Diego Prieto opuszcza INAH po dziewięciu latach: nowe stanowisko i zmiana instytucjonalna

Diego Prieto Hernández , jeden z najsłynniejszych meksykańskich antropologów, zakończył dziewięcioletnią kadencję dyrektora generalnego Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) . Jego odejście oznacza koniec okresu, który obejmował dwie administracje federalne, od Enrique Peña Nieto do Andrésa Manuela Lópeza Obradora , i charakteryzował się dużymi wyzwaniami i transformacjami w agencji odpowiedzialnej za ochronę dziedzictwa kulturowego kraju .

Decyzję ogłosiła Claudia Curiel de Icaza, szefowa Ministerstwa Kultury, która zapowiedziała również, że sukcesję instytucjonalną obejmie Joel Omar Vázquez Herrera , nowy dyrektor generalny INAH. Prieto Hernández nie rezygnuje z funkcji publicznej, lecz obejmie nowe obowiązki w krajowej sferze kultury , kierując kluczowym urzędem ds. ciągłości polityki dziedzictwa.

Przez prawie dekadę Prieto Hernández kierował jedną z najważniejszych organizacji zajmujących się ochroną dziedzictwa archeologicznego, historycznego i antropologicznego Meksyku . Jego administracja stanęła w obliczu licznych wyzwań, od cięć budżetowych po wpływ zjawisk naturalnych na stanowiska archeologiczne i muzea.

Do najważniejszych osiągnięć należy zaliczyć wzmocnienie projektów badawczych w takich obszarach jak Teotihuacán, Palenque i Chichén Itzá , a także wdrożenie programów służących społecznościom tubylczym, zwłaszcza w kontekście Pociągu Majów , gdzie INAH odegrał kluczową rolę w badaniach archeologicznych.

Kluczowe było również jego dążenie do digitalizacji zbiorów historycznych , rozwijania dialogu międzykulturowego z ludnością tubylczą oraz ochrony dziedzictwa przed nielegalnym handlem artefaktami . Pod wieloma względami jego czas w INAH jest uważany za przełom w kierunku nowych sposobów rozumienia i ochrony pamięci historycznej kraju .

Następca Prieto Hernándeza, Joel Omar Vázquez Herrera , to specjalista z doświadczeniem w administracji kulturalnej. Choć jego nazwisko nie było aż tak znane, źródła bliskie sektorowi opisują go jako urzędnika z wyczuciem potrzeb dziedzictwa narodowego i doświadczeniem w zarządzaniu publicznym i społecznym .

Jego objęcie stanowiska w INAH zbiega się z podejmowaniem ważnych decyzji przez instytut, który będzie musiał kontynuować realizację takich projektów, jak wsparcie kulturalne Pociągu Majów, utrzymanie muzeów krajowych i regionalnych oraz opracowanie polityk odpowiadających na wyzwania związane ze zmianą klimatu w odniesieniu do zagrożonych stanowisk archeologicznych .

Zadaniem Vázqueza Herrery będzie konsolidacja postępów i proponowanie nowych strategii w instytucji, która odgrywa kluczową rolę w meksykańskiej tożsamości kulturowej i musi utrzymać swój prestiż zarówno w kraju, jak i za granicą.

Diego Prieto Hernández, daleki od przejścia na emeryturę, obejmie nowe stanowisko w federalnym aparacie kulturalnym , które, według oficjalnych źródeł, będzie obejmować kierowanie biurem koordynacji strategicznej dziedzictwa kulturowego . Chociaż szczegóły nie zostały jeszcze ujawnione, oczekuje się, że to stanowisko pozwoli mu nadal wpływać na politykę publiczną związaną z ochroną dziedzictwa kulturowego .

Ta nowa rola będzie zgodna z jego zdobytym doświadczeniem i dogłębną znajomością obecnych wyzwań stojących przed sektorem. Analitycy kultury uważają, że jego obecność nadal będzie miała wpływ, choć z innej perspektywy , skoncentrowanej na planowaniu, doradztwie i monitorowaniu instytucjonalnym.

Odejście Diego Prieto to coś więcej niż tylko zmiana administracyjna: symbolizuje zamknięcie historycznego cyklu w zarządzaniu dziedzictwem kulturowym Meksyku . Jego postać, szanowana zarówno przez środowisko akademickie, jak i społeczności tubylcze, odciska istotny ślad na najnowszej historii INAH.

Jednocześnie nominacja Joela Omara Vázqueza Herrery otwiera nową erę, dającą szansę na odnowę , zwłaszcza w kontekście, w którym dziedzictwo znajduje się w centrum debat o rozwoju, tożsamości i zrównoważonym rozwoju. Zmiany w INAH będą uważnie obserwowane przez środowisko akademickie, działaczy kulturalnych i społeczeństwo obywatelskie zainteresowane przyszłością przeszłości Meksyku.