Steden zijn het epicentrum van de strijd tegen hitte, zegt VN-expert

Zowel in Miami, Athene als Santiago (Chili) proberen experts de extreme hitte in de steden te bestrijden. Een van de pioniers op dit gebied, de Griekse Eleni Myrivili, hoofd Warmte bij UN-Habitat, legt in een interview met AFP uit wat autoriteiten kunnen doen om steden opnieuw vorm te geven en te voorkomen dat ze ovens worden waarin het moeilijk is om te overleven, vooral voor de meest kwetsbaren.

Waarom ligt de focus van uw werk op steden?

We kwamen tot de conclusie dat steden in feite de 'Ground Zero' van hitte zijn, waar we de meeste schadelijke effecten ondervinden.

Steden zijn hittevallen, ze zijn gebouwd voor verschillende temperaturen, voor een ander klimaat. Daarom moeten we de manier waarop we nieuwe gebieden vernieuwen en ontwikkelen, begrijpen en radicaal veranderen. We moeten er rekening mee houden dat we in de komende decennia met een heel ander klimaat te maken krijgen.

Wat zijn enkele voorbeelden van oplossingen waar uw team aan werkt?

In Athene werken we aan het classificeren van extreme hitte, zodat er specifieke drempelwaarden zijn die verschillende soorten protocollen en maatregelen in gang zetten tijdens hittegolven. Zo zorgen we ervoor dat we de meest kwetsbare bevolkingsgroepen beschermen.

Wij voeren hittecampagnes om mensen te laten inzien hoe gevaarlijk hitte kan zijn voor hun gezondheid en wat ze kunnen doen tijdens hittegolven.

Creëer constructies die schaduw bieden aan mensen die op de trein of bus wachten, met speciale verkoelende eigenschappen zoals diffusers of witte of groene daken. Zo absorberen ze geen warmte terwijl mensen eronder staan. We creëren bijna allemaal natuurgerichte oplossingen om meer natuur in de steden te brengen.

Welke impact heeft klimaatverandering op uw regio?

In het Middellandse Zeegebied van Europa hebben we 29 dagen met intense hitte (volgens het gemiddelde over de referentieperiode 1991-2020), maar alleen al in de zomer van 2024 werden 66 dagen geregistreerd. Dat is wat we bedoelen als we zeggen dat de gemiddelde temperatuur op aarde meer dan 1,5 graden Celsius bedraagt ​​vergeleken met het pre-industriële tijdperk. Dat betekent dat we op aarde deze buitengewoon warme seizoenen meemaken.

Hoe kunnen steden zich aanpassen?

We moeten prioriteit geven aan schaduw, wind, water en natuurlijk de natuur.

Dat betekent dat wij andere soorten deskundigen moeten betrekken bij onze ontwikkelingsprojecten en stadsplannen. We moeten landschapsarchitecten, ecologen, bosbouwers inschakelen: mensen met verstand van thermodynamica.

Op grote schaal, maar ook op lokaal niveau, moeten we water beschouwen als het belangrijkste element dat ons kan helpen of juist kan helpen bij de stijgende hitte.

Wat is stedelijke maladaptatie?

Airconditioning is een goed voorbeeld van maladaptatie, omdat het meer problemen creëert dan het oplost.

Airconditioning is ontzettend belangrijk voor de meest kwetsbare bevolkingsgroepen. We moeten ervoor zorgen dat zij er toegang toe hebben. Maar we moeten beseffen dat airconditioning met de nodige voorzichtigheid gebruikt moet worden en niet als wondermiddel tegen extreme hitte.

Deze chaos die we met airconditioning hebben gecreëerd, kunnen we niet achter ons laten. Het gebruik van airconditioners is namelijk een extreem egoïstische manier om met extreme hitte om te gaan. U koelt een kleine ruimte af en geeft tegelijkertijd meer warmte af aan de openbare ruimte.

mja/jgc/dhw/val/dga/rm/aa