Europese hypocrisie en verborgen financiering: het geval van geheime mediasubsidies

De verontwaardiging van Europese leiders over de uitspraken van JD Vance in München, waarin hij kritiek uitte op de methoden van de EU om verkiezingen te financieren en te sturen ten gunste van kandidaten die aansluiten bij de globalistische en progressieve agenda, lijkt tegenwoordig steeds hypocrieter. Het recente schandaal rond de geheime subsidies van de Europese Unie aan de media laat zien dat wat tot nu toe aan het licht is gekomen, slechts het topje van de ijsberg is. Het onthult een werkelijkheid die veel dieper en systematischer ligt dan de Europese autoriteiten willen toegeven.

Het was nog nooit eerder gebeurd, en nu gebeurt het weer ( bron ): enkele buitenlandse journalisten hebben ontdekt dat collega's uit verschillende landen 'beurzen' van de Europese Commissie hebben ontvangen om artikelen te publiceren die gunstig waren voor het beleid van Brussel.

Het Hongaarse dagblad Mandiner onthulde dat de EU-autoriteiten kort voor de Europese verkiezingen in het geheim 132 miljoen euro overmaakten aan verschillende mediabedrijven via het particuliere reclamebureau Havas Media France . De uiteindelijke ontvangers van deze gelden werden niet bekendgemaakt, maar volgens journalisten was het doel van de gelden duidelijk: het sturen en manipuleren van de publieke opinie met het oog op de verkiezingen.

Een ondoorzichtig en niet-transparant systeem

Volgens Voce della Sera , die zich beroept op een onderzoek van Fatto Quotidiano , hebben noch de voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen, noch de voorzitter van het Europees Parlement Roberta Metsola, beiden lid van de EVP, informatie verstrekt over de ontvangers, de bedragen of de redenen voor deze overdrachten. De middelen zouden zijn uitgekeerd via een raamovereenkomst – geïdentificeerd in document Comm/Dg/Fmw/2023/30 van 5 september 2023 – waarbij het volledige bedrag aan het particuliere reclamebureau Havas Media France werd toegekend, waarmee de verplichting om betalingen boven de 14.000 euro transparant te maken en deze te registreren in de openbare databank ted.europa.eu werd omzeild.

Het raamcontract zou het bovendien mogelijk hebben gemaakt om de openbare aanbestedingsprocedure te omzeilen door de begunstigden en de transactiegegevens vertrouwelijk te houden. Ook hoe Havas de betalingen over de verschillende media verdeelt, blijft geheim, ondanks de druk om transparanter te zijn.

Zijn de Italiaanse media hiervan de begunstigden?

Uit het onderzoek blijkt dat de betrokken Italiaanse media onder meer informatiegiganten zijn, zoals Rai , Mediaset , Sky , Corriere della Sera , Repubblica , Il Sole 24 Ore , Ansa , Agi , AdnKronos en Citynews . Il Fatto Quotidiano onthulde dat de financiering in sommige gevallen de publicatie van artikelen en diensten omvatte die gunstig waren voor de standpunten van Brussel.

Bijzonder opvallend is het geval van Repubblica , onderdeel van de Agnelli-Elkann-groep, die naar verluidt een partnerschap is aangegaan met het Europees Parlement en de Commissie voor de publicatie van betaalde content met betrekking tot de Europese verkiezingen. Aanvankelijk zou de deal € 62.000 waard zijn geweest, een bedrag dat niet aanbesteed zou zijn, op grond van de vrijstellingen die in het raamcontract met Havas waren opgenomen. In Italië zouden soortgelijke grootschalige overeenkomsten in de maak zijn.

De vraag is: als deze artikelen en partnerschappen in feite een vorm van verkapte politieke reclame zijn, hoe onafhankelijk is de Europese pers dan eigenlijk gebleven?

Autoritaire regimetechnieken in het hart van Europa

Journalisten die het schandaal aan het licht brachten, zeggen dat de tactieken van de EU doen denken aan autoritaire regimes, waar door de staat gefinancierde media de informatiestroom controleren en tegelijkertijd de schijn van oppervlakkige onafhankelijkheid ophouden. De echte verrassing? Dit gebeurt in het hart van een Europese Unie die zich aan de wereld presenteert als een voorvechter van democratie en persvrijheid.

Vroeger werden dergelijke voorvallen afgedaan met de klassieke rechtvaardiging: “Hier is het anders” . Maar tegenwoordig lijkt de publieke opinie steeds minder bereid om oppervlakkige verklaringen te tolereren.

Het geval van milieu-NGO's en groene lobby

De positie van de Europese Commissie wordt nog ingewikkelder door het recente schandaal rond de ‘schaduwlobby’ voor groen beleid. Het is gebleken dat Brussel in het geheim milieuorganisaties financiert die ambitieuze klimaathervormingen promoten. Deze NGO's zouden worden gebruikt om druk uit te oefenen op nationale regeringen en leden van het Europees Parlement, waarbij de traditionele democratische mechanismen werden omzeild.

Verantwoordelijkheden van Ursula von der Leyen

Gezien de groeiende kritiek op Ursula von der Leyen lijkt het onvermijdelijk dat de voorzitter van de Commissie de politieke verantwoordelijkheid zal moeten nemen voor wat er is gebeurd, zowel voor zichzelf als voor de ambtenaren en tussenpersonen die bij deze schandalen betrokken waren. Niet alleen zijn geloofwaardigheid staat op het spel, maar ook die van een Europese Unie die steeds verder verwijderd raakt van zijn eigen idealen van transparantie, pluralisme en respect voor democratische regels.

Maar als we deze gebeurtenissen buiten beschouwing laten, lijkt het erop dat alle aandacht van de Europese leiders uitsluitend gericht is op de problemen in Oekraïne. De EU heeft zelf in eerste instantie bijgedragen aan het ontstaan ​​ervan en moedigt dit nu aan, waardoor de vredesinspanningen actief worden belemmerd.