<![CDATA[ André Ventura está "a aproveitar-se da doença", diz analista comportamental ]]>

Alles wijst erop dat de medische noodsituatie die André Ventura tijdens de campagne twee keer trof , echt is. Dat wil echter niet zeggen dat de leider van Chega er geen gebruik van maakte om er politiek voordeel uit te halen. Dat zegt Alexandre Monteiro, analist, spreker en auteur van boeken als The Secrets Our Body Reveals en Become a People Decipherer .

Alexandre Monteiro, die zichzelf omschrijft als een "gedragsprofiler", een vakgebied dat "sociologie, antropologie, neurobiologie en menselijk gedrag" kruist, is gespecialiseerd in het maken van profielen van de machtigen en karakteriseert hun publieke persoonlijkheden op de pagina Decifrar Pessoas . Een van de personen die in beeld komt, is André Ventura, over wie hij zijn twijfels heeft vanwege de recente zaken die de media-aandacht hebben getrokken.

Wat het eerste geval betreft, zegt hij dat hij gelooft dat het een oprechte verrassing was over wat er gebeurde. "Hij was echt bang, hij veranderde van kleur, wat erop wijst dat het zenuwstelsel opspeelt", zegt hij, en verduidelijkt dat dit "niet te wijten is aan de ziekte, maar eerder aan het feit dat hij niet weet wat er gebeurt". Daarbij komt nog "een micro-gezichtsuitdrukking die gepaard gaat met verdriet en angst", wat volgens de auteur een indicatie is van de authenticiteit van de aanval.

Het moment waarop André Ventura zijn hand op zijn borst en nek legt en levenloos op het podium neervalt

Hij voegt er echter aan toe dat Ventura in de scène "misbruik maakt van de vertooning van de ziekte" om "gevoelens van medelijden" op te wekken, omdat hij vindt dat de politicus de symptomen van de ziekte "overdreef" en de gelegenheid aangreep om zijn toestand op sociale media bekend te maken: "Bid, open je shirt zodat het verband zichtbaar is, en gebruik dit als een middel om politiek voordeel te behalen."

In het tweede geval, dat afgelopen donderdag plaatsvond, is de analist van mening dat er sprake is van een explicieter gebruik: "Hij kijkt nu naar de camera's, uit een nog grotere klacht en maakt er een punt van om een ​​herculische houding aan te nemen, om te willen lopen en door te gaan, ook al is hij ziek". Wat Alexandre Monteiro vreemd vond, "is niet zozeer zijn eigen gedrag, maar dat van de agent die bij hem was": hij zegt dat Pedro Pinto "achter hem staat en niet reageert, hij kijkt hem wel aan, maar schiet hem niet te hulp".

Hij voegt toe dat er nog een andere plaatsvervanger is, "Pedro Frazão, die hem vasthoudt, maar zich niet erg lijkt te bekommeren om wat er gebeurt". Volgens hem kan dat alleen om twee redenen zijn gebeurd: "Ofwel maakt het hem niet uit dat Ventura zich in deze situatie bevindt, zodat de media-aandacht blijft, ofwel wisten ze dat er iets ging gebeuren".

André Ventura voelt zich opnieuw onwel tijdens campagne

Een "narcistische communicator"

Wat heeft Ventura aan de overmatige aandacht voor dit moment? "Op psychologisch niveau houden we ervan om de leider te volgen, het is een primitief biologisch mechanisme dat we hebben", antwoordt de profiler , eraan toevoegend dat "in tijden van crisis degene die het meeste lawaai maakt de meeste punten wint". Het blijkt dat 'goede leiders nooit perfect zijn, omdat dat arrogantie suggereert'. Leiders ‘die kwetsbaarheid uitstralen die niet als fragiliteit wordt gezien’ – met andere woorden, ‘kwetsbaarheid die hun competentie niet in twijfel trekt’ – ‘creëren empathie, medelijden en het idee dat we moeten helpen.’

Alexandre Monteiro betoogt hier dat “Ventura de ziekte veel meer in zijn voordeel heeft gebruikt dan Montenegro”, aangezien de AD-leider na het Spinumviva-schandaal ook naar de eerste hulp moest worden gebracht . Hij legt uit dat ‘verkiezingscampagnes gevechten om aandacht zijn’, en toen ‘ Gouveia e Melo zijn kandidatuur aankondigde ’ voor het presidentschap van de Republiek, ‘verschoof de aandacht van André Ventura, en was het noodzakelijk hem terug te lokken’ naar Chega.

Over het algemeen beschrijft de gedragsprofiler Ventura als "een goede communicator, de politicus die het beste communiceert", hoewel hij opmerkt dat communicatie "zowel ten goede als ten kwade" kan worden gebruikt. Hij benadrukt vooral dat "er verschillende kenmerken bij hem zijn die wijzen op een teken van narcisme, waaronder ijdelheid, de wens om in het middelpunt van de belangstelling te staan, het weigeren van verantwoordelijkheid en overmatige zelfverheerlijking en -verheerlijking."

Hij zegt dat hij "als hij ermee geconfronteerd wordt, erg emotioneel wordt en zijn toevlucht neemt tot persoonlijke aanvallen", nog een kenmerk dat sterk geassocieerd wordt met narcisme. “Narcisten zijn goede massacommunicatoren, ze hebben zelfvertrouwen, en dat wordt gezien als charisma, maar het is vals charisma.”

Gerelateerde artikelen