Kötü çalışmanın maliyetinin, çalışmamaktan daha fazla olmasının nedeni

Google Haberler Abone Ol

Hükümet 2026 yılına kadar 43,8 milyar avro tasarruf sağlamayı hedeflerken, bir başka uçurum sessizce büyümeye devam ediyor: işyerinde huzursuzluk. Kronik devamsızlık, kitlesel tükenmişlik, yaygın terhis... İş, insanları hasta veya ilgisiz hale getirdiğinde, getirdiğinden daha fazla maliyete yol açıyor.

Ayrıca şunu da okuyun

Röportaj: Bayrou bütçesini gerçekten kim ödeyecek? Ekonomistler Anne-Sophie Alsif ve Henri Sterdyniak arasındaki tartışma

IBET 2024 endeksine [ PDF ] göre, bu kolektif kopuş, çalışan başına yıllık 14.840 avro, yani yaklaşık 300 milyar avroluk bir maliyete tekabül ediyor. GSYİH'mizin %10'undan fazlası kayıtsızlık yüzünden buharlaştı!

Bütçe kesintilerini tartışırken, bu sessiz kan dökmeyi görmezden geliyoruz. Bir paradoks: Uzun süreli hastalık izni (özellikle kanser) geri ödemelerini kısıtlamayı düşünüyoruz, ancak kendi başına yorgunluk, kaygı, hastalık ve anlam kaybına yol açan bir profesyonel kültürün yayılmasına izin veriyoruz.

Tükenmişlik ve depresyon

Devamsızlık oranı 2019'da %3,2'den 2024'te %4,5'e yükseldi. Fransız çalışanların %92'si işlerine bağlı olmadıklarını söylüyor ve bu da Fransa'yı Avrupa'da sondan ikinci sıraya yerleştiriyor [ Gallup , 2024] . Üç aydan uzun süren devamsızlıkların yarısı tükenmişlikle, %47'si ise depresyonla bağlantılı [ Prévia , 2025] .

Ayrıca şunu da okuyun

Şirketler bunun bedelini ciro, plansız işten çıkarmalar, düşen kalite, gecikmeler ve rekabet gücü kaybıyla ödüyor. Devlet ise Sosyal Güvenlik, günlük ödeneklerdeki artış ve toplu kopuşla bağlantılı çok sayıda gizli maliyet yoluyla ödüyor. Basit, somut ve iddialı bir öneri sunuyoruz: 2026 seçim yılından itibaren iş yerinde refahı ulusal bir dava olarak kabul ettirmek. Neden mi? Çünkü bu tanınma bize şunları sağlayacak:

• tüm kamu ve özel aktörleri aynı amaç etrafında seferber etmek;
• Göstergenin yaratıcısı Victor Waknine'nin önerisi ve ekonomik etkileri temel alan hesaplama yöntemi doğrultusunda, 50'den fazla çalışanı olan şirketler için zorunlu bir IBET sektör endeksi oluşturulması yoluyla işyerinde refah ölçümünün genelleştirilmesi;
• kamu yardımlarının işyerindeki yaşam kalitesine ilişkin açık taahhütlere bağlı olmasını sağlamak;
• ve her şeyden önce, KOBİ'ler/VSE'ler de dahil olmak üzere tüm kuruluşları sürdürülebilir eylem için somut ve ölçülebilir kaldıraçlarla donatmak.

Fransa genelinde girişimler başarıyla uygulanıyor. Bazı şirketler, oyunlaştırma, sosyal etkileşimler ve bağlantı kültürüne dayalı yaklaşımlarla uyum, takdir ve kolektif motivasyona odaklanıyor. Diğerleri ise ebeveynlik, bakım verme , engellilik, ruh sağlığı, maddi zorluklar vb. gibi savunmasız durumlardaki çalışanları desteklemek için önleme ve kişiselleştirilmiş destek politikaları geliştiriyor.

Ayrıca şunu da okuyun