Albert Pijuan'ın 'Büyük Yer Değiştirme' adlı romanı: Karnavalvari bir roman
Bir kültürel veya eğlence eserini bütünüyle veya kısmen anlatan, öven veya yeren görüş türü. Her zaman alanında uzman biri tarafından yazılmalıdır.
Yüksek Ortaçağ ve Rönesans kültürünün en büyük bilginlerinden biri olan Rus denemeci Mihail Bakhtin'in , karnavalesk olarak sınıflandırılabilecek eserlerin bulunduğu fikrini her zaman sevdim ve mümkün olduğunca da uygularım. Resmî kültüre tamamen mizahi bir üslupla karşı çıkan her şey karnaval fikrine yöneliyordu. İdeolojik söylemlerin, anlatısal söylem de dahil olmak üzere, biçimsel ve tematik elitlerini devirerek yerleşik düzeni altüst etti. İşte bu nedenle Bakhtin, bu düşüncenin bir örneği olarak Françoise Rabelais'nin Gargantua ve Pantagruel romanını seçmiştir. Yıllar sonra Cervantes, Don Kişot'un ağzından, her şeyi bildiğini sanan, bu yüzden de kendini hümanist olarak adlandıran kendini beğenmiş bir bireyin tasvirini aktardı. Bu gülünç şahıs, her biri bir diğerinden daha gereksiz olan çalışmalara kendini adamıştı. Örneğin, Virgil'in neden soğuk algınlığına yakalanan ilk adamın kim olduğunu sormayı akıl etmediğini öfkeyle merak etti. Bu kadar komik saçmalıklar karşısında Sancho, kafasını kaşıyan ilk adamın kim olduğunun da sorulabileceğini ekledi. Bütün bu giriş, Katalanca yazar Albert Pijuan'ın (Calafell, 1985) Büyük Yer Değiştirme adlı romanından aklıma geliyor.
Albert Pijuan, "Yamyamlığı yeniden düşünürsek ne olur?" adlı makalenin yazarıdır. Aynı zamanda bizi boğan maddi bollukla birlikte bizi küçülten ahlaki zenginliğin yıkıcı kıtlığını anlatan muhteşem bir metafor olan Büyük Dalga'nın da yazarıdır. Şimdi Pijuan bizi şaşırtıcı olduğu kadar rahatsız edici de olan bir anlatı kıvrımlılığının edebi yolculuğuna davet ediyor. Romanların da tıpkı hayat gibi bir başlangıcı ve sonu olduğu sıkça söylenir ama bu bazen biraz klişe bir şekilde anlatılır. Ancak Büyük Yer Değiştirme'de işler hiç de öyle olmuyor gibi görünüyor. Önemli olan, okuyucunun, bu sınıflandırılamayan (karnavalesk?) romanın anlatıcısı Dino de Laurentis, Jr. tarafından yazılan ilk bölüme dikkatle dikkat etmesidir. İşte bu kelimelerin bizi nereye götüreceğini bilmediğimiz, sonuyla ilgilendiğimizi varsayarak, onun komik gidişatının bizim için barındırdığı muazzam ilgiye kıyasla, bu kelimelerin inşasının temel taşı.
Bu ilk bölümde, Sabadell'de yaşayan ve kendisini ünlü İtalyan film yapımcısının oğlu sanan Dino Laurentis Jr.'ın, Don Kişot ve Sancho'nun kendileri için isteyeceği türden, düşünce okullarının ve akademik çevrelerin, insanlık tarihinde saç biçimlerinin önemini hiç fark etmediklerini düşündürücü bir şekilde dile getirdiğini görüyoruz. Laurentis'in bu sahte oğlu, saçın bilinçaltı iletişimleri yakalamak için tasarlandığına inanıyor. Kahramanımız buradan itibaren üç farklı zamanda estetik kliniklerini ziyaret ediyor, bunlardan biri Krakow'da. Bunlardan birinde kendisi gibi dolandırıcı ve deli olan ünlü bir şarkıcıyla tanışır ve yan odasında onunla aynı odayı paylaşır. Dino aynı zamanda sinema tutkunu ve ünlü aktör Nicolas Cage'in hayranıdır. Nicolas Cage, geniş ve çeşitli filmografisinde kullandığı farklı saç stilleriyle de tanınır. Ve özgeçmişini tamamlamak için Cage'in değişen saç stilleri hakkında bir dizi rapor yazıyor. Bunlar varoluşunuzda size azımsanmayacak sayıda sorun getirecektir.
Açıkçası, Albert Pijuan'ın romanı, belirli bir dilde (burada Katalanca) yazılmış, kendine saygısı olan her edebiyatın, önemli bir edebiyat olarak kabul edilebilmesi için tarihinde yer alması gereken türden bir romandır.
EL PAÍS
