Netanyahu'yu kim durduracak?

Bu hafta, haftalık dergimize iki haftalık bir aradan sonra, sizinle Gazze hakkında konuşmak istedik. Dünyanın Temmuz ayı sonunda çarpıcı fotoğraflarla farkına vardığı ve o zamandan beri itirazlara maruz kalan, bölgede hüküm süren korkunç kıtlık hakkında. Ancak görüntüler etrafındaki tartışmalar ne olursa olsun, gerçek şu ki: Gazze açlıktan ölüyor ve Gazze açlıktan ölüyor.

"Çok açım... Her sabah aklımızda tek bir şeyle uyanıyoruz: yiyecek bir şeyler bulmak. […] Vücudumuz tükeniyor. Güçsüzüz, konsantre olamıyoruz, titrek. Boş yere üzülüyoruz ama çoğu zaman yine de sessiz kalıyoruz; konuşmak çok fazla enerji harcıyor." Gazeteci Ruwaida Amer'in sözleri bunlar. Han Yunus'tan, İsrail-Filistin web sitesi +972'de yayınlanan etkileyici bir metinde duruma tanıklık ediyor. ve sitemizde tercüme edilmiştir.

Ve sizinle Filistin hakkında da konuşmak istiyorduk. Ve başta Fransa olmak üzere birçok ülkenin Filistin devletini tanıma arzusunun uyandırdığı zayıf umut hakkında.

Ancak bu, Binyamin Netanyahu'yu hesaba katmadan gerçekleşti. İsrail Başbakanı, Gazze'yi işgal etme planının onaylanmasıyla ısrar ediyor ve imzalıyor: Ha'Aretz muhabiri Zvi Barel'in bu raporun başındaki yazıda bize hatırlattığı gibi, hâlâ hayatta olan İsrailli rehinelere, uluslararası hukuka (ama hiç saygı gösterdi mi?) ve en sinik sağduyuya bile meydan okuyarak, bölgenin işgali onun önceliğidir. Elbette, kınama Arap ülkelerinden Avrupa'ya kadar geniş bir kesim tarafından paylaşılıyor. Peki ama ne amaçla?

Belki de cevap içeriden gelecektir. 4 Ağustos'ta 550 İsrailli isim, Donald Trump'a savaşı sona erdirmesi için bir çağrı imzaladı. Aralarında İsrail'in iç istihbarat servisi Şin Bet'in eski direktörü Ami Ayalon da vardı. Foreign Affairs dergisinde dosyamızı sonlandıran ve özünde İsrail'in bu savaşı kazanamayacağını belirten metni imzaladı. Ayalon çok net: "Yalnızca uluslararası toplumun kararlı desteğiyle, uygulanabilir bir iki devletli çözüme yol açacak bölgesel bir anlaşma, İsrail'in güvenliğini, Yahudi kimliğini ve demokrasisini koruyabilir, şiddet sarmalına son verebilir ve Orta Doğu'yu bir savaş alanından bir iş birliği alanına dönüştürebilir."