Meloni, ABD'ye yanıt vermek zorunda kalan bir ittifak olan Macron ile görüşüyor

ROMA – PARİS – Önce Emmanuel Macron , ardından Giorgia Meloni . Birkaç gün içinde, iki Avrupalı ​​lider kendilerini Washington'la arabuluculuk girişimlerinde alt edilmiş ve kesinlikle sınanmış halde buldular. Fransa Cumhurbaşkanı, Ukrayna'da ateşkes sağlanmasına yönelik Avrupa planının, Donald Trump'ın müttefikleriyle yaptığı telefon görüşmesi sırasında birkaç dakika içinde rafa kaldırılmasıyla suya düştüğünü gördü. Öte yandan İtalya Başbakanı, Ursula von der Leyen ile JD Vance'i aynı masaya oturtarak Beyaz Saray'la ticaret konusunda diyalog kurmaya çalıştıktan sonra kendini ifşa olmuş halde buldu. Avrupa'ya karşı artırılan vergilerin yeni tehdidiyle krize giren bir diyalog.

Roma'da olduğu gibi Paris'te de bir bilinci güçlendiren sert bir darbe: Amerikan başkanının öngörülemezliği karşısında Avrupa başkentleri arasında bir yakınlaşmaya ihtiyaç duyuluyor. Daha yüksek bir çıkar adına. "Gerekli" gerçekçilikle. Böylece haftalarca süren çatışmaların ardından Macron ve Meloni yeniden görüşmeye başladı. İki lider arasında, çevreleri tarafından "olumlu" olarak nitelendirilen bir telefon görüşmesi gerçekleşti. Bu, Fransa ile İtalya arasındaki bazı derin ayrılıkları ortadan kaldırmasa da, yöntemde pragmatik bir dönüm noktasını işaret ediyor. İkisi de zamanın tükendiğini biliyor. Ve Ukrayna konusunda müzakerelerin seyrini mahvetmemek için iki kararlı adıma ihtiyaç var: Rusya'yı devre dışı bırakmak ve Donald Trump'ı masada tutmak.

ABD Başkanı'nın Vladimir Putin'le görüşmesinin hemen ardından Salı günü müttefikleriyle yaptığı telefon görüşmesi, soğuk duş etkisi yarattı. Paris'te olduğu gibi Roma'da da alarm verildi: Amerikan arabuluculuğu dağılma tehlikesiyle karşı karşıya. Avrupa'nın tüm başbakanlıklarında , Ukrayna dosyasında sonuç alınamaması nedeniyle giderek daha fazla hayal kırıklığına uğrayan Trump'ın diplomatik oyunu terk ederek "Avrupalılar arasında bir savaş" söylemini güçlendirebileceği yönünde gerçek bir korku var.

Macron ve Meloni bu nedenle yeniden görüşmeye karar verdiler. Fransız kaynaklar, görüşmenin tonunun "yapıcı" olduğunu bildirdi. İki liderin ortak bir noktası vardı: Moskova, müzakerelerin zamanlamasını, koşullarını ve formatını dikte edemez. Ortak hedef, çıkmazın Batı'nın değil Kremlin'in suçu olduğunu ortaya koymak. Ve Putin'i belirsizlikten uzaklaştırın. Meloni için bir gerekçe özellikle geçerli: Durum o kadar kritik ki, "bölmenin bir anlamı yok".

Trump'ın Putin ile yaptığı telefon görüşmesinin ardından bir öneri olarak ortaya attığı ve Roma'nın da kararlılıkla desteklediği Vatikan'da zirve hipotezi artık güncelliğini yitirmiş gibi görünse de Meloni için bu, önemli bir siyasi nokta olmaya devam ediyor. Palazzo Chigi, bu fikri yeniden gündeme getirdiğini ve Rusya'daki bir başka kapatmayı ifşa etmeye yardımcı olduğunu iddia ediyor. Vatikan'ın başarısızlığa uğraması nedeniyle Türkiye'nin arabuluculuğu hâlâ masada. Recep Tayyip Erdoğan, Moskova ile açık kanalları kullanarak kendisini güvenilir bir muhatap olarak sunmaya devam ediyor. Ancak bugün en somut yol, Macron tarafından yeniden başlatılan ve Berlin ile Londra tarafından desteklenen İsviçre'dir. Meloni, her zaman şu anda daha yüksek bir çıkar olduğu ilkesine uyarak onu destekliyor. Ve başta Amerikan geri çekilmesi olmak üzere alternatiflerin Avrupa ülkeleri için çok daha kötü olduğu.

Ama İsviçre parkuru yokuş yukarı. Avrupalılar arasındaki koordinasyondan sorumlu bir kaynak, "Putin acele etmiyor" diye itirafta bulundu. Bu nedenle, insani konularla sınırlı teknik bir toplantı üzerinde çalışıyoruz: sınır dışı edilen Ukraynalı çocukların akıbeti, esirlerin değişimi, Zaporizhia nükleer santralinin güvence altına alınması, cesetlerin bulunması ve teşhis edilmesi. Bu dosyalarda Vatikan diplomasisi aktif rol oynamaya devam ediyor ve hem Kiev hem de Moskova ile açık ve gizli kanalları koruyor. Ve Vatikan'ın doğrudan görüşmelere ev sahipliği yapmasa da, bazı hassas konularda gizli bir köprü görevi görebileceği ihtimalini de göz ardı edemeyiz. Roma için bu aynı zamanda müzakerelerin çerçevesi içinde kalmanın ve Fransız nüfuzunu sınırlamanın bir yolu. Macron, Avrupa'nın en çok bölünmeye maruz kaldığı bir dönemde, Avrupa'yı bölmekle suçlanmak istemiyor. İki lider, ABD'nin Ukrayna konusunda arabuluculuğunun giderek kırılganlaştığının farkında. Ve eğer kapanırsa herkes için kayıp olur.