"Vergi reformu fiyatları %40'a kadar düşürebilir": Ulusal hükümet yapısal bir değişiklik düşünüyor.
Arjantin, tüketime ilişkin vergilendirmeyi zincirin her aşamasında durdursaydı ne olurdu? Bu soru resmi dairelerde, özel sektör maaş bordrolarında ve teknik tartışmalarda sıkça soruluyor. Cevap şüpheye yer bırakmayacak şekilde: Vergi reformu, devletin finansmanını kesmeden fiyatları değiştirebilir, faaliyetleri canlandırabilir ve ceplerdeki yükü hafifletebilir.Hükümet bunu biliyor ve radarında tutuyor.
Bugün Arjantinlilerin tükettiği her şeyin fiyatının yarısından fazlası vergidir. Gıda, giyim, ayakkabı, araba veya ev aletleri olsun, vergi baskısı fiyatlandırma sistemini bozar ve satın alma gücünü aşındırır. Sadece KDV ile ilgili değil: Brüt gelir vergisi, belediye vergileri, gizli stopajlar ve kademeli vergiler de buna dahildir. Sonuç: gayriresmîliğe hizmet eden, opak ve gerici bir sistem. Bunu Focus Market yöneticisi Damián Di Pace'nin analizi gösteriyor.
#Vergiler Ekonomi nasıl olurdu? vergilerle mi yoksa vergileri düşürerek mi? Brüt gelir ve borç-alacak vergileri gibi vergileri ortadan kaldıran ve KDV ile karları azaltan yeni, daha hafif bir vergi yapısı. Dolar olarak vergi olarak pahalı!!!
Karşılaştırmalı yapılara dayalı bir simülasyona göre, 2.650 dolar değerindeki bir süt şişesinin fiyatı, kümülatif vergiler kaldırılıp KDV yarıya indirildiğinde 2.232 dolara düşebiliyor. Ekmek 1.700 dolardan 1.470 dolara düşecek; erişteler 1.571 dolardan 1.323 dolara; peceto'nun kilosu 12.999 dolardan 10.761 dolara çıktı. Aradaki fark teknik değil; günlük, gözle görülür, somut.
Hükümet, gelirden ödün vermeden mevcut rejimi basitleştirmek için çeşitli modelleri değerlendiriyor. Bunlar arasında brüt gelir vergisinin, borç ve alacak vergilerinin kaldırılması ve temel ürünlerde KDV oranının düşürülmesi yer alıyor. Daha akıcı bir yapıyla, herhangi bir kontrol veya dondurmaya gerek kalmadan fiyatlar düşebilir.
Süpermarket zincirleri, belediyelerin ve illerin enflasyonun üzerinde vergi artırdığı, bu oranların telafi edilmediği ve sonunda ailelere yansıtıldığı konusunda uyarıyor. Örneğin Güvenlik ve Hijyen paralel bir kutu haline geldi. Uyarılar Ticaret Bakanlığı'na da ulaştı.
Bu planın maliyeti de kişisel kredilerle karşılanıyor. Bazı durumlarda talep edilen tutarın yüzde 50'sine kadarı hazine tarafından alınabiliyor. Ücretli için bir tuzak, tüketim için bir engeldir. Bankaları temsil eden odalar, kriterlerin birleştirilmesi ve teşvik mantığının yeniden tesis edilmesi için acilen yeniden düzenlemeye ihtiyaç duyulduğu uyarısında bulunmuştu.
The Economist'in derlediği Big Mac endeksi bunu ironik bir şekilde gösteriyor. Arjantin'de orta boy bir kombonun fiyatı 10.900 dolar. Bu fiyatın yüzde 47'si vergilerden oluşuyor. Dünya sıralamasında sadece İsviçre daha üst sıralarda görünüyor. İncelenen reformun hayata geçirilmesi durumunda fiyat 7 bin 192 dolara düşecek. Sadece sembolik değil: Endeks, kitlesel tüketimin nasıl vergilendirildiğini de özetliyor.
Bugün değeri 30 bin dolar olan milli bir giysi, 19 bin doların biraz üzerinde bir fiyata satılabiliyor. Yerli spor ayakkabının fiyatı 115 bin dolardan 96 bin 983 dolara düşecek. İthal ayakkabılarda ise (gümrük vergileri, vergiler ve KDV dahil) düşüş daha da büyük olacak: 200.000 dolardan 162.000 doların biraz üzerine.
Bir Demokraside Her Başkanın Yoksulluk Oranı Ne Kadar? Kimse aptal oynamasın... Alfonsín 1989 %39,8 Menem 1999 %26,7 De La Rúa 2001 %35,4 Duhalde 2003 %51,7 N Kirchner 2006 %26,9 CFK 2015 %30,1 Macri 2019 %35,4
Kaynak: CEPED-UBA-OJF – INDEC
- Damián Di Pace (@DiPace4) 30 Eylül 2019
Otomotiv sektöründe ise tarihi bir kesinti yaşanacak. 31 milyon dolar değerindeki orta sınıf bir otomobilin fiyatı, yüzde 39'luk bir düşüşle 18,9 milyon dolara düşebiliyor. İç vergilerin kaldırılması zaten ilk adımdı. Ancak yapısal yük, birbirine eklenen ulusal, eyalet ve yerel vergilere bağlı kalmaya devam ediyor.
Hükümet vergileri ortadan kaldırmayı değil, vergilerin ağırlığını, nasıl biriktiğini ve ne gibi teşvikler yarattığını gözden geçirmeyi öneriyor. Önemli olan daha az para toplamak değil, daha iyi para toplamaktır. Ve her şeyden önce üretenleri ve tüketenleri cezalandırmaktan vazgeçin.
Siyasi açıdan zaten tartışma masada. İktidar partisi, sadece teknik değil, gerçek ekonomik etkisi olan yapısal bir reformu ilerletmek için yasama desteğini birleştirmeye kararlı. Pratikte bu, rekabet gücünün yeniden kazanılması, reel gelirin iyileştirilmesi ve kilit sektörlerin canlandırılması anlamına gelecektir.
İç tüketim de buna bağlı. Eğer bu yapılmazsa, geriye kalan her şey, yani oranlar, anlaşmalar, hedefler, boşa harcanmış bir çaba haline gelir. Hükümet, görünmeyen vergilerle şişirilen fiyatlar üzerine sağlıklı bir ekonomi inşa edilemeyeceğinin bilincinde olarak bir sonraki adımlarını hazırlıyor.
elintransigente
