Çünkü Alice ve Teddy'nin hikayesi göründüğünden çok daha fazlası

Alice, 53 günlük zorunlu ayrılıktan sonra Teddy'ye tekrar sarıldığında , gözleri sonunda yeniden parladı ve onlarla birlikte yaşama, yemek yeme ve umut etme arzusu da parladı. 12 yaşındaki Alice'in hikayesi sonunda çözüldü, ancak herkesin anlaması gereken bir ders olarak kalmalı ki kurallar çoğu zaman yıkılamayacak duvarlar değil, yorumlanması insanlık gerektiren duvarlardır. O Brezilyalı, ancak doktor olan babasının iş sebeplerinden dolayı ailesiyle birlikte Lizbon'a taşınmak zorunda kaldı. Küçük kız , Rio de Janeiro'daki doktorlar tarafından teşhis edilen Sözsüz Otizm Spektrum Bozukluğu'ndan muzdarip ve ona terapi olarak bir köpeğin, tam olarak Labrador cinsi Teddy'nin yakınlığını vermişler. Bu köpek, engelini mümkün olan en iyi şekilde yaşaması için ona gerekli duygusal desteği sağlıyor. Ve bakışlarıyla, ellerinin ve vücudunun hareketleriyle kelimelerle açıklayamadığını ifade ediyor.

Ancak 8 Nisan'da Alice'in ailesi Tap uçağına binmek üzere Carioca'daki Tom Jobim havaalanına vardığında, Portekiz ulusal havayolu şirketi, doktorların şiddetle tavsiye etmesine rağmen Teddy'nin Alice'in yanındaki kabinde seyahat etme hakkını reddetti . Panik anları yaşandı, bir çözüm arayışı yaşandı, ancak yetkililer kararlıydı: Teddy ya diğer bagajlarla birlikte ambarda seyahat edecekti ya da yerde bırakılacaktı. Alice'in ablası Hayanne Porto'nun son itirazı bile kabul edilmedi. Teddy olmadan yapılan okyanus ötesi yolculuk - 7.800 kilometre ve yaklaşık 9 buçuk saat seyahat süresi - küçük kızın sakinliğini yalnızca pençesiyle sevgiyle karşılık veren Labrador'u okşayarak gösteren birkaç krizi çözmek zorunda kalan aile için çok zordu.

Teddy'nin herhangi bir bagajdan başka bir şey olarak uçması için iki girişim daha yapıldı, ikisi de başarısız oldu, ta ki birkaç gün önce Rio de Janeiro'daki bir yargıcın emri yürürlüğe girene kadar, Tap, köpeği diğer yolcularla birlikte uçağa almak zorunda kaldı, ancak profesyonel bir eğitmen eşliğinde. Aile daha iyisini seçemezdi: Teddy'ye eşlik eden kişi, Sao Paulo'da görevli Askeri Polis memuru Ricardo Cazarotte'ydi, ülkenin köpek eğitimi konusunda önde gelen uzmanı olarak kabul ediliyordu.

Onun deneyimi, Tap A330'daki diğer yolcuların, Onboard Operations Manual'da korkulduğu gibi, hayvanın yolcular için ciddi bir tehlike oluşturabileceği yönündeki "tehlike altında hissetmemelerini" sağladı. Bu yüzden Cuma gecesi Teddy ve Ricardo ve Hayanne'nin kendisi (durumu yakından takip etmek için Brezilya'da kalmıştı) Lizbon'daki General Delgado havaalanında inip Alice'i bulabildiler . O sırada küçük kız uyuyordu ve kapıda Teddy'yi annesi karşıladı.

Yeniden bir araya gelme ertesi sabah gerçekleşti: Alice için sürpriz, basit bir "hizmet köpeği" olmayan arkadaşına ayırdığı sarılma kadar büyüktü, zira çok da empatik olmayan bir düzenleme onu tanımlıyor. "Harika anlardı – Alice'in babası diyor ki -; bu 53 günlük ayrılıkta kızım üzgündü, beş kilo verdi, nöbetleri arttı. Onun için en kötüsünden korkuyorduk, ancak cumartesi günü köpeğin gelişiyle birlikte durumlarında büyük bir iyileşme fark ettik. Teddy'nin tıbbi tedavilere ek olarak katkısı vazgeçilmezdi".

Aile, duygular geçtikten sonra, şüphesiz ki manevi zararlarını talep etmek istedikleri Portekiz ulusal havayoluna karşı açılan hukuk davasına devam edip etmemeye karar vermek zorunda kalacak. Tazminat talebi yaklaşık 20 bin avro. Bu arada, Alice'in annesi nihayet kutlama yapabilir ve bir mesaj gönderebilir. "Teddy, kızımın hastalığı için hayati bir destek. Mücadelem - diyor - Alice için, evet, ama sadece onun için değil. Bu kolektif bir mücadele, çeşitli ailelerin, çeşitli yaratıkların ve birçok ergenin ve yetişkinin, eksiklikleri olan ancak haklarının sürekli reddedildiğini gören insanların mücadelesi. Sanki görünmez insanlarmış gibi. Alice, bu uçuşta yanında hizmet köpeği bulundurma hakkından mahrum bırakıldı ve hatayı yapanların ödemek zorunda kalacağı ciddi sonuçlarla karşı karşıya kaldı".