Pedro bir parti veriyor

"Örnek olmalıyız: Bu tüketimcilik değil, restoranlara gitmek değil, seyahat etmek değil - bir kamu görevlisi için en iyi örnek değil; hatta büyük kamyonlarla dolaşmak bile değil. Birkaç korumayla takılmak ve şimdi gitmek ne demek... Neyse, devam etmeyeceğim... Bir servet değerindeki tüm bu şeyler ve tasarımcı kıyafetler ve ne olduğunu bilmiyorum, hayır, biz tabandan gelen bir hareketten geliyoruz." Bu, Başkan Claudia Sheinbaum tarafından 10 Nisan'da ifade edildi ve Temsilciler Meclisi'ndeki sendika lideri ve Morena koordinatörü Pedro Haces'in altmışıncı yaş gününü kutladığı gösterişli parti göz önüne alındığında alakalı.

Elbette, yasa koyucular, tıpkı herhangi bir insan gibi, geri sayımda bakıldığında aslında bir yıl daha az olan bir yaşam yılını daha kutlama hakkına sahiptir. Ancak kutlamanın yolları ve kutlamanın yerleri vardır; özellikle de Cumhurbaşkanı ile aynı dinden olduğu varsayılan ve bu nedenle savunduğu kemer sıkma önlemleriyle dayanışma içinde olan bir politikacı söz konusu olduğunda.

Çeşitli siyasi partilerden temsilcilerin katıldığı Temsilci Haces'in kutlaması, Paseo de Reforma'da bulunan St. Regis Hotel'in içindeki özel Caroline's 400 kulübünde yapıldı. "Gilded Age'den New York toplumunu çağrıştıran bir alan olan, Mexico City'nin kalbindeki yeni gizli içki barı Caroline's 400'ü keşfedin," diye yazdı ¡Hola! México dergisinin yaşam tarzı editörü Alex Ocaña. "Seçkinliğin hayat bulduğu" Caroline's restoranı, üyelere sınırlı erişime sahip ve 320 ila 9.900 peso arasında değişen fiyatlarla üst düzey yemekler sunuyor.

Bildiğim kadarıyla, Meksika İşçi ve Çalışanları Özerk Konfederasyonu lideri Bay Haces, maddi olarak zengin, bu yüzden parasını uygun gördüğü veya kendisine tatmin veren şeylere harcayabilir, örneğin geçen yıl San Isidro fuarındaki boğa güreşlerine katılmak için Madrid'e gitmek için dolu meclisi atlamak gibi. Ya da Anayasal Üstünlük girişimi oylandığında oyunu hologram şeklinde bırakmak ve kendisi Amerika Birleşik Devletleri'ndeydi -ama hayaleti yoktu- kendisine göre, aylık ziyaretleri gibi Washington'daki Konfederasyon ofisini ziyaret etmek için gitmişti. Bazıları yokluğunun Dünya Serisinin son maçı için New York'ta olmasından kaynaklandığını söylese de. (Helikopter gezisi -iş aracı- hakkında patronu Ricardo Monreal ile daha sonra konuşacağız.)

Gücün, onu kullananların kişiliğini nasıl dönüştürdüğüne dair bir örnek, eski halk davaları savunucusu, Senato Başkanı Gerardo Fernández Noroña'nın parti arkadaşına yöneltilen eleştirileri tekrarlaması ve şu şekilde yanıt vermesidir: "Eğer bu benim hakkımsa, faydası yok. İstediğim gibi seyahat ediyorum; istediğim gibi partiliyorum; istediğimi satın alıyorum; bu benim param, emeğimin ürünü, bunun kamu kemer sıkma politikalarıyla ne ilgisi var? Kesinlikle hiçbir ilgisi yok. Şimdi, dönüşüm hareketinin bir parçası olduğunuz için bir gecekondu mahallesinde yaşamak zorundasınız." Ne azizi yakmak ne de parlatmamak, sevgili senatör, mesele başkanın belirlediği kemer sıkma çizgisini takip etmek.

Bir keresinde, bir etkinlikten ayrılırken, yukarıda adı geçen milletvekili İsveç markalı bir kamyonete atladı: "Benim değil; Volvo bana ödünç verdi," dedi özür dilercesine, "çünkü benimki, abartısız, dört aydır tamirhanede. Volvo harika bir marka, ancak yedek parçalar İsveç'ten geliyor." Umarım parça çoktan gelmiştir ve senatör kendi Volvo kamyonetiyle gezebilir. Yoldaş Fernández Noroña'nın kamyoneti uzun yaşasın!