Çocuklar ve savaşlar: Masumların katliamıdır. Sudan ve Kongo'da her 30 dakikada bir küçük çocuk tecavüze uğruyor

Masumların katledilmesinden kaçınmak: Her otuz dakikada bir çocuk tecavüze uğruyor. Bu, UNICEF'in "Çocuklar ve silahlı çatışma" gündeminden, çocuk koruma direktörü Sheema Sen Gupta tarafından düzenlenen raporda ortaya çıkan en korkunç verilerden biri. İki gün önce BM Güvenlik Konseyi'ndeki tartışma, ilgi odağını şu konuya çevirdi: 2024'te ve 2025'in ilk aylarında binlerce çocuğun öldürüldüğü, sakat bırakıldığı, kaçırıldığı , silahlı gruplar tarafından silah altına alındığı veya insani yardıma erişiminin engellendiği belirtiliyor. UNICEF'in çağrısı bir çağrıdan çok, hükümetlere ve uluslararası kurumlara yönelik bir haykırış gibi duyuluyor: Nüfusun yoğun olduğu bölgelerdeki patlayıcı silahların durdurulması ve tecavüz eden ve öldürenlerin cezasız kalmasına son verilmesi.

Çocukluk gri bir alan değildir, siper bilmez: onu korumak yasal ve ahlaki bir görevdir. Sen Gupta, "Çocuklar asker değildir. Onlar meta değildir. Onlar çocuktur. Ve onlar barışı hak ediyor" dedi. 2025'in savaş ve çatışma için felaket bir yıl olacağı artık haber değil. 2024'ün çatışma bölgelerinde çocuklara yönelik en fazla ağır ihlalin görüldüğü yıl olması belki de daha az haber değeri taşıyor. 2023'e kıyasla yüzde 25'lik bir artışla, ki bu zaten bir annus horribilis'tir, 2024 bu korkunç sıralamada ilk sırada yer aldı. Dahası, belirsiz kalmaya mahkum veriler: olgunun gerçek boyutu , resmi olarak belgelenen vakaların ötesinde, çok büyük olasılıkla daha geniş ve daha korkutucu.

Filistinli çocuklar Nuseyrat kampındaki bir dağıtım noktasında yiyecek arıyor

En çok etkilenen bölgelere baktığımızda daha da endişe verici bir tablo ortaya çıkıyor. İsrail ve Filistin'de, sadece 2024'te, 8.000'den fazla ciddi ihlal kaydedildi. Sosyal medyadan sosyal medyaya her gün sıçrayan ve UNICEF raporunda vurgulanan görüntülerin de kanıtladığı gibi, asıl kurbanlar çocuklardır ve yerleşim alanlarına, okullara ve hastanelere isabet eden patlayıcı silahlarla hedef alınmaktadırlar. Gündemde, "Bu Konsey'in İzleme ve Raporlama Mekanizması'nı yirmi yıl önce kurmasından bu yana dünyanın hiçbir yerinde bu kadar yüksek sayıda ciddi ihlal kaydedilmemiştir" ifadesi yer alıyor.

En çok zulüm gören ülkelerden ikisi olan Sudan ve Demokratik Kongo Cumhuriyeti'nde gerçek sayılarla anlatılıyor: Ocak-Şubat 2025 arasında, sadece iki ayda, yaklaşık 10 bin tecavüz ve cinsel şiddet vakası yaşandı. 10 vakadan 4'ünde küçükler yer aldı: Aslında, her otuz dakikada ortalama bir çocuk tecavüze uğradı. UNICEF en endişe verici iki veriyi rapor ediyor: Nüfusun yoğun olduğu bölgelerde patlayıcı silahların sistematik kullanımı - cinayet ve sakatlamaların yüzde 70'inden fazlasından sorumludur - ve geçen yıl yüzde 30'dan fazla artan cinsel şiddetteki artış.

Silahlar ve tecavüzler , bedenlerle birlikte hayatta kalmak ve yaşamın kendisi için olmazsa olmaz olan yapıları da vuruyor: hastaneler, okullar, su sistemleri. Fiziksel, psikolojik, sosyal yaralar ve zamanın iyileşmek için yeterli olmadığına dair işaretler anlamına gelen şeytani bir reçete.

UNICEF , bu tür senaryolarla karşı karşıya kaldığında, çatışmanın tüm taraflarının uluslararası insancıl hukuka saygı göstermesini, nüfuslu bölgelerde patlayıcı silahların yayılmasını ve kullanımını durdurmasını talep ediyor. Çatışmanın içinde veya dışında tüm devletlerin buna yalnızca saygı göstermesi değil, her şeyden önce diğer devletler tarafından saygı duyulmasını garanti etmesi. Her şeyden önce, insani alanın korunması ve genişletilmesi gereklidir. Genellikle dışlanmış ve tehdit altında olan bir alan.

Ekonomik düzeyde bile, UNICEF gündeminin kendisinde olduğu gibi, "izleme, önleme ve yanıt verme yeteneğimizi baltalayan" kesintilerle. Leopardi'nin yanardağın arkasındaki süpürgesi gibi, çatışmaların çölünde bile umut belirtileri var.

2024 yılında 16.000'den fazla çocuk silahlı gruplardan kurtarıldı ve koruma ve yeniden entegrasyon yardımı aldı. Suriye, Orta Afrika Cumhuriyeti, Kongo, Haiti, Irak ve Pakistan da dahil olmak üzere bazı ülkeler çocuk askerliğini sona erdirmek ve çocukların yeniden entegrasyonunu kolaylaştırmak için somut taahhütlerde bulundu. Bu arada, hükümetler ve yerel yetkililer, Kolombiya'da olduğu gibi, ihlallerden sorumlu olanlara karşı koruma protokolleri, özel görev güçleri ve yasal işlemler başlatıyor. Rapor, "siyasi iradenin olduğu yerde ilerlemenin mümkün olduğunun" işaretlerini vurguluyor. Ancak UNICEF uyarıyor: tüm bunlar yeterli değil. Fonlara, suçlu tarafların cezai sorumluluğuna ihtiyaç var, aksi takdirde bu sarmal durmayacak. Kısacası, bazen olumlu, bazen kesinlikle kasvetli, çelişkili sinyaller. Çağrı aynı, acil ve duyulmamış: Çocukluğu yetişkinlerin savaşlarından kurtarın.