Google'dan startup'ların mütevazılığına geçen adam Pablo Campos'un sonsuz sarmaşıkları

Kendinizi konumlandırmanın birçok yolu vardır. Bazı durumlarda kişi bir projeyi seçer (bazen proje kişiyi seçer) ve onunla kan bağı kurar. Tüm iniş çıkışlara rağmen Steve Jobs , Apple ile kalıcı bir bağ kurmayı başardı; tıpkı Larry Bird ve Magic Johnson'ın sırasıyla Celtics ve Lakers ile kurduğu bağ gibi. Amancio Ortega, Inditex'in adıdır; José María Álvarez-Pallete'nin 26 yıllık geçmişi olmadan hiç kimse Telefónica'yı anlayamazdı ve Isidro Fainé olmadan La Caixa'nın tarihini yazmak çılgınlık olurdu.

Ama daha çok çoğul uyarıcılara, duyguların ardışıklığına, zaman içinde daha az genişleyen bir vizyona bağlı olan, tatmin edildiğinde yeni bir maceraya yol açan bir hedefin görüldüğü başka bir doğa türü daha vardır. Seri girişimci figürü bu tanıma tam olarak uymaktadır, ancak Galiçyalı Pablo Campos'un karakterine ve kariyerine tam olarak uymamaktadır.

Göçmen ebeveynlerin çocuğu olarak Cenevre'de (1979) doğan Campos, çok az kişinin başarabileceği bir yetenek olan floş kartlarını ortaya koyabiliyor. Çeyrek asırlık profesyonel kariyerinde Google, Stellantis ve Telefónica başta olmak üzere birçok şirkette çalışmış, IE Business School ve Cantabria ve Helsinki üniversiteleri gibi eğitim kurumlarıyla iş birliği yapmış, VMS, Xesol Innovation, Onira Research ve Solum gibi girişimlerin kurucu ortağı olmuş ve/veya yönetmiş, Unitatea adlı mini girişim sermayesi fonunun (her biri bir milyonluk iki araç) destekçilerinden biri olmuş ve markanın dijital sömürüsünü destekledikten sonra MasterChef World'den ayrılmıştır.

15 yıldır gücünü İspanya ve yurtdışı arasında bölüştüren bu yönetici/startup sahibi/yatırımcının dikkati çeşitli büyük şirketler arasında paylaştırıldı. Google'a katılıp iki yıl orada kaldığında, Zürih'te bulunan Avrupa mühendislik merkezinde çalışıyordu ve Avrupa, Orta Doğu ve Afrika'ya yönelik Google Street View'dan sorumluydu. Orada, her başarılı organizasyonun "gizli sırrının" "meslektaşlar" olduğunu öğrendi; bunlar, sınıftaki en zeki kişiyi bile solgun gösterecek özgeçmişlere sahip, birinci sınıf uzmanlardı.

Bu yol , Vodafone'a entegre edilene kadar çeşitli satın almalara uğrayacak olan B2B telekomünikasyon şirketi Comunitel'de Campos tarafından açılmıştı. "Orada süreçler, karar alma ve bir işletmenin nasıl konsolide edileceği konusunda çok şey öğrendim." Daha sonra Telefónica'ya katıldı. "Harika bir oyuncunun tahtada nasıl ilerlediğini görmek etkileyici" diye özetliyor. Bu dönemde (2007-2009) satış mühendisliğinin başında yer aldı ve O2 satın alımından (Ekim 2005) kaynaklanan ayarlamalara, tektonik plakaların hareketine, sayısız uçuş ve toplantıya, geride kalan ülkelere ve ufukta görünen daha fazla ülkeye tanıklık etti. Google da benzer bir yoğunluk seviyesini temsil ediyordu ve bu nedenle kaçınılmaz bir düşünce ortaya çıktı. "Eve gitmek istiyordum."

Campos tohum teorisini geliştiriyor. "Yüksek nitelikli işlerin %70'i asla ilan edilmez. Onlara ulaşmak, hayatınız boyunca ektiğiniz tohumlara bağlıdır.

Yıllar geçtikçe bazıları filizlenir, bazıları ise filizlenmez. Ama bir projeden diğerine atlayarak farklı insanlarla tanışıyorsunuz, bir etki yaratıyorsunuz ve bazen onlarla bir süre sonra tekrar konuşuyorsunuz." Belki de bu, Stellantis'teki (2014-2016) serbest çalışan olarak işe başladığı ve kendini inovasyon departmanına adadığı aşamayı açıklıyor. Bilindiği üzere Stellantis'in Vigo'da bir fabrikası var. Bu, tanıdık topraklara dönüşü sağlayan piruetti. "Fırsatları ihtiyaç duyduğunuzda değil, çok daha erken aramaya başlıyorsunuz."

İlginçtir ki Stellantis fırsatı, artık gün yüzüne çıkan yeni bir tohum daha ekti. "Şu anda grup ( Peugeot, Fiat, Citroën, Opel ve Jeep gibi markaları da içeriyor) o zamanlar tasarladığımız yazılım sistemlerinden bazılarını içeren ilk araçları pazarlıyor. Yaklaşım, aracın sensörlerinden yararlanarak bunları uygulama geliştiricilerinin kullanımına sunmaktı. Olasılıkları incelemek için 150 sensör seçtik. Gelecekte olacaklara bir örnek: bu arabalar neredeyse hava istasyonları gibi. Işık ve yağmur sensörleri, termometreler ve coğrafi konum içeriyorlar. Sağladıkları bilgiler sayesinde çok büyük miktarda veri çıkarılabiliyor."

Tortilladan nohuta

Bekleyen bir konu vardı: Çokuluslu büyüklükten, deneme-yanılma dalgasında belirsiz bir geleceğe sahip küçük yaratıklar olan kesme ve dikme girişimlerine geçiş. Galiçya üç tanesini hatırlıyor: Üç tekerlekli motosiklet üretimine adanmış , ikisi arka aksta bulunan VMS (Ekim 2024'te iflas başvurusunda bulunuldu); Otonom araçlara yapay zeka uygulayan ve değeri 230 milyon dolara (bugün Dealroom'a göre maksimum 11,5 milyon dolar) ulaşan Xesol Innovation ; ve Onira , Lleida'dan birkaç bilim insanının, uyku apnesini kontrol altına alarak dirençli hipertansiyonu kontrol altına almaya yönelik girişimi olan CEO ve kurucu ortağıydı.

Kurumsal gösterişli detaylar, girişimciliğin temelden başladığı bu mütevazı veya daha az gösterişli diziyle tezat oluşturuyor. "Her zaman şu soru ortaya çıkar: Bu şirketlerden biri tek boynuzlu at olsaydı ne olurdu?" diye kabul ediyor Campos. "Ancak bunlar önemsiz anlardır çünkü başarı, günlük hayatın tadını çıkarmakta, insanlarla bağ kurmakta, zorluklarla yüzleşmekte yatar. "Bu, insanların büyük bir hırsla çalıştığı ve genellikle hedeflerine ulaşamadığı çok belirsiz bir ortamdır. Bu kalıcı yeniden tanımlamanın içinde bazen değişime ihtiyaç duyulur."

İspanya ve gri

Röportaj yapılan kişinin konuşması bu bölümde sertleşiyor. İspanya yenilik haritalarında yer almasına rağmen Campos, cesaret eksikliği tespit ediyor. "Fark, lidere liderlik etmek veya lideri takip etmek arasında. İspanya ise hiçbir şeye liderlik etmiyor ve gerekli kurumsal desteğe sahip değil. Yılda bizden çok daha az ışık saati olan Almanya'nın, yenilenebilir enerji segmentinde önde olması dikkat çekici, bu segmente buradan liderlik edebiliriz. Tek boynuzlu atlarımız ve öne çıkan bazı projelerimiz olması sadece dolaylı. Hangi sektörde öne çıkmak istediğimizi tanımlamadık ve herkes için biraz karanlıktayız," diyor.

Yukarı Bakma

Bir kez daha kurgu gerçekliğin önüne geçiyor ve filmde Adam McKay'in canlandırdığı teknoloji mesihi karakteri, ABD federal hükümetinin yönetiminde derin rol oynayan gerçek Elon Musk'a bayrağı devrediyor. Campos, politikacılarla ilgili sorunun "teknolojik yönetim kuruluna hakim olmamaları ve bu nedenle bilgi alıcısının daha fazla güven uyandıran insanlara bakması" olduğuna inanıyor. Örneğin, büyük bir teknoloji şirketinin CEO'su. Ancak bu fenomen, Musk'ın kendisi veya Jeff Bezos gibi insanların biriktirdiği güç nedeniyle korkutucu."