Santanchè, işe yaramaz gösteri: İtalya Kardeşleri tarafından terk edildi

Turizm Bakanı'na yönelik güvensizlik oyu önergesi, beklendiği gibi kabul edilmedi (206 hayır, 134 evet ve bir çekimser). Hükümetin ve çoğunluğun, Elmasri davasından uluslararası dengelere kadar son çelişkilerinin açtığı uçurumlardan birine düşmemek için yapacakları hamleler de aynı ölçüde öngörülebilirdi. Daniela Santanchè'nin Meclis'te kendisini renkli bir şekilde savunması bekleniyordu. Ama belki bu kadar değil.

BAKAN koyu kırmızı giyinmiş olarak yarım daireye girer. Ayrıntı değil: Öneri görüşülürken beyaz giymişti, dün de ahşap kaplamalar arasında kendisini daha da belirgin kılacak bir renk seçmişti. Ve sonra Santanchè konuşmasının büyük bir bölümünü, yönetim tarzında kurbancı bir tavır da olsa, kendi görünüm biçimine odaklıyor. "Sizin için, nefret ettiğiniz her şeyin simgesiyim," diyor muhalif sıralara hitap ederek. "12 santimetre topuklu ayakkabı giyiyorum, vücuduma önem veriyorum, iyi giyinmeyi seviyorum, Twiga ve Billionaire'denim (Flavio Briatore ile ortaklık yapan kulüpler, editör)." Ve sonra abartmaya başlıyor: "Ben sizin için mutlak kötülüğü temsil ediyorum." Kendisi çantalardan bahsediyor ("Benim içimde korku yok"), belki de Silvio Berlusconi'nin gözüne girmek için Francesca Pascale'ye verdiği sahte çantalar hakkındaki muhalefetin tahmin edilebilir ironisini etkisizleştirmek umuduyla, ama niyeti başarısız oluyor. Santanchè, hükümeti veya kendisini savunmak ve tanıtmak için Montecitorio'da değil, markasını tanıtmak için bulunuyor.

Merkez sola yönelik saldırıları ("beni arıyordunuz - ima ediyor - ama ben bir hanımefendiyim ve bundan bahsetmiyorum"), kendine acıdığı anları ("medya müebbet hapis cezasına çarptırıldım") ve Turizm Bakanlığı'ndaki işini yüceltmeye kadar değiştiriyor. Merkez-sağ koalisyonun geri kalanından izole edildiğini reddediyor ve aslında hükümet pozisyonları bu kez boş değil. Onun yanında çok sayıda bakan (Ciriani, Casellati, Schillaci, Bernini, Roccella, Calderoli, Valditara, Abodi, Giuli, Foti) ve üç de müsteşar var. Eski büyükelçi Luca Attanasio'nun anma töreni için Meclis'te bulunan Antonio Tajani, güvensizlik oylamasına ilişkin tartışma başlamadan önce salondan ayrılıyor. Salvini de katılmadı. Çoğunluğun saflarında büyük isimler yok.

Gerçek , durum açıklamalarından sonra, oylamanın tamamlanmasıyla Fratelli d'Italia'nın Başkan Yardımcısı Massimo Ruspandini'nin Meclis'teki sözleriyle kendini gösteriyor. Ruspandini, konuşmanın sonunda "eğer INPS olayı nedeniyle yargılanırsa hükümetteki görevini bırakacağını" söylediği için teşekkürlerini ekliyor. Son birkaç ayda sergilenen bekle-gör tutumuyla kıyaslandığında tuhaf bir hızlanma, belki de Santanchè'nin istifasıyla ilgili kalan cezasının etkisiyle. "Yakında bir ön duruşma daha olacak, düşüneceğim ama bunu sadece kendi kendime yapacağım, baskı veya şartlandırma olmadan." Meloni'nin sinirlenmiş olması muhtemel. Ruspandini'ye kapıyı gösterme görevi verildi, Başbakan ise Delmastro'nun (anarşist Alfredo Cospito davasında resmi sırları ifşa ettiği için Roma mahkemesi tarafından 8 ay hapis cezasına çarptırılmıştı) aksine, bu konuda yüzünü göstermek istemedi. Ya da muhalefetin cevaplarında söylediği gibi "yapamadı".

M5S lideri Giuseppe Conte'ye saldırıyor , «eğer hala pozisyonundaysa bunun sadece iki açıklaması var: birincisi, siz Santanchè, Meloni'ye şantaj yapıyorsunuz, ikincisi, Fdi'nin sloganı "kanun ve düzen" olmasına rağmen, bugün dokunulmaz bir kast gibi hissetmesi ve Delmastro davasının buna bir örnek olmasıdır». Demokrat Parti sekreteri Elly Schlein, Meloni'ye doğrudan sesleniyor: «Onu istifa ettirmekten seni alıkoyan ne? İstifa taleplerinde dünya şampiyonuydunuz, şimdi bu salondan kaçıyorsunuz, saklandınız mı? Belki bir sonraki kongre için testereli ve Nazi selamlı bir video daha kaydediyorsunuz." Ve Avs'li Elisabetta Piccolotti ona baskı yapıyor: «Neden Senato Başkanı'nı gündeme getirdin? Şantajlara açık mısınız? Peki başbakan, bir bakanlığı gayrimeşrulaştırırken neden onu korumaya devam ediyor? Italia Viva, Più Europa ve Azione de önergeyi imzalamadıkları halde güvensizlik oyu vererek araya girdiler.

AMA CEVAPLAR verilirken bakan dinlemiyor. Sınıftan 20 dakikadan fazla ayrılıyor, sonra geri gelip telefonla konuşuyor, telefonu gösteriyor, telefonla mesajlaşıyor, ilgisizliğini dramatize ediyor, özgüvenini ve markasını sergiliyor. Zaten birkaç dakika önce de şöyle haykırmıştı: "Beni asla kendine benzetemeyeceksin, hep stiletto topuklu ayakkabı giyeceğim."