Vroege zeevaarders heersten 40.000 jaar geleden over de oceanen met geavanceerde boten, zo blijkt uit onderzoek

De voorouders van de Polynesiërs vestigden zich op de afgelegen eilanden van de Stille Oceaan tussen 1100 en 900 v.Chr. en worden al lang beschouwd als een van de eerste zeevaarders ter wereld. Nieuw onderzoek suggereert echter dat mensen in Zuidoost-Azië de diepe zeeën al tienduizenden jaren eerder beheersten.

Riczar Fuentes en Alfred Pawlik, onderzoekers aan de afdeling sociologie en antropologie van de Ateneo de Manila University, suggereren dat prehistorische Zuidoost-Aziaten al 40.000 jaar geleden geavanceerde boten bouwden om te vissen in en te reizen door diepe oceaanwateren. Hun werk wordt gedetailleerd beschreven in een studie die op 8 februari is gepubliceerd in het Journal of Archaeological Science .

"Hoewel de aanwezigheid van fossielen en artefacten ruimschoots bewijs levert dat vroege moderne mensen in staat waren de open zee over te steken, moeten de omstandigheden van waarom en hoe ze naar en over Eiland Zuidoost-Azië (ISEA) trokken, en met name de Wallacean-regio, nog worden onderzocht", schreven Fuentes en Pawlik in de studie.

Het probleem met het bestuderen van prehistorische boottechnologie is echter dat ze hoogstwaarschijnlijk gemaakt zijn van natuurlijke materialen die in de loop van de tijd uiteenvallen, waardoor er geen direct archeologisch bewijs achterblijft. Onderzoekers kunnen hun bestaan ​​daarom alleen afleiden door indirect bewijs te analyseren, zoals gereedschap en de verwerking van potentiële materialen voor de bouw van boten.

Als zodanig "verkennen we in dit artikel de verbinding tussen sporen van plantaardige bewerking en scheepsbouw op kustlocaties tijdens het Pleistoceen om af te leiden hoe prehistorische mensen naar en door de regio migreerden", legden Fuentes en Pawlik uit. Dit omvatte het bestuderen van stenen werktuigen die wel 40.000 jaar oud waren op archeologische vindplaatsen in heel Zuidoost-Azië, waarop ze sporen van plantaardige verwerking identificeerden - met name het soort verwerking dat nodig is om vezels te extraheren voor touwen en netten.

Met andere woorden, de soorten materialen die je nodig hebt voor serieus vissen en het bouwen van boten. Daarnaast onthulden sites in Mindoro en Oost-Timor visgerei, waaronder haken, kloven en netgewichten, evenals visresten van tonijn en haai: wezens die in diep water leven en niet vanaf de kust gevangen hadden kunnen worden.

"De resten van grote roofvissen op deze plekken geven aan dat ze geavanceerde zeevaartvaardigheden kunnen toepassen en dat ze kennis hebben van de seizoensgebondenheid en migratieroutes van die vissoorten", aldus het duo. Bovendien geeft de identificatie van de visgereedschappen "aan dat er behoefte is aan sterk en goed gemaakt touwwerk voor touwen en vislijnen om de zeefauna te vangen."

Deze reeks bevindingen wijst op geavanceerde maritieme activiteiten tienduizenden jaren voordat de Polynesiërs op het afgelegen Paaseiland arriveerden . Het suggereert ook dat "prehistorische migraties over ISEA niet werden ondernomen door louter passieve zeelieden op wankele bamboevlotten, maar door zeer bekwame navigators die waren uitgerust met de kennis en technologie om grote afstanden af ​​te leggen en afgelegen eilanden te bereiken over diepe wateren", aldus een verklaring van de Ateneo de Manila University.

Met het oog op de toekomst werken de onderzoekers samen met scheepsarchitecten van de Universiteit van Cebu om deze schepen te reconstrueren met dezelfde materialen die beschikbaar waren voor de mensen uit het stenen tijdperk in Zuidoost-Azië.

Het is de moeite waard om te benadrukken dat het bewijs waarop Fuentes en Pawlik hun beweringen baseren indirect is en aanzienlijke speculatie vereist. Niettemin biedt hun werk inzicht in het blijvende mysterie van hoe prehistorische volkeren de diepe zeeën trotseerden om eilanden in heel Zuidoost-Azië te vestigen, lang voordat de meest bekende voorbeelden bestonden.