Yarın bize kim öğretecek?

Dünyada öğretmen sıkıntısı yaşanıyor ve bu her zaman kötü bir işarettir. Gençler, kötü çalışma koşulları, öğretmenliğin düşük toplumsal statüsü ve güvencesizlik nedeniyle öğretmenlik yapma isteklerini kaybediyor ve başka kariyerler peşinde koşmak için okulu bırakıyorlar.

UNESCO raporuna göre, 2030 yılına kadar tüm ülkelerde kaliteli eğitimin sağlanması için dünya çapında 44 milyon ek öğretmene ihtiyaç duyuluyor.

Öğretmen ihtiyacının büyük kısmı ortaöğretim düzeyinde olup, bunların yarısından fazlasına meslekten ayrılanların yerine ihtiyaç duyulmaktadır.

Meksika'daki SM Vakfı Direktörü Cecilia Espinosa, verdiği bir röportajda, raporun sonuçlarının Meksika eğitim sistemindeki belirli sorunları vurguladığını söyledi.

Bir meslek çoğu zaman maddi bir kazançtan ziyade, bir görev ve hizmet anlayışıyla daha çok ilgilidir. "Bizim sorunumuz öğretmenlerin motivasyonlarının düşük olması, değersiz görülmesi ve bir çalışma planı oluşturmadığımız sürece kırılması zor bir rutine girmiş olmalarıdır" dedi.

Rapora göre öğrenmeyi etkileyen en önemli faktörlerden biri öğretmen kalitesidir. Kaçımız bir dersi öğretmenimizin nasıl anlattığına bakarak çalışmaya karar verdik?

İşte bu nedenle okulu bırakma oranlarındaki hızlı artış endişe verici olup, 2015-2022 yılları arasında iki katına çıkarak %4,6'dan %9'a çıkmıştır.

Öğretmen sayısının azaltılmasının ilk etapta etkisi, öğrenme gruplarının giderek büyümesi, performansın ve öğretilenlerin kalitesinin etkilenmesi olacaktır.

En acil öğretmen ihtiyacı Afrika ve Güney Asya'da yaşanırken, Latin Amerika ve Karayipler'de ise öğretmen açığı 3,2 milyon.

Meksika'da henüz dünyanın diğer bölgelerindeki kadar ciddi bir kriz yaşanmasa da ortaöğretim öğretmenlerinin işe alınmasında sıkıntılar yaşanmaya başlandı.

Espinosa, "Öğretim ne kadar uzmanlaşmışsa, öğretmen bulmak da o kadar zorlaşıyor" dedi.

Diğer ülkelerdeki eğilimler de endişe vericidir. Zira sürdürülebilir koşullara ihtiyaç vardır ve bu nedenle uzun vadeli eylemler uygulanmalıdır.

Cecilia Espinosa, bilgiye erişimdeki değişim nedeniyle toplumun öğretmenlerle olan ilişkisinin bozulduğunu açıklıyor.

"Önceden öğretmen sınıfa girer ve tüm bilginin sahibi olurdu. Şimdi ise bir arkadaş oldular, çünkü bilgi ve birikim çok daha erişilebilir hale geldi," dedi.

Okul, topluluğumuzun ve inşa edilenlerin bir temsilidir. Asıl soru şu: Gelenlere yol gösterecek kimsemiz olmadığında ne yapacağız? Yanlış bilgilerin kol gezdiği bir dünyada körü körüne yürümek pek de iyi bir alamet değil.

@Micmoya