«Milano modeli tehlikelidir çünkü tüm şehirlerde eşitsizlikler yaratıyor»

Senato Çevre Komisyonu'nda yeni sona eren duruşmalarda, onlarca eleştirel ses dönüşümlü olarak, İtalya'nın her yerinde kolay Milano gökdelenlerini meşrulaştıracak olan sözde Salva Milano yasasının çöpe atılmasını ya da değiştirilmesini talep etti. 6 Mart'ta metin değişikliklerle dolu olarak Meclis'e gelecek ve büyük ihtimalle sağ tek başına buna oy vermezse Meclis'e geri dönecek. Yasaya yönelik eleştiriler çoğunlukla şehir plancıları, peyzaj mimarları, bazı anayasacılar, sendikalar ve çevre derneklerinden geldi ve bu eleştiriler birkaç PD senatörünü metni değiştirmeye ikna etti. Salva Milano'yu eleştirenler arasında Legambiente de var. Domenico Fontana, çevreci derneğin kentsel yenileme başkanıdır.

Çevre Komisyonunda bu kuralın zararlı olduğunu söylediniz, neden? Ülke genelinde olumsuz etkilere yol açabilecek bir yasa. Bu durum, Milano kentsel dönüşüm modelinin ulusal bir model haline gelme riskini taşıyor ve bu model neredeyse tamamen gayrimenkul gelirleriyle yönlendiriliyor. Bizim anladığımız anlamda kentsel dönüşüm, yoksulları dışarı atmayan, verimli ve adil bir şehirdir. Ama gayrimenkul gelirine dayalı bir modeli desteklersek bunu asla elde edemeyiz. Bu kural belki gayrimenkul alım satımlarını kurtarabilir ama kentsel dönüşümün erdemli düşüncesini baltalıyor.

Siz de beton dökmekten korkuyor musunuz? Beton dökme sorunu değil. Günümüzde arazi tüketim sorunları lojistik depolarla, başka şeylerle ilişkilendiriliyor, kesinlikle şehirlerde yeni mahallelerin inşasıyla ilişkilendirilmiyor.

Yani toprak tüketiminden korkmuyorsunuz? Bizi en çok endişelendiren husus, kentlerimizi modernize edeceğimiz temel araç olan kentsel dönüşümün, kentlerde yaşayan vatandaşları ön planda tutmak zorunda olmasıdır. Kentleri daha verimli ve yaşanabilir hale getirme ihtiyacı ön planda tutulmalıdır. Milano'da olduğu gibi gayrimenkul spekülasyonunun çıkarlarından değil, şehrin ihtiyaçlarından yola çıkmalıyız. Dolayısıyla ben bu modeli alıp ulusallaştırırsam, kentsel dönüşüm gibi erdemli bir düşünceyi sonsuza dek çöpe atmış olurum.

Metnin yalnızca Milano'yla sınırlı kalacak şekilde değiştirilmesi öneriliyor. Ulusal bir normun toprak sınırlandırması olarak düşünülmesi mümkün müdür? Öyle düşünmüyorum. Ulusal kuralların sadece Milano için geçerli olduğunu ve diğer şehirler için geçerli olmadığını söyleyemeyiz. Ancak Milano'nun sorununu diğer şehirleri rahatsız etmeden çözmenin bir yolu var: af.

Aflara karşı değil misiniz? Bu, esaslı olmaktan ziyade daha çok biçimsel olan bir suistimali gidermenin bir yolu olurdu. Kaçak yapılaşma sorununu yarattığımızı kabul edecek cesarete ve ciddiyete sahip olmalıyız. Tekrar ediyorum, bu, esaslı olmaktan ziyade daha çok biçimsel bir taciz. Tanımı gereği, önemli hukuka aykırılık, yapı ruhsatı olmadan veya yapı ruhsatını ihlal ederek veya yapı yapacağım alandaki kısıtlamaları ihlal ederek bir ev inşa ettiğimde ortaya çıkar. Şu an için Milano'da bu durumda değiliz. Girişimcilerin, teknisyenlerin ve memurların ulusal düzeyde yürürlükte olan yapı yönetmeliklerini, yerel düzenleme planıyla uyumlu bir şekilde bölgesel yönetmeliklerle entegre ederek uygulamak durumunda kaldığı bir durumdayız. Önemli bir etken var: Lombardiya bölge hükümeti, yıllar içinde ulusal düzenlemelerle çelişen ve gayrimenkul geliştiricilerinin lehine olan bölgesel şehir planlama yasaları çıkardı. O halde tüm siyasetin hata yaptığını kabul edip, hatasını düzeltme sorumluluğunu alması gerekir. Biz her zaman afların karşısındayız, bu durumda da karşıyız, ama parmağın arkasına saklanmanın da bir anlamı yok.

Peki bu noktada neyi umuyorsunuz? Milano sorununu ulusal bir sorun haline getirmeden çözüm bulalım, çünkü Milano ve Lombardiya her şeyi iyi yaptı dersek, bu model Roma, Floransa, Torino, Bologna ve diğer bütün şehirler için de model olur. Anlaşıldı mı bilmiyorum. Ve böylece şehirlerin kentsel yenilenmesi başarısızlığa uğrayacak ve bu çok ciddi sonuçlar doğuracaktır. Bu nedenle senatörlerin konuyu en iyi şekilde yeniden değerlendireceklerini umuyoruz.