De plichtsverzuimen van Labour als Keir Starmer die deze fundamentele verantwoordelijkheid verzaakt

MENING

TV-zender GB News meldde afgelopen woensdag dat maar liefst 820 migranten met kleine bootjes het Kanaal waren overgestoken – het hoogste aantal tot nu toe dit jaar op één dag. Daarmee komt het totale aantal migranten dat sinds begin 2025 het Kanaal is overgestoken op ruim 13.000. Maar is iemand verrast? Labour is er opmerkelijk genoeg niet in geslaagd dit groeiende probleem aan te pakken, bijna een jaar nadat het de Rwanda- regeling van de Conservatieven schrapte, die ervoor had gezorgd dat mensen die met kleine bootjes arriveerden, in het Oost-Afrikaanse land zouden worden verwerkt.

Keir Starmer noemde het plan een "gimmick", maar zo'n afschrikmiddel zou hebben gewerkt, aangezien vergelijkbare plannen succesvol zijn gebleken in landen als Australië en Italië . Degenen die illegaal deze landen proberen binnen te komen, worden in een ander land 'offshore' vastgehouden of verwerkt.

Je hoeft geen slimmerik te zijn om te zien dat een dergelijke uitkomst grote aantallen mensen ervan zou weerhouden het Kanaal over te steken om het Verenigd Koninkrijk binnen te komen.

In plaats daarvan koos Starmer ervoor om politiek te bedrijven in plaats van de bevolking van dit land op de eerste plaats te zetten en liet hij het plan varen, dat de Britse belastingbetaler al miljoenen ponden had gekost. Als hij ermee was doorgegaan, zouden we deze recordcijfers niet hebben gezien.

Nu probeert hij de achterstand in te halen en zoekt hij wanhopig naar soortgelijke oplossingen om deze steeds toenemende vorm van illegale migratie een halt toe te roepen.

Afgelopen woensdag was ook om twee andere redenen belangrijk. Twee mensen kwamen om bij een poging het Kanaal over te steken, waarmee het totaal dit jaar op 17 komt. De regering heeft de morele plicht om deze oversteken en het verlies van mensenlevens te stoppen.

Woensdag vertrok ook een vloot van 66 schepen, georganiseerd door de Association of Dunkirk Little Ships, om de 85e verjaardag van Operatie Dynamo te herdenken. In 1940 werden in tien dagen tijd meer dan 338.000 geallieerde troepen uit Duinkerken geëvacueerd.

De vloot werd verzocht uit te wijken vanwege een sloep die in de problemen zat op het water. De sloep in kwestie had 80 mensen aan boord, maar was ontworpen voor slechts 20 personen. Ondanks de problemen verzochten slechts 10 mensen aan boord om redding, terwijl de anderen aangaven dat ze naar de Britse kust wilden doorvaren.

De ironie dat de jubileumvloot van Duinkerken werd omgeleid omdat een roeiboot met mensen aan boord illegaal het Verenigd Koninkrijk probeerde binnen te komen, ontgaat niemand.

Deze grensovergangen moeten worden gestopt en er is geen gemakkelijke of prettige manier om dat te doen. Starmers mantra 'de bendes verpletteren' zal niet volstaan. Een krachtig afschrikmiddel is dringend nodig, maar ik betwijfel of deze regering het echt in zich heeft om dat te implementeren.

De Labour Party hanteert al sinds jaar en dag een zeer relaxte houding ten opzichte van immigratie en steun voor degenen die zij als asielzoekers of vluchtelingen beschouwen.

Het is algemeen bekend dat je door veilige landen moet reizen voordat je in Frankrijk terechtkomt. Frankrijk is op zich een volkomen veilig land om in te verblijven.

In Frankrijk krijgt echter slechts 25% van de asielaanvragen een positieve beslissing, vergeleken met 70% van de goedgekeurde aanvragen in het Verenigd Koninkrijk. Wie het Kanaal oversteekt, kiest hiervoor omdat de kans groter is dat hij hier verblijfsvergunning krijgt.

Anderen besluiten naar deze kusten te komen vanwege familiebanden of omdat ze geloven dat ze in Groot-Brittannië een betere levenskwaliteit kunnen ontwikkelen. Of het economische migranten zijn – echte asielzoekers die tirannie of vervolging ontvluchten – betwijfel ik ten zeerste.

We hebben ook geen idee wie hier aankomt of enige aanwijzing over hun achtergrond, aangezien paspoorten of identiteitsdocumenten vaak in zee worden gedumpt of vernietigd voordat ze in een rubberboot stappen. Dit is duidelijk een nationale veiligheidskwestie om allerlei redenen.

Het is niet racistisch of xenofoob om boos of bezorgd te zijn over de recordaantallen die we bijna dagelijks onze wateren zien oversteken. De Britten zijn rechtvaardig en tolerant, maar houden er niet van om voor gek te worden gezet.

Als cijfers van het Ministerie van Binnenlandse Zaken onthullen dat de kosten voor huisvesting van migranten in hotels meer dan £8 miljoen per dag bedragen, begrijp je waarom mensen zo worden afgeperst. En nu de National Audit Office – de waakhond van de overheidsuitgaven – voorspelt dat de kosten voor huisvesting van migranten naar verwachting in tien jaar tijd (2019-2029) meer dan zullen verdrievoudigen tot £15,3 miljard, is het duidelijk dat we ons deze crisis niet langer kunnen veroorloven.

Los van de kosten is het een van de basistaken van elke regering om haar grenzen te bewaken. Met het Verenigd Koninkrijk zou dat een makkelijkere taak moeten zijn, omdat we omringd zijn door water, maar Labour faalt. Dat is plichtsverzuim waar ze bij de volgende algemene verkiezingen voor zullen boeten.