Met westerse logica kun je nooit in het hoofd van een Rus kruipen.
«Rusland kun je niet met je verstand begrijpen, je kunt het niet meten met de gangbare maatstaf: er zit een bepaalde essentie in. In Rusland kan men alleen maar geloven." De dichter Fjodor Ivanovitsj Tjoettsjov schreef het in de 19e eeuw en het is nog steeds actueel. Het immense land, het grootste op aarde, heeft een ziel die in tweeën is verdeeld, tussen zijn Europese roeping en zijn voortdurend schommelende Aziatische wortels, altijd ten prooi aan zijn tegenstrijdigheden, tussen de drang naar verfijning en de bloedige Slavische barbarij. Sinds de tijd van Ivan de Verschrikkelijke bezit en oefent hij kracht uit zonder woede. Elke nieuwigheid is van bovenaf opgelegd, waarbij het verticale veranderingsproces is opgelegd aan de horizontale dimensie van acceptatie van het heden. Peter de Grote, die niet alleen groot was qua aanzien maar ook qua ideeën, begreep dat de wind van de geschiedenis uit het westen kwam en hij maakte een einde aan alle weerstand tegen modernisering. De autocratische tsaar maakte de weg vrij voor Europa om het belangrijkste toneel te worden van de acties van alle Russen. Het ging daarbij niet per se om territoriale expansie, maar om de duwtjes tegen de deuren die de geschiedenis had geopend. In 1703 gaf hij hun de juweelstad Petersburg aan de Oostzee, die een Russisch meer zou worden. (...)
liberoquotidiano
