Het opleggen van tarieven aan China zal de Amerikaanse fentanylcrisis niet helpen oplossen

Op 1 februari kondigde de Amerikaanse overheid een nieuw tarief van 10 procent aan op Chinese importen onder het voorwendsel van het bestrijden van de verspreiding van de opioïde fentanyl. De volgende dag verklaarde de woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken dat China deze stap fel betreurde en tegenwerkte en de nodige tegenmaatregelen zou nemen om zijn legitieme rechten en belangen te verdedigen.

Een nieuw tarief is namelijk niet alleen contraproductief voor de inspanningen om de productie en distributie van fentanyl aan banden te leggen, maar ook voor de bilaterale handelsbetrekkingen.

De VS is een van de grootste consumenten van fentanyl-gebaseerde medicijnen ter wereld en in de afgelopen jaren heeft het misbruik ervan de drugsverslaving verergerd en veel doden veroorzaakt. De crisis vindt zijn oorsprong in langdurige patronen van opioïdengebruik in het land, de winstgedreven aard van de Amerikaanse farmaceutische industrie, onvoldoende publieke bewustwording en ineffectief sociaal bestuur.

China heeft een aantal van de strengste antinarcoticabeleidslijnen en -wetten ter wereld. In de geest van menselijkheid en goodwill heeft China de reactie van de VS op dit probleem ondersteund. Op verzoek van de VS kondigde China in 2019 het besluit aan om fentanylgerelateerde stoffen officieel als een klasse te classificeren. China heeft met de VS samengewerkt op het gebied van antinarcotica op gebieden als het classificeren van drugsgerelateerde stoffen, het delen van inlichtingen en samenwerking in individuele gevallen.

Toch blijft de VS de kwestie dramatiseren en beschuldigt China ervan de fentanylcrisis aan te jagen. Maar andere landen de schuld geven van een binnenlandse crisis zal het probleem niet laten verdwijnen; tarieven zeker niet.

De eenzijdige sancties die de VS heeft opgelegd, kunnen de samenwerking met China op het gebied van drugsbestrijding verzwakken en ertoe leiden dat transacties met fentanylprecursoren op de zwarte markt of via derde landen plaatsvinden, waardoor de rechtshandhaving nog moeilijker wordt.

Bovendien schenden deze opgelegde unilaterale sancties de basisprincipes van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), waarvan zowel China als de VS lid zijn. Volgens de Algemene Overeenkomst inzake Tarieven en Handel (GATT) uit 1947 – de voorloper van de WHO – moet handel op een niet-discriminerende manier worden uitgevoerd.

De unilaterale sancties die de VS oplegt aan specifieke landen of ondernemingen vormen echter in essentie discriminerende behandeling. Dit ondermijnt eerlijke concurrentie tussen WTO-leden en vormt een potentiële bedreiging voor multilaterale handelsregels.

Bovendien schenden de Amerikaanse praktijken het principe van nationale behandeling dat is vastgelegd in artikel III van de GATT. Het artikel vereist dat geïmporteerde producten geen ongunstige behandeling mogen krijgen op basis van hun oorsprong nadat ze het grondgebied van een WTO-lid zijn binnengekomen. De sancties die de VS heeft opgelegd, kunnen de import van legale drugs of hun voorloperchemicaliën rechtstreeks beperken, wat resulteert in discriminatie tegen geïmporteerde goederen uit China.

De VS kan proberen haar unilaterale tarieven te rechtvaardigen door bedreigingen voor de volksgezondheid of nationale veiligheid aan te halen, die onder GATT kunnen worden gebruikt om tarieven te rechtvaardigen. Maar om GATT's Artikel XX ("Algemene uitzonderingen") of Artikel XXI ("Veiligheidsuitzonderingen") in te roepen, zou de VS niet alleen de relevantie en noodzaak van het opleggen van tarieven ter bescherming van de volksgezondheid of nationale veiligheid moeten aantonen, maar ook de afwezigheid van andere minder handelsverstorende en even effectieve middelen. Factoren zoals de complexiteit van de fentanylcrisis en de binnenlandse vraag maken het moeilijk om de uitzonderingen toe te passen.

Het frequente gebruik van unilaterale sancties door de VS schendt niet alleen de kernregels van de WTO, maar verstoort ook de internationale handelsorde en multilaterale samenwerking. Met name het misbruiken van uitzonderingsclausules kan ertoe leiden dat andere landen de eerlijkheid en doeltreffendheid van de WTO-regels in twijfel trekken. De mogelijke vergeldingsmaatregelen als reactie op Amerikaanse tarieven van andere WTO-leden kunnen leiden tot een wereldwijd handelsconflict en de trend naar fragmentatie van het wereldwijde handelssysteem aanmoedigen.

Op de lange termijn zullen de Amerikaanse sancties ook in eigen land averechts werken. Hogere tarieven zullen resulteren in hogere prijzen voor geïmporteerde goederen, wat de last voor Amerikaanse consumenten zal vergroten en de concurrentiekracht van Amerikaanse bedrijven wereldwijd zal ondermijnen.

De VS moet haar eigen fentanylprobleem op een objectieve en rationele manier bekijken en oplossen in plaats van andere landen te bedreigen met willekeurige tariefverhogingen. Het verminderen van de binnenlandse vraag naar drugs en het verbeteren van de samenwerking op het gebied van rechtshandhaving kunnen effectieve oplossingen zijn voor de fentanylcrisis.

Handels- en tariefoorlogen hebben geen winnaars. China onder druk zetten of bedreigen is niet de juiste manier om je ermee te bemoeien, aangezien mijn land zijn legitieme rechten en belangen stevig zal verdedigen.

Het sterk houden van de zakelijke banden tussen China en de VS dient de fundamentele belangen van beide landen en beide volkeren, en is goed voor de wereldwijde economische groei. China hoopt dat de VS met hen zal samenwerken om zorgen aan te pakken door middel van gelijkwaardig overleg, de met moeite verworven positieve dynamiek in de samenwerking op het gebied van drugsbestrijding te behouden en gezamenlijk de stabiele, gezonde en duurzame groei van bilaterale handels- en economische banden te bevorderen.

De standpunten die in dit artikel worden geuit, zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het redactionele standpunt van Al Jazeera.