te maken te ontmoedigen. (Hij steunde Trump vervolgens in 2024. ) Dit plaatst Cornyn en de nationale Republikeinen die denken dat Paxton een zwakke kandidaat zou zijn, in de humoristische positie dat ze betogen dat Republikeinse kiezers bij de voorverkiezingen afgeschrikt moeten worden door corrupte luidruchtige types met een geschiedenis van roekeloos persoonlijk gedrag. "De steun voor senator Cornyn zal alleen maar groeien naarmate kiezers meer te weten komen over zijn bewezen staat van dienst – en dit vergelijken met Ken Paxtons schandelijke gebrek aan integriteit", aldus een verklaring die deze week is uitgegeven door een Republikeinse super PAC, waarvan de peilingen uitwijzen dat Cornyn 5 tot 8 punten achterloopt op Paxton. "Naarmate de inwoners van Texas meer te weten komen over Ken Paxtons incompetentie en machtsmisbruik, zullen ze zich achter John Cornyn scharen", aldus een verklaring van een andere nationale groep. Jazeker!

7.

Het logo van de oude man op het Cracker Barrel

Op 18 augustus, een dag die voor altijd in schande zal blijven voortleven, kondigde restaurantketen Cracker Barrel aan dat het zijn logo zou veranderen om er bijvoorbeeld gestroomlijnder en aantrekkelijker uit te zien op telefoonapps. Dit hield in dat een afbeelding van een oude man die met zijn arm op een vat leunde, die deel uitmaakte van het oude logo, werd verwijderd. Ironisch genoeg maakte dit een groep jonge, rechtse online influencers woedend , omdat, denk ik, de oude man impliciet blank was, en hem daarom " woke " was. Dinsdag erkende het bedrijf de negatieve reacties en zei dat het terug zou gaan naar het oude logo, dat, toegegeven, veel memorabeler is dan het generieke nieuwe. En met die update over de zogenaamd omgekeerd racistische brandingactiviteiten van een keten van nep-plattelandswinkels die werd opgericht om te profiteren van de groei van het interstate highway-systeem , is ons overzicht van de week in de Amerikaanse politiek (?) compleet. Fijne herfst allemaal!