Szafran, którego cena za gram wynosi 16 dolarów, jest najdroższą przyprawą świata.

Wyceniany na 16 dolarów za gram, szafran dzierży tytuł najdroższej przyprawy świata, a za tym luksusem kryje się bogata historia i skrupulatny proces produkcji. Pozyskiwany z jaskrawopomarańczowoczerwonych znamion kwiatu krokusa uprawnego (Crocus sativus), szafran oferuje fascynującą historię nie tylko ze względu na swój smak, ale także bogactwo kulturowe i historyczne.

TRUDNY PROCES PRODUKCJI Wysoka cena szafranu wynika z niezwykłego nakładu pracy włożonego w jego produkcję. Ponieważ Crocus sativus jest gatunkiem triploidalnym, nie może rozmnażać się spontanicznie w naturze i nie może przetrwać bez ingerencji człowieka. Każdy fioletowy kwiat jest zbierany ręcznie tylko rano, a znamiona są skrupulatnie oddzielane. Ten pracochłonny proces jest najważniejszym czynnikiem wzrostu wartości szafranu. Według Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa, Iran, dzięki sprzyjającemu klimatowi i wiedzy rolniczej przekazywanej z pokolenia na pokolenie, odpowiada za 85% światowej produkcji szafranu. Choć jego korzenie sięgają Grecji epoki brązu, dziś jest szeroko uprawiany w Europie i Azji.

LUKSUS I PRZEPAŁ. W historii szafran odcisnął swoje piętno nie tylko w kuchni, ale także w kulturze i sztuce. W starożytności Kleopatra podobno kąpała się w kobylim mleku o smaku szafranu. Jak zauważa John O'Connell w swojej Księdze przypraw, minojskie kobiety farbowały swoje wełniane płaszcze szafranem i wykorzystywały go do produkcji kosmetyków i szminek. W średniowieczu kapłani zdobili manuskrypty, tworząc glazurę przypominającą złoto z szafranu i białek jaj. W Rzymie szafran posypywano ziemię, aby odświeżać przestrzenie publiczne, a nawet stosowano go jako antidotum na choroby takie jak dżuma.

LEGENDA W KUCHNI Szafran to prawdziwy magik w kuchni. Hiszpańska paella, perski pilaw, gulasze rybne, chleby drożdżowe i desery są niekompletne bez jego metalicznej intensywności i złocistożółtego akcentu. Nawet niewielka ilość może wzbogacić danie bogactwem i elegancją. W średniowieczu szafran był gwiazdą, ożywiając bankietowe stoły w książkach kucharskich takich jak „Le Viandier de Taillevent”. Na przykład przepisy z łabędziami glazurowanymi szafranem i ich piórami wzbogaconymi złotą pastą odzwierciedlają splendor epoki.

LECZNICZA MOC SZAFRANU W medycynie tradycyjnej szafran był postrzegany jako lekarstwo na szeroki zakres dolegliwości, od bólu serca po problemy trawienne. Współczesne badania naukowe dowodzą, że wysoka zawartość przeciwutleniaczy w szafranie może zmniejszać stany zapalne i wspomagać leczenie depresji oraz dysfunkcji seksualnych. Jednak jego wpływ na choroby układu krążenia i nowotwory pozostaje niepewny.

Każda nitka reprezentuje wielowiekowe dziedzictwo i kunszt ludzkiej pracy. Dodaj magię szafranu do swojej kuchni, bo nawet odrobina ma wielką moc.

Odatv.com