Jerzy Surdykowski: Gorzkie zwycięstwo Karola Nawrockiego

Przypomina to obelżywe nazywanie przeciwników przez prezesa PiS „gorszym sortem”. Wróży to źle na najbliższą przyszłość, bo prezydent elekt obejmie władzę nad Polską podzieloną tak głęboko i boleśnie jak nigdy dotąd, a przy tym jest osobą mającą chyba najmniejsze kwalifikacje do zasypywania podziałów i łagodzenia bólu.

Pewną nadzieję rodzi zakwestionowanie przez te wybory tzw. duopolu PO–PiS, tak jak podwójne wybory w roku 2005 zakwestionowały mocny w tamtych latach podział na „komuchów” i „solidaruchów”. Partia Jarosława Kaczyńskiego jest wprawdzie główną siłą obozu popierającego elekta, ale nie za nią stoi młodzież i nie ona może patrzeć z nadzieją w przyszłość. Tym ugrupowaniem jest Konfederacja, silna poparciem młodości.

Jeśli dzisiejszy podział można z grubsza określić jako pękniecie między Polską liberalną, prącą do nowoczesności, która właśnie przegrała, a Polską prawicową, konserwatywną i niechętną „zepsutemu światu”, to młodzi – nawet najbardziej zafascynowani prawicą – nie mają tam czego szukać.

Zwycięski blok – PiS, Konfederacja i Korona Grzegorza Brauna – czekają dopiero podziały i tarcia, z których wyłoni się przyszły kształt polskiej polityki. Tu potrzebna jest wyjątkowo gorzka uwaga: jeśli zwycięski blok pójdzie w tym mniej więcej kształcie do wyborów w 2027 roku, to pierwszy raz w polskim Sejmie znajdzie się samodzielna siła polityczna jawnie obskurancka, antysemicka i przeciwna demokracji. A jeśli naród przy urnie wyborczej zawsze ma rację, to sami tego chcieliśmy.

Ale najbardziej gorzkie nauki musi wyciągnąć blok przegrany, choć wciąż rządzący. Nie tylko dlatego, że jest to głos przeciwko rządowi Tuska i osobiście przeciw jedynemu politykowi miary europejskiej, jakiego dotąd mieliśmy. Wynik wyborów powiada, że połowa elektoratu ignoruje fakty i opinie ekspertów, opiera swój stosunek do rzeczywistości (a więc i wyborcze decyzje) na szeptance, pogłoskach zasłyszanych z ambony albo od sąsiada, wpisach z Facebooka (jeśli takowego używa) bądź na czymkolwiek, co akurat wpadnie w ucho z gadaniny polityków uznanych za wiarygodnych. No, i jeśli młodzi stali w 2020 roku za Trzaskowskim, to dziś poszli za Mentzenem i Zandbergiem, a w drugiej turze za Nawrockim.