Een baanbrekende ontdekking in de wetenschappelijke wereld! Ze klonen andere soorten: 'Het is net sciencefiction'

Het onderzoek, uitgevoerd door evolutionair bioloog Jonathan Romiguier en zijn team aan de Universiteit van Montpellier in Frankrijk, werd gepubliceerd in het tijdschrift Nature. Aanvankelijk vormde de afwezigheid van M. structor-mannetjes rond sommige M. ibericus-kolonies een aanzienlijke uitdaging voor wetenschappers. Deze soort kan alleen werkmieren produceren met het sperma van M. structor-mannetjes. Kolonies bleven echter floreren in gebieden waar geen M. structor te vinden was.

Om deze discrepantie op te lossen, analyseerden onderzoekers de genetische samenstelling van de mannetjes in de kolonies. Monsters van 132 mannetjes lieten zien dat sommige behaard waren en andere kaal. Genetische analyse toonde aan dat de harige mannetjes M. ibericus waren, terwijl de haarloze mannetjes M. structor waren.

Koninginnen klonen een andere soort

Maar de meest opvallende bevinding kwam toen de analyse van het mitochondriale DNA van mannelijke M. structor-mieren aantoonde dat het toebehoorde aan koninginnen van M. ibericus. Dit betekende dat de koninginnen zelf mannelijke mieren van een andere soort hadden voortgebracht. En dit was niet zomaar een uitzondering, maar een normaal onderdeel van hun levenscyclus.

Het team ontdekte dat 9 procent van de eieren van 9 van de 16 koninginnen die ze in het laboratorium volgden, mannelijke M. structor-muizen bevatten. Gedurende de 18 maanden durende observatieperiode werd één koningin direct waargenomen terwijl ze tegelijkertijd mannetjes van zowel haar eigen soort als een andere soort ter wereld bracht.

Wetenschappers hebben de term "xenopariteit" voorgesteld voor deze buitengewone vorm van voortplanting. In dit systeem kan een koningin, M. ibericus, alleen koninginnen van haar eigen soort baren; ze heeft mannetjes van een andere soort, M. structor, nodig om werksters te produceren. Ze vervult deze behoefte echter door ze rechtstreeks te klonen.

'ZOALS SCIENCEFICTION'

Evolutiebioloog Denis Fournier van de Vrije Universiteit Brussel omschreef de bevindingen als "sciencefiction". "Deze ontdekking toont aan dat de grenzen tussen soorten niet zo rigide zijn als we dachten", aldus Fournier. "Mijn mond viel open!"

"We hadden niet eens gedacht dat zo'n buitengewoon mechanisme zou kunnen bestaan", zei Romiguier na de ontdekking. "Maar naarmate de gegevens toenamen, beseften we dat dit geen grap was, maar een revolutionaire ontdekking."