Nowe szczegóły tajemniczej śmierci syna emerytowanego generała dywizji Büyükışıka

Tołga TAHCI/IZMIR, (DHA)

Data utworzenia: 04 czerwca 2025 08:48

Dorukhan Büyükışık, syn emerytowanego generała dywizji Ethema Büyükışıka, został znaleziony martwy 13 maja 2018 r. na placu budowy w pobliżu swojego domu. Podczas gdy incydent został zarejestrowany jako „samobójstwo”, Prokuratura Generalna w Izmirze ponownie otworzyła akta i złożyła pozew domagając się dożywotniego pozbawienia wolności za „umyślne zabójstwo” przeciwko strażnikom HK (68), HA (76), T.Ç. (40) i pracownikowi B.Ç. (46) na placu budowy oraz strażnikowi AG (76) w pobliskim obszarze. Akt oskarżenia przyjęty przez 21. Wysoki Sąd Karny w Izmirze zawierał ważne szczegóły. Zgodnie z nagraniem z kamery uzyskanym i zachowanym w ramach śledztwa stwierdzono, że Dorukhan wszedł na plac budowy, idąc drogą w obszarze obserwacji wartowni, gdzie znajdował się H.K. po zaparkowaniu swojego pojazdu. Stwierdzono, że strażnicy HK, HA, T.Ç., pracownik B.Ç. i strażnik AG z pobliskiego placu budowy byli obecni na placu budowy. W akcie oskarżenia stwierdzono, że istniały sprzeczności między zeznaniami podejrzanych, złożonymi w różnych datach i w różnych rolach, a ich oświadczeniami wobec siebie nawzajem.

„PRZECIWKO ZWYKŁEMU ŻYCIU”

Chociaż niektórzy oskarżeni stwierdzili w swoich zeznaniach, że „słyszeli ludzkie głosy i hałas w postaci krzyków w czasie zdarzenia, ale pomimo przeszukań i obserwacji nie wykryli żadnej negatywności”, fakt, że plac budowy był pod ich kontrolą i odizolowany od świata zewnętrznego, a oni nie mogli wykryć przyczyny takiego dźwięku i hałasu pomimo psów, które były z niektórymi z nich biorącymi udział w przeszukaniu, został również uwzględniony w akcie oskarżenia, co było sprzeczne z normalnym tokiem życia. Stwierdzono, że nie można uzyskać żadnych obrazów dotyczących momentu śmierci Dorukhana, a zatem nie można ustalić, który podejrzany wykonał te działania i w jaki sposób.

Zgodnie z raportami uzyskanymi z Instytutu Medycyny Sądowej podkreślono, że chociaż ustalenia dotyczące ciała Büyükışıka były zgodne z upadkiem z wysokości, to kwestia, czy ktoś inny miał wpływ na to działanie, była kwestią, którą można wyjaśnić w drodze dochodzenia sądowego. Akt oskarżenia zawierał również opinię Stowarzyszenia Naukowców Sądowych przedstawioną przez Ethem Büyükışık, stwierdzającą, że wbrew opinii Medycyny Sądowej śmierć nie była zgodna z upadkiem z wysokości. Podkreślono, że raport 3. Rady Specjalizacji Instytutu Medycyny Sądowej zawierał oceny i ustalenia, które wzmocniłyby opinię, że śmierć nie mogła być zgodna z upadkiem z wysokości. Stwierdzono, że stan Dorukhana, gdy go znaleziono po raz pierwszy, leżącego na plecach, w pozycji wyprostowanej, z głową skierowaną na zewnątrz i stopami zwróconymi w stronę placu budowy, z głową opartą o mur oporowy i pod prętami konstrukcyjnymi biegnącymi równolegle do głowy, nie mógł być naturalną sytuacją, jaka mogła wystąpić w wyniku upadku.

„ISTNIEJĄ WYSTARCZAJĄCE DOWODY”

W akcie oskarżenia stwierdzono, że fakt, iż na ciele Dorukhana nie było żadnych otwartych ran, żadnych złamań kości głowy, rąk ani nóg, a jedynie pionowe złamania żeber na tej samej linii po prawej stronie pleców spowodowane uderzeniem, wzmocniły podejrzenia, że śmierć ta nie była spowodowana upadkiem z wysokości. Akt oskarżenia zawierał ustalenia, że śmierć mogła nastąpić w wyniku uderzenia ofiary w plecy twardym i skutecznym narzędziem, a następnie ciało mogło zostać ułożone w określonej pozycji. Stwierdzono, że chociaż przyczyny nie można było jednoznacznie ustalić w ten sposób, rozumiano, że akt zabójstwa został popełniony przez podejrzanych obecnych na miejscu zbrodni.

Z tego powodu stwierdzono, że istnieje wystarczająco dużo dowodów, aby wnieść pozew przeciwko podejrzanym, którzy wspólnie sprawowali kontrolę nad aktem zabójstwa i dopuścili się zbrodni zabójstwa z premedytacją, którą przypisano im według uznania sądu, który jest organem sądowniczym.

DOŁĄCZONO OŚWIADCZENIA OSKARŻONEGO

Akt oskarżenia zawierał również oświadczenia oskarżonych. Stwierdzono, że AG, który pracował jako strażnik na placu budowy, oświadczył w swoim oświadczeniu złożonym w prokuraturze, że był na placu budowy poniżej w czasie incydentu i że dowiedział się o incydencie po tym, jak jego zięć powiedział mu o tym po powrocie do domu. W oświadczeniu prokuratora stwierdzono, że oskarżony strażnik HK usłyszał głośny huk na zewnątrz między 01.30 a 02.00, że zabrał psa obok budy i poszedł na spacer, że plac budowy był jasny, że nie spotkał nikogo w okolicy, po której chodził i wrócił do budy.

W oświadczeniu strażnika T.Ç. stwierdzono również, że ponieważ plac budowy obejmował duży obszar, istniały trzy różne wartownie, że pracowali na zmianę z AG i HK, że HK był w najniższej wartowni, gdy doszło do incydentu, i że dowiedział się o incydencie później przez telefon. Oskarżony strażnik HA stwierdził w akcie oskarżenia, że usłyszał głośny ludzki głos, że wyszedł ze swojej wartowni, rozejrzał się i nic nie zobaczył, że zapytał HK, czy coś się stało i że wszedł do swojej wartowni po otrzymaniu odpowiedzi, że nic się nie stało.

W oświadczeniu B.Ç., który pracował jako operator maszyny na placu budowy, podkreślono, że gdy odpoczywał w kontenerze, wyszedł po usłyszeniu krzyku około godziny 03.30 i natknął się na HK; HK, który twierdzi, że usłyszał ten sam dźwięk, przeszukał teren zabranym ze sobą psem, ale po chwili przyszedł do niego i oświadczył, że nic nie widział.