Progressieve tarieven kunnen waterbedrijven ruïneren. De voorzitter van IGWP waarschuwt

• - We willen terug naar hoe het was vóór 2018, maar niet op de manier die het ministerie van Infrastructuur voorstelt, zegt Paweł Sikorski, voorzitter van de Poolse Kamer van Koophandel voor Waterwerken.
• Het gaat hier om de wijzigingen die het Ministerie van Infrastructuur voorstelt in de wijziging van de Wet collectieve drinkwatervoorziening en collectieve rioolwaterzuivering. De twijfels van de water- en rioleringssector hebben vooral betrekking op de positie van het Poolse Waters in het systeem en het idee van progressieve tarieven.
• Paweł Sikorski was deelnemer aan het 17e Europees Economisch Congres, dat van 23 tot en met 25 april in Katowice plaatsvond.

Sinds 10 januari dit jaar vindt overleg plaats over het ontwerp van wijziging van de Wet collectieve drinkwatervoorziening en collectieve rioolwaterzuivering. Het introduceert onder andere: een terugkeer naar de goedkeuring van water- en rioleringstarieven door gemeenten, evenals progressieve tarieven waarbij de waterprijs afhankelijk is van het waterverbruik per hoofd van de bevolking. Het was de bedoeling dat het project eind maart zou worden goedgekeurd. Volgens onze informatie zullen de werkzaamheden pas na de zomervakantie hervatten.

De water- en rioolwaterindustrie reageerde kritisch op de bepalingen in het project, hoewel ze de afgelopen jaren eisten dat er een einde zou komen aan het systeem van centrale tariefregulering door Wody Polskie. Waarom? PortalSamorzadowy.pl spreekt hierover met Paweł Sikorski, voorzitter van de Poolse Kamer van Koophandel voor Waterwerken.

- Wij bevragen bedrijven, onze leden, de gehele branche en dus ook direct degenen die met deze oplossingen te maken krijgen. Op basis van hun mening en conclusies bepalen wij als kamer vervolgens een standpunt. Bedrijven zien de bedreigingen en zorgen die met de voorstellen gepaard gaan. Namens hen roepen we dan ook op tot veranderingen, benadrukt Paweł Sikorski , sprekend over de beoordeling van de overheidsvoorstellen die door de IGWP zijn ingediend als onderdeel van de consultaties.

Enkele tientallen bedrijven, van klein tot groot, dienden reacties in bij de Kamer.

- Dit is een volledige representatie van de sector en een gezamenlijke beoordeling die ook met de lokale overheid is ontwikkeld - benadrukt onze gesprekspartner.

Sikorski geeft toe dat de water- en rioleringsindustrie samen met de lokale overheid... nam het initiatief om de Wet op de collectieve drinkwatervoorziening en de collectieve rioolwaterafvoer te wijzigen, maar het voorstel "was enigszins anders".

We willen terug naar hoe het was vóór 2018, maar niet op de manier die het ministerie van Infrastructuur voorstelt. Dit systeem heeft zijn waarde bewezen, functioneert al jaren en heeft absoluut geleid tot een andere financiële situatie voor de sector dan waarin deze zich nu bevindt. "Ons voorstel betreft de goedkeuring van het tarief door de gemeenteraden, met uitzondering van Poolse Wateren", benadrukt Paweł Sikorski.

Laten we niet vergeten dat het ministerie van Infrastructuur in het voorgestelde project wil dat Poolse Wateren onder het systeem van tariefgoedkeuring blijft vallen: het ministerie moet advies uitbrengen over verhogingen van meer dan 15 procent.

Het gepresenteerde project is in tegenspraak met het idee dat ons leidde. Polish Waters zou geen toezichthouder zijn en haar deelname zou aanzienlijk worden beperkt. Het in het ontwerp gepresenteerde voorstel versterkt deze rol echter aanzienlijk. Wanneer de stijging meer dan 15 procent bedraagt, zal de toezichthouder deelnemen aan het tariefbepalingsproces. De vraag is hoe je die stijging van 15 procent berekent, want ook dit voorstel is niet helemaal duidelijk, zegt de voorzitter van IGWP.

Volgens hem zal de rol van de toezichthouder paradoxaal genoeg juist worden versterkt, omdat deze volgens het project geen bestuursbesluit zal nemen, maar "akkoord zal gaan" over het tarief.

- Het proces om tot overeenstemming te komen over tarieven is onduidelijk en de gevolgen van het uitblijven van overeenstemming zijn verstrekkend: een dergelijke aanvraag wordt teruggestuurd naar de aanvrager en er is geen mogelijkheid om in een administratieve procedure in beroep te gaan, zoals dat volgens de huidige tekst van de regelgeving het geval is - benadrukt Paweł Sikorski.

Het tweede punt waar de water- en rioleringssector twijfels over heeft, zijn de progressieve tarieven die in de nieuwe regelgeving worden voorgesteld. De prijs voor water zou afhankelijk zijn van het waterverbruik per hoofd van de bevolking en deze tarieven zouden niet-verplicht zijn. Waarom is de industrie zo bang voor hen?

Paweł Sikorski antwoordt:

Het probleem is hoe het progressieve tarief in de praktijk moet worden toegepast. Wij weten niet hoe we tariefdrempels moeten definiëren. Wij hebben geen historische gegevens. Wij beschikken niet over gegevens over het aantal bewoners. Deze verlichting zou gerelateerd moeten zijn aan het aantal bewoners van de afzonderlijke panden.

Volgens hem heeft het geen zin om te verwijzen naar 'junk-declaraties', omdat dit systeem nooit goed heeft gefunctioneerd.

Wij zien een grote bedreiging. Het project maakt het mogelijk om achteraf declaraties in te dienen (over het aantal bewoners - noot van de redactie). Het bedrijf kan dus feitelijk niet precies bepalen hoeveel bewoners de juiste voortgang moeten krijgen en hoe dat moet worden bepaald. Volgens Sikorski zal dit een aantal problemen opleveren. Ook is er kritiek op het project van onder andere woningbouwcoöperaties.

- Het zal heel moeilijk zijn om een ​​progressief tarief te plannen dat uiteindelijk de gerechtvaardigde kosten van de bedrijfsactiviteiten zal dekken, waarschuwt de president van IGWP.

De Poolse Kamer van Koophandel voor Waterwerken presenteerde onlangs ook een voorstel om regenwater en smeltwater in de tarieven op te nemen. Dit is een groot juridisch probleem dat we in Polen al jaren hebben. Door wijzigingen in de Waterwet uit 2018 wordt regenwater en smeltwater niet langer als rioolwater beschouwd.

- Dit heeft tot een aantal complicaties geleid, omdat er geen mogelijkheid is om een ​​tarief toe te passen. In de praktijk zijn er twee modellen voor het innen van deze vergoedingen. Het bestuursmodel, gebaseerd op besluiten van gemeenteraden, en het burgerlijk model, gebaseerd op een burgerlijk contract als levering van een dienst. Deze twee modellen worden door de rechtbank aangevochten. Heel vaak beslissen gewone rechtbanken bij geschillen dat de bestuursrechtelijke procedure gevolgd moet worden en niet de civiele procedure, terwijl bestuursrechtelijke rechtbanken het tegenovergestelde doen, legt Sikorski uit.

Hij voegt eraan toe dat dit probleem eindelijk opgelost moet worden:

Er zijn stortregens en er zijn zeer vaak overstromingen. Dit laat zien dat als de infrastructuur goed wordt onderhouden en ontwikkeld, er niet veel tragedies op het gebied van overstromingen zouden plaatsvinden. Maar daarvoor zijn stabiele middelen nodig in de vorm van tarieven. Dit is waar wij als branche al jaren naar streven en waar wij in de toekomst naar zullen streven.