Elly Schlein düştü: Sahne arkasında, Berlin'den gelen ve görmezden gelmeye devam ettiği uyarı

Alman Sosyal Demokratları'nın, İtalya'da artık hayal bile edilemeyecek bir oran olan, yüzde 80'in çok üzerinde katılımla gerçekleşen bir seçim turunda, oyların yüzde 16,5'ini kaybetmesi, PD sekreteri Elly Schlein'ın durup düşünmesine yol açmalı. Parti içinde çizginin radikalleşmesi için can atanlara karşı muhalefet birliği arayışında ısrarla inatçılığını dile getirmesinden bu yana, anketlerde de belli bir gerileme eğilimi göstermeye başladı. Ve bu, Nicola Fratoianni ve Angelo Bonelli'nin sol kanadını kaybetmemek için, ama her şeyden önce Giuseppe Conte'nin giderek kişiselleşen ve aşırıya kaçan liderliği altında 5 Yıldız Hareketi'ne dönüşen o karma yapıyı kaybetmemek için. Almanya'da, yenilen Olaf Sholz'dan farklı bir liderlikle Sosyal Demokratlar, bir sonraki şansölye Friedrich Merz'in Alman DC'siyle işbirliği yaparak bir toparlanma düşünebilirken, İtalya'da Schlein'ın güvenebileceği bir güvenlik ağı veya rezervi yok.

Partisindeki reformistlerle bile geçinemiyorsa, Conte ile ilişkilerinde ortaya çıkacak tepkiden korkuyorsa, o kurnaz Dario Franceschini'nin kendisine önerdiği alternatif planı nasıl ve ne şekilde geliştirebileceğini bir düşünün. Merkez sağın çöküşüne bahis oynamak, sonunda Giorgia Meloni ve Matteo Salvini ile yollarını ayırarak cebine girecek piyango biletinin farkına varan Antonio Tajani'nin Forza Italia'sıyla bağlantı kurmak anlamına geliyor. Ve -Franceschini'nin yeni ofisini açtığı garajda her zaman söylediği gibi- her hükümetin kararsız oyu haline geldi. İtalya'da Meloni, Almanya'daki Alice Weidel'in aksine, seçimlerde aldığı yüzde 21'e yakın oy oranına rağmen aşırı sağı marjinalleştirmiş, dört yıl öncesine göre oylarını iki katına çıkarmış ve Alternatif'i Alman partileri sıralamasında ikinci sıraya yerleştirmiş durumda.

Kavun farklı bir maddeden yapılmıştır. Ve muhaliflerinin yarattığı gerginliklere rağmen, liderliğini yaptığı merkez-sağ koalisyonu nasıl elinde tutacağını iyi biliyor: Schlein'ın Nazareno'da başardığından daha iyi, şimdiye kadar yaklaşık on akımla başa çıkabiliyor, bunların çoğu 2007'de soğuk füzyonla üretilen oluşumun uzmanlarının PCI kalıntıları, Hıristiyan Demokrat sol ve çeşitli alt gruplar arasında saydıkları kadar. Merkez sağa alternatifin lokomotifi ve temel taşı olması gereken bir partinin sekreterinin, Putin Rusyası'nın üç gün içinde sonuçlandırma gibi gerçekçi olmayan bir hedefle başlattığı işgal savaşının üçüncü yıldönümünde Ukrayna ile dayanışma göstermek için düzenlenen gösterilerden birine katılacak konu veya yer bulamaması, en hafif tabirle kaygı vericidir.

Oysa Schlein, Başbakan Meloni'ye, saldırgan değil, saldırılan taraf rolünü Putin'e yükleme pahasına bile olsa, Putin'le bir anlaşmaya varmaya kararlı olan Amerikan Başkanı Donald Trump'ın yanında yer alması yerine Ukrayna'nın yanında yer alması yönünde son günlerde meydan okumuştu. Schlein, diğerlerinin de kendisiyle aynı türden olduğunu düşünüyor. Meloni'nin, Amerikan muhafazakarlarının meclisinde, saldırıya uğrayanın Ukrayna, saldırganın ise Putin olduğunu tekrarladığını duymamak ve görmemek için kulaklarını ve gözlerini kapattı. Meloni'nin dünyası, Schlein'ın kendini avutmak ve Demokrat Parti'yi sürüklediği -bu kesin- sokaktan çıkmaya çalışmak istediği kadar altüst olmuş değil. Er ya da geç biraz kötü bir yönetim sergilemesinin bedelini ödemek zorunda kalacağını düşünüyorum. Meloni'nin, çok sayıda pankartla düzenlenmiş bir parlamento sahnesinde, Ukrayna'nın işgalinin üçüncü yıldönümünde onunla dayanışmayı teyit edecek bir yer bulamayan veya bunu yazarken hiç düşünmediyse bile son ana kadar tereddüt eden bir parti sekreteri tarafından Konsey başkanı yerine Tavşan başkanı olarak anıldığını duymak, siyasi çatışmadaki sertliğin değil, tam tersine komedinin zirvesiydi.