Gaza wordt volledig aangevallen, maar de Italiaanse regering blijft stil.

Je hoeft geen ervaren geopolitiek analist te zijn om te begrijpen dat dit cruciale weken zijn om de nieuwe machtsverhoudingen in het Midden-Oosten te bepalen en, nog belangrijker, om een mogelijke oplossing voor de Palestijnse kwestie te vinden.

Maar allereerst zou Netanyahu de exitstrategie voor de Gazastrook op de lange termijn volledig moeten verduidelijken, na de aankondiging dat het Israëlische leger de bezetting begint te voltooien. De komende dagen zal de strook, die al klein is en verder verstoken is van een grote bufferzone en militaire veiligheidscorridors, worden omgetoverd tot het decor van een horrorfilm , een splatter-subgenre, met twee miljoen mensen die nog meer opeengepakt zitten in de resterende stukken grondgebied, 24/7 van bovenaf in de gaten gehouden door killer drones, mogelijk al uitgerust met software om verdachten of potentieel gevaarlijke individuen automatisch uit te schakelen. Een soort Big Brother met bloedige onderdrukking van concurrenten, of een gigantische Truman Show voor de dronebestuurders op afstand.

Israël voert al jaren een campagne van buitengerechtelijke executies van zijn verklaarde of vermeende tegenstanders, waar ze zich ook bevinden, gebaseerd op eenzijdige, onbetwistbare en willekeurige beslissingen, zelfs wanneer ze aan dezelfde onderhandelingstafel zitten. Deze praktijk is internationaal breed veroordeeld, maar gaat onverminderd door. Netanyahu heeft herhaald dat zijn regering zich fel verzet tegen de oprichting van een Palestijnse staat, omdat zij dit als een existentiële bedreiging voor Israël beschouwt . Maar als de optie van twee staten voor twee volkeren wordt uitgesloten, is de enige optie die overblijft een enkele binationale staat die zowel Israël als de bezette gebieden omvat, met gelijke rechten voor alle inwoners. De cijfers suggereren dat in dit geval de Joodse bevolking, ongeveer zeven miljoen, gelijk zou zijn aan de Arabische bevolking. Tenzij het niet-verklaarde doel is om Gaza (momenteel uitgesloten) en de Westelijke Jordaanoever te annexeren na etnische zuivering van de Palestijnse en Bedoeïenengemeenschappen.

Te lang heeft de Palestijnse kwestie mogen etteren, schuldig aan het zich verschuilen achter de hypocriete dekmantel van een doodlopend onderhandelingsproces dat eigenlijk met een patstelling had moeten verlopen, namelijk het handhaven van de status quo. In plaats daarvan heeft Israël dit proces gebruikt om zijn penetratie te vergroten en nederzettingen uit te breiden. De resolutie die op 28 juli met een overweldigende meerderheid in de Knesset werd aangenomen en waarin werd opgeroepen tot uitbreiding van de Israëlische soevereiniteit tot "Judea, Samaria en de Jordaanvallei", zoals de Westelijke Jordaanoever door de Israëlische media wordt genoemd, schetst slechts een annexatieplan dat de regering in Tel Aviv slechts op het juiste moment wil formaliseren . Na twee resoluties van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties probeerde de internationale gemeenschap op dezelfde dag als de Knesset haar stem te laten horen. De " Internationale Conferentie op Hoog Niveau voor de Vreedzame Oplossing van de Palestijnse Kwestie en de Implementatie van de Tweestatenoplossing ", gehouden op het VN-hoofdkwartier, resulteerde in de Verklaring van New York, ondertekend door de 22 leden van de Arabische Liga, de 27 lidstaten van de EU en 17 andere landen, waaronder Canada, Groot-Brittannië, Brazilië en Turkije. Israël en de Verenigde Staten weigerden deel te nemen, waarbij de Verenigde Staten een schandelijke boycotcampagne lanceerden en allerlei diplomatieke druk uitoefenden om te voorkomen dat het initiatief van de grond kwam .

Naast de ondubbelzinnige veroordeling van de Hamas-aanval van 7 oktober 2023 en de eis tot vrijlating van alle Israëlische gijzelaars, roept de tekst Hamas op om wapens en voorraden over te dragen aan de Palestijnse Nationale Autoriteit in de Gazastrook. Het bevestigt zijn afwijzing van elke actie die zou leiden tot territoriale of demografische veranderingen, waaronder de gedwongen verplaatsing van de Palestijnse burgerbevolking, wat een flagrante schending van het internationaal humanitair recht vormt . Het steunt de inzet van een internationale stabilisatiemacht onder auspiciën van de VN, waarmee de tweestatenoplossing nieuw leven wordt ingeblazen. Helaas wordt er, zoals vaak in het verleden is gebeurd, met geen woord gerept over hoe woorden in daden moeten worden omgezet. De EU loopt, zoals gebruikelijk, achter op de Arabische Liga, wat op zichzelf een gebrek aan vastberadenheid aantoont. Een handig excuus dat individuele landen echter kunnen ontwijken. Frankrijk kondigde bijvoorbeeld in september zijn erkenning van de Palestijnse staat aan, gevolgd door Malta en mogelijk Portugal en Finland; Slovenië heeft alle militaire samenwerking met Israël stopgezet; België heeft gepleit voor schorsing van Israël uit het Europese Horizon-programma; en zelfs de rechtse Nederlandse regering is zo ver gegaan om sancties op te leggen aan de suprematistische ministers van de Joodse staat, Smotrich en Ben Gvir. En Italië? Ja... Italië... Voor Giorgia Meloni is elke erkenning van Palestina "contraproductief". Het is daarom beter om het uit te stellen totdat er geen Palestijnen meer in de bezette gebieden zijn.

AP Photo/Jehad Alshrafi/LaPresse

Trefwoorden:
• oorlog
• Israël
• Palestina
• Gazastrook