Carla Zambelli is in de VS en is van plan naar Italië te gaan; wat verandert er in de gevangenis en uitlevering?

Federaal afgevaardigde Carla Zambelli (PL-SP) zei dat ze zich in de Verenigde Staten bevindt en geen plannen heeft om terug te keren naar Brazilië. Ze werd vorige maand door het Hooggerechtshof (STF) veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf voor het hacken van de systemen van de Nationale Raad van Justitie (CNJ).

Afgelopen woensdag, de 4e, gaf minister Alexandre de Moraes van de STF bevel tot preventieve arrestatie van de plaatsvervanger.

Haar plan is om naar Italië te verhuizen, waar ze de Italiaanse nationaliteit heeft. Ze woont eerst in Rome en vervolgens in het binnenland. Erkend worden als Italiaans staatsburger betekent dat de plaatsvervanger dezelfde rechten en plichten heeft als een autochtone Italiaan, volgens de wetgeving van dat land, maar toch Braziliaans staatsburger blijft.

Zambelli zei dat ze in de Verenigde Staten is om een ​​gezondheidsprobleem te behandelen. Haar persbureau gaf niet aan wanneer de congresvrouw van plan is de Verenigde Staten te verlaten en naar Italië te gaan, noch bevestigde het haar exacte locatie in de Verenigde Staten. Een Braziliaanse YouTuber gebruikte geolocatietechnieken om haar te identificeren in een video die Zambelli plaatste, waaruit bleek dat ze zich in Fort Lauderdale, in Zuid-Florida, bevond.

Volgens G1 verliet ze het land via Argentinië, een grens die ze kan oversteken zonder de Braziliaanse autoriteiten op de hoogte te stellen van haar vertrek, vanwege de Mercosur-overeenkomst. Van daaruit zou ze een vlucht naar de Verenigde Staten hebben genomen. Zambelli's kantoor zegt "geen informatie te hebben over de verblijfplaats" van het congreslid.

Mogelijke arrestatie in de VS of Italië

Het plan om naar Italië te gaan, houdt verband met het feit dat de afgevaardigde de nationaliteit van het Europese land heeft en gelooft dat ze daar immuun zal zijn voor de Braziliaanse wetgeving. "Ze zullen proberen me in Italië te arresteren, maar ik ben niet bang, want ik ben een Italiaans staatsburger en daar ben ik onaantastbaar, tenzij de Italiaanse justitie me arresteert", zei de afgevaardigde in een interview met CNN Brasil , dinsdag 3 februari.

In beide landen zou Zambelli echter gearresteerd kunnen worden, hoewel de procedure in de Verenigde Staten minder bureaucratisch zou moeten zijn, aangezien de congresvrouw de Italiaanse nationaliteit heeft. Dit wordt uitgelegd door Fernando Capano, doctor in het constitutioneel recht, staatsrecht en sociale rechtvaardigheid.

"De Verenigde Staten hebben een overeenkomst en een samenwerkingsakkoord met Brazilië om uiteindelijk niet-burgers uit te leveren die zich op Amerikaans grondgebied bevinden, in reactie op veroordelingen, met name die welke definitief zijn geworden, voor gedragingen die zijn begaan in een Braziliaanse omgeving of onder Braziliaanse jurisdictie", legt hij uit.

In het geval van Italië hanteert het land, volgens de grondwet, de stelling dat het geen onderdanen uitlevert, behalve in enkele specifieke gevallen. "Het probleem is dat er precedenten zijn die deze uitlevering toestaan, in de logica die zij 'prevailing citizenship' noemen", aldus Capano.

Als voorbeeld noemde de deskundige de zaak van Henrique Pizzolato, voormalig directeur van Banco do Brasil, die werd veroordeeld in het Mensalão-proces, eveneens een dubbele nationaliteit heeft en in 2015 door Italië aan Brazilië werd uitgeleverd. Deze zaak zou als precedent kunnen dienen.

"De Italiaanse rechtbanken hebben op verzoek van Brazilië het zogenaamde 'heersende burgerschap' in overweging genomen in de zin dat, ook al heeft ze de mogelijkheid om een ​​Italiaanse burger te zijn, haar Braziliaanse toestand prevaleert", legt hij uit, en stelt dat hetzelfde gebeurde in het geval van Pizzolato.

Wat de Verenigde Staten betreft, dateert het verdrag uit 1965 waarin de voorwaarden en procedures voor de wederzijdse uitlevering van Brazilianen en Amerikanen zijn vastgelegd. In het verdrag wordt een reeks gepleegde misdaden opgesomd, variërend van diefstal en vervalsing, bigamie (meer dan één huwelijk tegelijkertijd), gebruik van explosieven tot misdaden met betrekking tot verdovende middelen en mensenhandel.

Zambelli werd door de Eerste Kamer van de STF veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf, aanvankelijk in een gesloten inrichting, en tot het verlies van haar parlementaire mandaat vanwege het hacken van de systemen van de Nationale Raad van Justitie (CNJ). De misdrijven waarvoor ze haar straf moet uitzitten, zijn het hacken van een computerapparaat en ideologische leugens.

Eén van de misdrijven die onder het verdrag vallen, is “vervalsing door middel van vervaardiging of wijziging, diefstal of vernietiging van officiële akten, registratieboeken of openbare documenten van de regering of een openbaar gezag, met inbegrip van gerechtelijke instanties, of de frauduleuze uitgifte of het frauduleuze gebruik daarvan”.

Capano legt ook uit dat de lijst met misdrijven in het uitleveringsverdrag tussen Brazilië en de Verenigde Staten illustratief is, maar niet uitputtend. "Artikel II van het verdrag bevat een lijst van uitleveringsdelicten, maar het is begrijpelijk dat uitlevering niet beperkt is tot de daarin beschreven misdrijven", legt Capano uit, en benadrukt dat de tekst geen termen als "uitsluitend", "uitsluitend" of "uitsluitend" gebruikt. Volgens hem laat de tekst normatieve variaties in de twee landen toe, zolang de handeling maar als een misdrijf wordt beschouwd volgens beide wetten, met een straf van meer dan een jaar.

Hoe het uitleveringsproces werkt

Om Zambelli te kunnen uitleveren, moet het Ministerie van Justitie de documentatie met betrekking tot het uitleveringsverzoek van de rechterlijke macht ontvangen. De afdeling Ontneming van Vermogen en Internationale Juridische Samenwerking van het Nationaal Secretariaat voor Justitie en Burgerschap is verantwoordelijk voor het analyseren van de ontvankelijkheid van de documentatie. Indien het verzoek positief is, wordt het doorgestuurd naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken of naar de buitenlandse centrale autoriteit, ter formalisering in het land waar de voortvluchtige zich voor de Braziliaanse justitie bevindt.

De rechtbanken kunnen verzoeken om uitlevering aan het land waar Zambelli in voorlopige hechtenis zit. Het verzoek moet door het Federaal Hooggerechtshof, dat verantwoordelijk is voor de zaak, worden doorgestuurd naar het ministerie van Justitie. Het ministerie zal het via diplomatieke kanalen of rechtstreeks naar de centrale autoriteit doorsturen.

Daarvoor moet het arrestatiebevel worden opgenomen in de rode kennisgeving van Interpol. In het geval van Zambelli heeft Moraes hier al om verzocht. Het systeem dient om de politie van alle lidstaten te waarschuwen voor voortvluchtigen die internationaal worden gezocht, maar is niet gelijkwaardig aan een arrestatiebevel.