İran muhalefetinin parçalanmışlığı, onun mollalara "güvenilir" bir alternatif olmasını engelliyor

İran muhalefeti, hem ülke içinde hem de sürgünde, monarşist ve Marksist gruplar da dahil olmak üzere sol kanattan sağ kanata kadar çok çeşitli fraksiyonları kapsıyor. Son yıllarda, özellikle "Kadınlar, Yaşam, Özgürlük" hareketi aracılığıyla iktidar rejimine karşı bir koalisyon oluşturmaya çalıştı, ancak bu çabalar başarısız oldu.

İranlı analistler ve medyaya göre, bugün bu çoğulcu muhalefeti karakterize eden ideolojik ve siyasi bölünmeler, onun en büyük Aşil topuğu olmaya devam ediyor ve uzlaşmayı sağlayan etkenler arasında, 1979'dan beri iktidarda olan İslam Cumhuriyeti'ne alternatif bir siyasi projenin ortaya çıkması da yer alıyor.

Muhalif medya kuruluşu Akhbar Rooz, "çok parçalanmış ve dağılmış" bir muhalefet içinde "güvenilir ve uzlaşıya dayalı bir alternatifin olmamasının" rejim değişikliği fikrine karşı temel bir meydan okuma oluşturduğunu vurguluyor.

"Bu durum, özellikle İsrail ve ABD'deki karar alıcıların gözünde rejim değişikliği fikrini sorgulanır hale getiriyor, çünkü Afganistan ve Irak'taki başarısız deneyimleri hatırlatıyor" diye ekliyor.

Rejim değişikliğini isteyen sesler her geçen gün artarken, 13 Haziran saldırılarının başlamasıyla birlikte belirginleşen ilk kırılma noktalarından biri İsrail'le ilişkiler oldu.

Bazı muhalifler, İslami rejimin ılımlı kanadından geçilmesi anlamına gelse bile, siyasi bir geçişin içeriden yönetilmesi gerektiğine inanıyor. Diğer gruplar, mevcut hükümetin düşmesi çağrısında bulunarak İsrail saldırısını tamamen destekledi.