Sanatçı Elsbeth Cochius, doğanın karmaşasını defalarca ele alıyor

Bir bataklıktaki ağaçların bir rüya görüntüsü, bir tür seraptı. Su, ağaçların kırık yansımaları ve kök şüphesiyle devam ettiği derinliklere doğru akıyordu. Etrafında su gibi akıyordu, tahmin edilemez, saf bir hareket. Tepesinde gövdeler dallanıyordu. Orada da her tarafta hareket ve örtüşme vardı. Saf, doğrusal siyah ve beyaz. Soyut, ama değil.

Eserin adı Outside the Banks , Elsbeth Cochius'un 1951'de yaptığı bir linogravür çalışmasıdır. Boyutu büyük, 60x160 cm. Geçtiğimiz yaz Gorssel'deki Museum MoRE'da, sanatta su konulu bir sergide rastladığım diğer eserler, resimler, çizimler arasında yalnız bir eser.

Bir sanat eserinin sizi yakalayıp bırakmamasının yarattığı şaşkınlığı herkes bilir. Bu his, yabancı biriyle tanışıldığında daha da güçleniyor. Yaratıcısı Elsbeth Cochius'un adını daha önce hiç duymamıştım. Daha sonra yapılan araştırmalarda, onun hayatı boyunca bu tür linolyum baskılar yaptığı ortaya çıktı. Çoğunlukla çok büyük olan bu levhalar, stüdyosunda özel bir kaldırma sistemi kurarak, linolyum tabandan dikkatlice soyulmaktadır. Kendisinin de açıkladığı gibi, her zaman 'yapılar' ile ilgilidir. Doğada oluşan şekiller, çizgiler. Otlar, kökler, dallar, çitler; karmaşıklık sonsuzdur. O sonsuzluk onu büyülüyor. Kaos ve düzen, sürekli değişim. Saf form.

Böyle bir sanat eseri yaratmak belli bir cesaret ve özveri gerektirir

Kendi deyimim

Böyle bir sanat eseri yaratmak belli bir cesaret ve özveri gerektiriyor. Seni zengin ya da ünlü yapmayacak. Ne görüyorsanız onu alırsınız. Gölge, derinlik, karmaşıklık. Cochius'un linolyum baskıları bana anarşist-sosyalist Chris Lebeau'nun yüz yıl önce yaptığı büyük linolyum baskıları hatırlattı. Onun için özel ilgi alanı kumul manzaralarıydı. Çimenlerle birlikte sürekli değişen kumul çeşitlerini çizmek için, manzaranın saf, grafik güzelliğini yakalamak adına haftalarca karavan veya çadırla kumullarda kalırdı.

Gerçekliği çok özgün bir dile dönüştürme yaklaşımında, sanat eserlerinin tartışmasız olarak iyi olabileceği şeylerin özü yatar. Her şeyden farklı bir özelliktir. Akıl yürütme, analiz etme, niteleme yeteneğiniz ne olursa olsun. Bu, trende veya bisikletle eve dönerken dünyayı biraz daha farklı algıladığınız anlamına geliyor.

Bu yoğunluk her zaman mümkün olmuyor. Lebeau'da olduğu gibi, Elsbeth Cochius'un tüm eserleri o ağaçların ve suyun yarattığı o tek şeyin büyüsünü yakalayamıyor. Eserlerinde, doğanın 'karmaşası' temasını, fethedilmesi gereken bir dağ gibi, nasıl tekrar tekrar ele aldığını görüyorsunuz ve sonra sadece zirveye ulaşmayı umuyorsunuz. Bunu kendisi de anlatıyor: Bazen her şey diğerlerinden daha iyi sonuçlanıyor, bazen de iş kendi beklentilerinizi aşıyor.