Reactie van AK-partijlid Özbudun aan Özel
Afgevaardigde Serap Yazıcı Özbudun van Antalya, die op de CHP-lijst werd gekozen via het quotum van de Toekomstpartij en enkele uren nadat ze haar partij had verlaten, overstapte naar de AK-partij, reageerde op de verklaring van CHP-voorzitter Özgür Özel dat "zij eerst wilde overstappen naar de CHP."
Yazıcı, die de uitspraken van Özel "onware uitspraken" en "laster" noemde, plaatste een lange verklaring over het onderwerp op zijn sociale media-account.
Serap Yazıcı, die zei: "Dit is mijn reactie op de onware uitspraken die vandaag over mij zijn gedaan door CHP-voorzitter Özgür Özel", zei in haar verklaring dat ze verschillende aanbiedingen van de CHP had ontvangen, maar deze had afgewezen; Hij beweerde dat Özgür Özel had verzocht hem te ontmoeten.
'EERST ALS RAADSLID EN PARLEMENTSLID, DAARNA EEN BIJZONDER VOORSTEL GEDAAN'Tijdens de opening van een beurs in Antalya op 9 oktober 2024 ontmoette ik mevrouw Berna Polat, een voormalig lid van de Future Party en momenteel lid van de CHP in de gemeenteraad van Antalya Kepez. We zaten met hem in een café in Agora Antalya AVM en raakten aan de praat. Ook mijn adviseur was bij dit gesprek betrokken.
Mevrouw Berna zei dat als ik lid blijf van de Toekomstpartij, ik geen toekomst heb in de politiek. Ik vertelde hem dat ik daar geen last van had, dat ik een beroep had, dat ik aan het eind van het semester in ieder geval een parttime baan aan de universiteit kon vinden en dat ik mijn intellectuele bevrediging kon voortzetten door thuis boeken te schrijven.
Mevrouw Berna vroeg mij of ik wilde overwegen om lid te worden van de CHP. Ik legde hem uit, met redenen omkleed, dat ik zulke gedachten niet had.
Mevrouw Berna Polat bracht de kwestie later ter sprake bij de CHP-parlementslid Mustafa Erdem van Antalya. Ze belden mij vanuit Antalya en de heer Erdem zei dat hij mij wilde ontmoeten.
Op een dag in oktober, waarvan ik de datum niet meer weet, zag de heer Mustafa Erdem mij in de oppositielobby van de Turkse Grote Nationale Assemblee en zei dat hij mij wilde bezoeken. Hij kwam diezelfde dag nog bij mij op bezoek. Hij bracht de vraag ter sprake of hij zich wel of niet bij de CHP kon aansluiten. Mijn antwoord was dat ik die neiging niet had. Maar nog belangrijker: ik heb verklaard dat de Saadet-Gelecek-groep uit precies twintig mensen bestond en dat ik geen enkele maatregel mocht nemen die deze groep zou verstoren. Hij zei toen gekscherend: "We geven twee mensen aan jullie groep en dan nemen we jullie mee." antwoordde hij.
Op een datum die ik me niet kan herinneren (ik kan hem vinden als we de telefoongegevens onderzoeken), belde de adviseur van Antalya-afgevaardigde Aliye Coşar mijn adviseur en zei: "Ik heb gehoord dat afgevaardigde Serap zich bij ons zal voegen. Is dat waar?" vroeg hij; Het antwoord van mijn adviseur was: "Waar heb je dit gehoord? Ik heb geen idee. Ik hoor het voor het eerst van jou." Het heeft deze vorm gekregen.
Daarna is er lange tijd geen contact meer over geweest. Op dinsdag 14 januari 2025 belde Berna Polat mijn mobiele telefoon op Whatsapp en zei: "Leraar, kunnen we praten? "Er is een belangrijke kwestie," zei hij. Op dat moment was ik voor het hoofdkwartier van de Future Party aangekomen. Ik stond op het punt een vergadering bij te wonen. Daarom zei ik dat ik kort naar hem kon luisteren. Berna Polat zei tegen mij: "Onze voorzitter Özgür Özel wil u ontmoeten." Ik vertelde hem dat mijn agenda vol zat op dinsdag en woensdag (14-15 januari 2025), dus ik zou hem pas op donderdag kunnen ontmoeten. Mijn adviseur is ook getuige van deze dialoog.
Op 15 januari 2025, terwijl ik aanwezig was bij de vergadering van de onderzoekscommissie ter voorkoming van alle vormen van geweld en discriminatie tegen vrouwen, belde Berna Polat, die mij niet kon bereiken omdat haar mobiele telefoon in de vliegtuigmodus stond, mijn adviseur vanaf haar persoonlijke telefoon, maar omdat ze met mij meeging naar de vergadering en haar telefoon niet kon beantwoorden, schreef Berna Polat het volgende bericht aan mijn adviseur: "De voorzitter wil vergaderen, Mustafa Erdem heeft gebeld, de telefoon van Serap Hoca staat uit. Hoe kunnen we dit doen?" Ik kan deze correspondentie bewijzen.
Nadat de commissievergadering was afgelopen, ging ik naar het restaurant van de parlementsleden in het TBMM-hoofdgebouw. Nadat ik mijn maaltijd had besteld, belde ik om 19:19 uur de heer Mustafa Erdem vanaf mijn mobiele telefoon die op mijn naam stond. De heer Mustafa Erdem was aanwezig bij de vergadering van de Plannings- en Begrotingscommissie. "De voorzitter wil u spreken, meneer." zei hij. "Wanneer? Nu?" vroeg hij verbaasd. Ik vroeg. "Ja, ja, meneer, want morgenvroeg gaat hij naar Istanbul om de burgemeester van Beşiktaş te steunen." zei hij. Ik vertelde hem dat ik op dat moment aan het eten was, dat ik de hele dag in een vergadering had gezeten en dat ik nergens heen kon totdat ik klaar was met eten. "Laten we meteen na het eten gaan, meneer." zei hij. Ik vroeg hem waar deze bijeenkomst zou plaatsvinden. Ik zou het niet accepteren, zelfs niet als het buiten was, in welk restaurant dan ook. "Op het hoofdkwartier", zei hij. "Oké, laat me even eten en dan gaan we." zei ik.
Om 19:48 en 20:01 belde Mustafa Erdem mij opnieuw en zei dat we zo snel mogelijk moesten gaan. "Oké, laat me even eten. Ik zie je op mijn kantoor." Ik zei. Omdat de Planning and Budget Committee dichtbij mijn kantoor is.
Om 20:16 stuurde mijn derde adviseur een bericht naar mijn eerste adviseur: "Onze parlementslid voor Antalya is gearriveerd. Ze wachten in de kamer op onze leraar. Ter informatie: we gaan ergens heen met leraar Serap." Ik kan deze correspondentie ook bewijzen.
Uiteindelijk ging ik naar mijn kamer. De heer Mustafa Erdem kwam naar mijn voertuig. Met mijn voertuig gingen we naar het CHP-hoofdkwartier. Mijn derde adviseur reed in mijn auto en mijn eerste adviseur zat ook in de auto. Toen we bij het hoofdkwartier van de CHP aankwamen, gingen mijn eerste adviseur, ikzelf en de plaatsvervangend CHP-leider Mustafa Erdem van Antalya naar de verdieping van het directoraat-generaal.
De privésecretaris verwelkomde ons in haar kantoor. We zaten een tijdje in deze kamer. Op dat moment kwam de onafhankelijke afgevaardigde van İzmir, de heer Salih Uzun, uit de kamer van de partijvoorzitter en zei Özgür Özel: "Welkom, professor" en nam Mustafa Erdem en mij mee naar zijn kamer.
'IK REAGEERDE OP ÖZEL'S AANBOD MET 'IK ZOU EEN TEXTUURGESCHIL MET UW PARTIJ KRIJGEN'
Hij zei dat ze blij zouden zijn als ik me bij de CHP zou aansluiten, dat er in Turkije een grondwetswijziging op komst was, dat deze wijziging wellicht zou leiden tot een semi-presidentieel systeem en dat hun jonge grondwetsdeskundige, afgevaardigde Gökçe Gökçen, ook erg blij zou zijn als ik me bij de CHP zou aansluiten.
En ik zei tegen hem: "Meneer de voorzitter, allereerst dank u voor uw uitnodiging." zei ik. "Ik denk echter dat er een weefselmismatch zal zijn tussen jou en je partij. Wat denk jij?" Ik antwoordde. Ik heb de redenen voor deze weefselincompatibiliteit als volgt opgesomd.
Allereerst hebben jullie de 367-crisis gecreëerd. Samen met professor Ergun hebben wij hartstochtelijk verdedigd dat deze crisis ongrondwettelijk is. De crisis die u veroorzaakte, leidde uiteindelijk tot het grondwetswijziging van 2007. Met deze wijziging werd de regel aanvaard die ervoor zorgt dat de president door het volk wordt gekozen. Deze grondwetswijziging legde de basis voor het presidentiële regeringssysteem waar we vandaag over klagen.
Ten tweede veroordeelt u de Turkse politiek al bijna 40 jaar tot de hoofddoekenkwestie. Ik geloof ook in het belang van het principe van secularisme. Omdat dit principe feitelijk de garantie is voor godsdienstvrijheid. Je kunt een vrouw echter niet dwingen om te kiezen tussen godsdienstvrijheid en vrijheid van onderwijs, godsdienstvrijheid en vrijheid van werk, op grond van het feit dat je het secularisme beschermt. Omdat een religieuze man zowel vrijheid van godsdienst als vrijheid van onderwijs en werk heeft, kan een vrouw dit recht niet worden ontnomen. "Op dit punt gaan onze wegen scheiden," zei ik.
Hij vertelde mij dat hij zijn standpunt over deze kwestie had gewijzigd en dat hij in gesprek was met een parlementslid met een hoofddoek dat via de CHP-lijsten in het parlement was gekomen.
"Ten slotte, ten derde, beschuldigde u ons ervan de sharia en het federalisme te hebben ingevoerd zonder het ontwerp van de burgerlijke grondwet te hebben gelezen dat we onder voorzitterschap van mijn leraar Ergun in 2007 hebben opgesteld. Daarmee heeft u een grote kans voor Turkije verhinderd. Meneer de voorzitter, hebt u dit ontwerp ooit gelezen?" Ik vroeg.
Hij vertelde mij dat hij het concept niet had gelezen, maar wel een rapport dat erover was geschreven. "Vertrouw zulke berichten niet." zei ik. "Lees de tekst zelf."
Terwijl we met elkaar in gesprek waren, zat Özgür Özel op zijn mobiele telefoon een berichtje te sturen. Hij dacht dat ik het niet zou merken, omdat ik het toch niet zag. Hij concentreerde zich eigenlijk helemaal niet op deze dialoog. Omdat dit een groot gebrek aan respect voor mij was, zei ik: 'Meneer de voorzitter, u gaat morgen naar Istanbul. "Ik moet ook bij de Algemene Vergadering zijn," zei ik. "Daarom vraag ik uw toestemming." voegde ik toe. Bovendien, "Meneer de voorzitter, ik heb een uitnodiging van de AK-partij. Ik heb nog geen beslissing genomen." Ik formuleer het laatste punt als volgt.
Hij zei dat hij het zou respecteren als ik lid zou blijven van de Toekomstpartij, maar dat hij het niet juist zou vinden als ik de uitnodiging van de AK-partij zou accepteren. Ik stond op en zei beleefd dat ik nog geen beslissing had genomen. Hij heeft mij geholpen. Mijn adviseur, die in het kantoor van de privésecretaris zat te wachten, kwam meteen naar ons toe. Dus vertrokken we en kwamen naar de Turkse Grote Nationale Vergadering.
Op 31 januari 2025 stuurde Berna Polat een Whatsapp-bericht naar mijn adviseur. Ook mijn adviseur gaf hem op mijn verzoek een negatief antwoord. Deze correspondentie is als volgt. Ik kan deze correspondentie ook bewijzen.
'Hallo mevrouw Meltem, hoe gaat het met u? Ik wil vandaag graag via WhatsApp met mijn vertegenwoordiger praten. Wanneer je beschikbaar bent.
Hallo president Berna, het gaat goed met mij, dank u wel... Hoe gaat het met u? Mijn lerares Serap gaat vandaag naar de begraafplaats om haar overleden man te bezoeken. Is het goed als ik het je later laat weten? Ik hoop je te zien...'
Ik heb niet gereageerd op het verzoek van mevrouw Berna. In de dagen erna belde mevrouw Berna mij meerdere malen. Ik nam de telefoon niet op. Ik doe deze uitspraken om het publiek te informeren over de lasterlijke toespraak van de heer Özgür Özel tegen mij tijdens de groepsvergadering van 25 februari 2025.
LET OP: Uit respect voor persoonlijke gegevens publiceer ik geen screenshots van alle correspondentie.
Met vriendelijke groeten.
Prof. Dokter "Serap Yazici Ozbudun"
Habertürk
