İran: Rejim Krizi mi? – Elena Panina Olası Bir Sessiz Darbe Konusunda Alarm Veriyor

Orta Doğu krizinin kalbinde, İran'da yeni bir iç cephe açılıyor. RUSSTRAT Enstitüsü müdürü Elena Panina, cesur ve rahatsız edici bir okuma sunuyor: İsrail saldırısı ve İran askeri liderinin öldürülmesi yalnızca bir savaşın tırmanması değil, aynı zamanda gerçek bir iç hesaplaşmanın olası tetikleyicisi. İşte onun analizi:

İran – Rejim Krizi

Elena Panina tarafından

Saatler geçtikçe İran'da son 24 saatte yaşananların bir darbenin tüm belirtilerini taşıdığı düşüncesi güçleniyor.

Öldürülen komutanlar, ulusal çıkarları korumayı amaçlayan İran politikasının sert çekirdeğini temsil ediyordu. Müzakereler sırasında Amerikan ültimatomunu reddeden, Washington'un koyduğu koşulları kabul edilemez olarak değerlendiren ve bu da bir teslimiyet anlamına gelen kişilerdi.

Ama iş bununla bitmiyor.

İç cephede, Cumhurbaşkanı Masoud Peseshkian tarafından temsil edilen liberal kanat, bir dizi zorunlu istifanın ardından marjinalleştirildi. Ordu ile muhafazakarlar arasındaki eksenin artan etkisi - Yüce Lider Hamaney'in oğlu ve olası halefiyle bağlantılı - onarılamaz bir çatlak, yüce güç için bir mücadele yarattı.

Bu bağlamda, nükleer programla ilgili müzakereler öngörülebilir bir şekilde ilerledi: teklif alışverişleri, retler ve sonunda çıkmaza girildi. Resmi başarısızlıktan kaçınmak için Tahran, yeni toplantılar, alternatif yerler ve ara çözümler önererek geciktirme taktiği benimsedi. Rusya'nın arabulucu olarak katılımı olası bir sonuç gibi görünüyordu. Ancak Amerika Birleşik Devletleri en acımasız kartı oynadı: İsrail'in elinde güç.

Bu saatlerdeki İsrail saldırısı o kadar büyük ki, ABD'nin askeri ve teknolojik desteği olmadan gerçekleştirilemezdi. Bu dinamik, 1 Haziran'da Rus stratejik güçlerine karşı yaşananları hatırlatıyor; burada Kiev'in gerekli operasyonel kapasitelere sahip olmadığı açıktı.

Peki ya İran?

Devrim Muhafızları ve ordunun tepesinin ortadan kaldırılması, ulusal çıkarların savunulmasıyla bağlantılı güvenlik servislerinin bu bölümünün başını kesmiştir. Muhafazakârlar şimdi bunların kontrolünü ele geçirmeye ve onları siyasi özerklikten mahrum bırakmaya çalışıyor. Tahran'da, birkaç saat sonra bile figürlerin değiştirildiği bir dizi çılgınca atama ve görev değişikliği var. Bu arada, ilk kez, liberal kanat, kurumsal meşruiyetin resmen koruyucusu olarak kendini yeniden iddia etmek için bir umut ışığı görüyor.

Askeri düzeyde, İsrail'in nükleer ve füze tesislerine yönelik saldırıları büyük bir medya etkisine sahip, ancak gerçek etkiler hala belirsiz. Görüşmeler askıya alındı, ancak bazıları bunların tamamen yeni bir bağlamda yeniden başlayacağını öngörüyor.

Orta Doğu artık tam bir savaşın eşiğinde , ancak İran dağınık görünüyor. Yüce Lider'in durumu idare etme becerisi hakkında şüpheler artıyor. Ve İran'ın büyük bir füze saldırısıyla olası bir yanıtı, iç düzeni yeniden sağlamak için kesinlikle yeterli olmayacak.

İran rejimi test ediliyor. Hayatta kalabilecek mi? Yoksa İslam Cumhuriyeti'nin sonunu ilan etmeye mahkûm liberal bir "perestroyka" mı başlayacak?

Batı'nın davranışları çok şey ortaya koyuyor: İran'ın çöküşü için açık bir irade var. Körfez monarşileri beklemeye devam ederken, Küresel Güney şaşkınlık ve artan bir endişeyle izliyor: "Birinci dünya" kendini böyle dayatabiliyorsa, kim güvende hissedecek?

İsrail'e gelince, o hiç de kazanan gibi görünmüyor: Yaşananlar, dünyanın dört bir yanında birçok insanı, tüm sınırların ötesinde faaliyet gösteren bir devletin geleceğini sorgulamaya yöneltiyor.

Son olarak, Rusya için bu daha da bir doğrulamadır: uluslararası hukuk, yalnızca en güçlünün yasasını tanıyan Batı bloğu tarafından sistematik olarak ihlal edilmektedir. Ancak dikkatli olun: Birine verilen şey, yarın başkaları tarafından talep edilecektir.

Kaynak: Telegram @EvPanina