Er verschijnen tientallen ringen in de zee en de wetenschap spreekt zich uit: het zouden berichten kunnen zijn van 'een andere intelligentie'.

Onderzoekers en experts van de Universiteit van Californië hebben, samen met het SETI Institute, een instituut dat bekendstaat om zijn werk in de zoektocht naar intelligentie op aarde en daarbuiten, het antwoord gevonden op de vraag waarom er in verschillende oceanische regio's over de hele wereld perfecte ringen zijn ontstaan.

Na jaren van studie en analyse heeft een studie van deze instellingen de betekenis van deze perfecte bellenringen blootgelegd. De studie registreerde twaalf incidenten in de Atlantische en Stille Oceaan waarbij verschillende bultruggen bijna 40 perfecte bellenringen creëerden vlak voor of nadat deze walvisachtigen schepen naderden.

Hoewel onderzoek naar deze cirkels niet nieuw is, kwam het wel voort uit de ontdekking van een oude video uit 1988, waarin een walvis in 10 minuten tijd verschillende van deze ringen creëerde. Deze video motiveerde onderzoekers om het hoe en waarom te achterhalen, wat leidde tot de ontdekking van een duidelijk patroon en een mogelijke verklaring voor de reden waarom walvissen dit doen.

Uit het onderzoek, gepubliceerd in Marine Mammal Science , blijkt dat walvissen deze ringen maken om onze aandacht te trekken . In negen van de twaalf gedocumenteerde gevallen waren het namelijk de walvissen die dichterbij kwamen en deze cirkels voor mensen maakten.

"We hebben het gevoel dat we te maken hebben met iets dat we niet volledig begrijpen. Het is verontrustend, alsof we een bericht ontvangen van een andere intelligentie", aldus bioloog Fred Sharpe. Hoewel alles wijst op een zekere intentionaliteit achter deze ringen, dringen velen erop aan dat er meer gegevens en gedocumenteerde gevallen moeten worden verzameld om overeenkomsten te vinden voordat definitieve conclusies kunnen worden getrokken.

Hoewel sommigen geloven dat het simpelweg een manier is waarop walvissen spelen wanneer er mensen aanwezig zijn , kan niet worden uitgesloten dat deze walvisachtigen een nieuwe vorm van non-verbale communicatie hebben ontwikkeld. "Het is alsof ze, in plaats van woorden door hun mond te uiten, hun spuitgaten gebruiken om symbolen in het water te gooien," legde Sharpe uit.