Kettingzaag de zwakste: de nationale overheid heeft per decreet het nieuwe minimumloon vastgesteld

Derijksoverheid besloot het Minimum Leefloon ( SMVM ) en de hoogte van de werkloosheidsuitkering per besluit vast te stellen, nadat de Loonraad er niet in was geslaagd overeenstemming te bereiken met de vakbondsvertegenwoordigers. Vanaf 1 april 2025 is het minimumloon vastgesteld op $ 302.600 per maand voor fulltimewerkers en $ 1.513 per uur voor werknemers die per uur worden betaald. In mei stijgen de bedragen respectievelijk naar $ 308.200 en $ 1.541. Daarna worden er nieuwe maandelijkse verhogingen doorgevoerd totdat in augustus een minimumloon van $ 322.000 en $ 1.610 per uur wordt bereikt.

De maatregel werd afgelopen vrijdag gepubliceerd in de Staatscourant via Resolutie 5/2025. De uitvoerende macht heeft de nieuwe waarden vastgelegd die gelden voor alle werknemers die onder het arbeidscontractensysteem, het landbouwarbeidssysteem, de nationale openbare administratie en overheidsinstanties vallen. De verhogingen worden gefaseerd ingevoerd van april tot en met augustus van dit jaar.

Het besluit om per decreet door te gaan werd genomen nadat de onderhandelingen tussen werkgevers en vakbonden mislukten en er sprake was van inflatie en koopkrachtverlies. De regering stelde dat het noodzakelijk was om een ​​"salarisreferentie" te garanderen voor collectieve arbeidsovereenkomsten en sociale programma's die het minimumloon als maatstaf gebruiken.

Naast de SMVM bepaalt de resolutie dat de werkloosheidsuitkering nog steeds wordt berekend op 75% van het hoogste nettoloon over de laatste zes gewerkte maanden vóór ontslag. Er wordt echter verduidelijkt dat de uitkering niet minder dan 50% en niet meer dan 100% van het geldende minimumloon per maand mag bedragen.

De Loonraad, waarin vertegenwoordigers van de overheid, vakbonden en het bedrijfsleven zitting hebben, heeft sinds februari geen overeenstemming kunnen bereiken over een update. Vakbonden eisten een salarisverhoging van maximaal 700.000 pesos om de lonen dichter bij de kosten van levensonderhoud te brengen, terwijl het bedrijfsleven aangaf dat het financieel moeilijk zou zijn om verdere verhogingen te betalen.