Tarımsal sanayi, dövizin yüzde 92'sini üretti ancak stopaj vergileriyle bağlı kalmaya devam ediyor.

Rosario Borsası'nın (BCR) raporuna göre, 2020-2024 yılları arasında ülkeye giren net dövizin yüzde 92'si tarımsal işletme sektöründen geldi. Veriler, sektörün döviz kuru dengesindeki stratejik önemini vurgularken, bir yandan da kalıcı bir endişeyi gündeme getiriyor: Üreticilerin büyüme potansiyelini sınırladığını iddia ettiği ihracat vergileri , tutulmalara bağlı kalmaya devam ediyor.

BCR analizinde tarımın madencilikle birlikte net ihracatçı olarak merkezi bir rol oynadığı vurgulandı. Beş yılda tasfiye edilen 177 milyar doların üzerindeki paranın yüzde 90'ından fazlası tarımsal sanayi faaliyetlerinden geldi. Sadece mal ihracatı dikkate alındığında ise tarımın toplam ihracat içindeki payı yüzde 61 olarak gerçekleşti. Otomotiv sektörü ve enerji sektörü ise sadece yüzde 10'luk payla oldukça geride kaldı.

Tarımsal sanayi açıkça ihracata yöneliktir, bu da ithalatın düşük seviyede olduğu anlamına gelir. Sayısal olarak, ithal etmesi gereken her bir dolara karşılık altı dolar ihraç ediyordu. Buna karşılık madencilikte daha da olumlu bir oran görüldü: dokuza bir. Bu profil, tarımı ülkenin hakiki dolarının başlıca tedarikçisi haline getiriyor.

Tarım sektörü, katkısına rağmen devletten negatif mali destek almaktadır. Kongre Bütçe Ofisi (CBO), 40 sektörü değerlendirdi ve yalnızca üçünde aynı sonucu buldu: gıda ve içecek, tarım ve hayvancılık ve petrol ve gaz çıkarma . Raporda, bu durumun başlıca nedeninin sektörün ürettiği katma değeri azaltan ihracat vergileri olduğu belirtiliyor.

Raporda ayrıca dış ticaret açığını tersine çevirmeyi başaran enerji sektöründeki duruma da değinildi. Vaca Muerta'nın geliştirilmesi ve yatırımların artırılması sayesinde 2024 yılı 2,624 milyar ABD doları fazlayla kapandı. Olumlu olmakla birlikte, toplam döviz kuruna etkisi tarımın çok gerisinde kalmaktadır.

BCR, en fazla döviz girdisi sağlayan sektörlerin aynı zamanda en fazla vergi yüküyle karşı karşıya kalan sektörler olduğu uyarısında bulundu. "Olumsuz katılımın olduğu tek sektörler, ulusal ihracatın en büyük segmentini oluşturanlar" diye belirttiler. Tarım açısından bu, mevcut mali politikanın tarımın büyümesini sınırlaması anlamına geliyor.

Raporda, devletin caydırıcı politikaları ve "olumsuz desteğinin" en çok dolar üreten sektörü etkilediği sonucuna varıldı. BCR ve IDB'nin tahminlerine göre, bu engeller olmadan tarımsal sanayi katkısını artırabilir ve ekonominin dış cephesini daha da güçlendirebilir.