Anonim olarak. Gönüllü olarak. Ücretsiz

Adsız Alkolikler, hükümet dışı ve kâr amacı gütmeyen bir kuruluştur. Ve tıbbi bile değil, 90 yıldır alkolizm sorunuyla aktif olarak mücadele etmesine ve hatta Lasker Tıp Ödülü'ne layık görülmesine rağmen. Ülkemizde de olduğu gibi tüm dünyada AA camiası sadece kronik alkoliklerden oluşuyor ve onlar tarafından, gönüllü olarak ve mümkün olduğunca finanse ediliyor. Bugün cemaatte yaklaşık 600 Kazakistanlı var.

- Uzun yıllar -yaklaşık yirmi yıl- her günü bir şişeyle sonlandırdım. Devlet memuruydum ve pazartesi günleri neredeyse hiç işe gitmiyordum; hasta olduğumu veya küçük kızımın hasta olduğunu meslektaşlarıma söylüyordum. Bağımlılığım olduğunu kimseye itiraf edemiyordum ama meslektaşlarım tahmin ediyordu tabii. Kişisel gelişim eğitimlerine çılgın paralar ödedim. Psikoloğa gittim ama orada bile içtiğimi kabul edemiyordum. Bir gün kızımla neredeyse karbonmonoksit zehirlenmesi geçirecektik: Mantıları ocağa koydum ve uyuyakalmışım. Toplantıda konuşan Astana'dan DINARA isimli bir toplum üyesi, "Bundan sonra bir şeyler yapılması gerektiğini anladım" diye hatırlıyor.

Sanki bir grup toplantısındaymış gibi, polis memurları, eğitim ve sağlık departmanlarının temsilcileri, şehir valiliği, ceza infaz kurumu dairesi ve yuvarlak masa toplantısına davet edilen doktorlarla çok kişisel bir hikâyeyi paylaşıyor. AA camiasında hayatının nasıl kökten değiştiğini şöyle anlatıyor:

- Program sayesinde mutlu yaşamayı öğrendim. İnsanlarla nasıl iletişim kuracağımı, nasıl çalışacağımı, nasıl mutlu olacağımı bilmediğimi fark ettim.

Toplantıda toplum temsilcileri, AA'ya üye olmak için tek şartın içkiyi bırakma isteği olduğunu açıkça dile getiriyor. Cemaatin hiçbir mezhep, din, siyasi hareket, örgüt veya kurumla bağlantısı yoktur. Burada kimseye ne yapması gerektiği söylenmiyor, kimse dışarı atılmıyor...

- Toplulukta uygulanan yöntem gerçekten etkili. Almatı sakini BOLAT toplantıda yaptığı konuşmada, "Bana özel olarak yardım ettiği için değil, bunu çok sayıda bilimsel araştırma kanıtladığı için" dedi. - Uzun zamandır sorunlarımın olduğunu biliyordum. Tıp fakültesinde okurken bile, ders kitabı okurken alkolizmin bütün belirtilerini kendimde görüyordum ama dersler sırasında daha çok bugün nerede sarhoş olacağım kaygısı yaşıyordum. Birçok kez ayıklanma merkezlerine ve polis karakollarına gittim. Evlenip içkiyi bırakacağımı, sonra da çocuk sahibi olup içkiyi bırakacağımı düşünüyordum. Ancak işler daha da kötüye gitti. Kodlama bile işe yaramadı, ama ondan sonra onlarca yıl içki içmeyen arkadaşlarım var. İkinci kez zorunlu tedaviye gönderildiğimde eşim vefat etti. Saniye. Tabi ilkiyle uzun zaman önce ayrılmıştık. Bir yıl boyunca içki içme çılgınlığına kapıldım, sonra bundan kurtulamayacağımı fark ettim...

Bolat, ilk olarak bir grup toplantısına nasıl katıldığını, AA'da bağımlılığın tedavi edildiği 12 adımlı programa nasıl ilgi duyduğunu anlatıyor. Program ona yardımcı oldu. Artık emin: Adsız Alkolikler topluluğunun asıl amacı içkiyi bırakmak bile değil, insanlara hayattan zevk almayı öğretmek...

- Fikrimizi doktorlara, kolluk kuvvetlerine, gazetecilere, alkolik yakınlarına iletmek istiyoruz ki, bir başkası da sağlığına kavuşsun. Topluluk üyeleri, "Bize ilgi gösteren her türlü kuruluşla işbirliği yapıyoruz" dedi.

Verilere göre, Adsız Alkolikler dünyanın hemen hemen her ülkesinde mevcuttur. İstatistiklere göre, bağımlıların yaklaşık yüzde birinin topluluğa katıldığı düşünülüyor. Ama Kazakistan'da bunlardan daha da az var...

Akmola Bölge Ruh Sağlığı Merkezi Başhekimi Aleksandr VYSOTSKY, toplantıda yaptığı açıklamada, sadece Akmola bölgesinde kayıtlı yaklaşık 5 bin alkoliğin bulunduğunu söyledi. Bunlar resmi istatistikler ama kaç tanesi eksik inceleniyor... Aynı zamanda “AA” grubuna sadece dört-beş kişi katılıyor.

- Uzun süre kendimi alkolik olmadığıma inandırdım. Dedi ki: Çalışıyorum, tek başıma içiyorum, çit altında yatmıyorum... Biraz içeceğime söz vermiş, ama yine içip tatsız durumlara düşmüş. Kendimi kandırmışım: Az yiyordum, karışık içkiler içiyordum, falan. Alkolizmin bir hastalık olduğunu ancak bir grup toplantısında öğrendim, çünkü kanser hastalarını yargılamıyoruz... - dedi “AA” MARAT’ın bir diğer üyesi. - Topluluğa katıldıktan sonra aktif üyelerinden biri oldum. Uyuşturucu tedavi kliniklerine sık sık gidiyoruz ve orada tedavi gören insanlarla iletişim kuruyoruz. İnsanlara bir çıkış yolu olduğunu söylediğimizde, birçok insan umutlanıyor. Evet, herkes bize gelmiyor, karşılaştığımız hastaların sadece yüzde onu kadarı bize geliyor. Ama gelmeyenler diğer alkoliklere bizi anlatacaklar...

Bölge Eğitim Dairesi Psikolojik Destek Merkezi Başkanı Sairan ŞOKIMOVA toplantıda yaptığı açıklamada, "Ebeveynlerinin alkol kullandığı çok sayıda aile kayıtlarımızda yer alıyor, ayrıca vesayet makamları tarafından çocukların alındığı aileler de var." dedi. - Bağımlılıktan kurtulmak için bu ebeveynlere neler sunuluyor? Sadece zorunlu tedavi. Sanırım birçoğu için topluluk iyi bir deneme olabilir...

Aleksandr Vısotski, toplum üyelerini Alekseyevka köyündeki hastaneyi ziyaret etmeye ve zorunlu tedavi görenlerle konuşmaya davet etti. Polis teşkilatı ve ceza infaz kurumu temsilcileri de Adsız Alkolikler hakkında broşür ve kartvizitlerin yerleştirilmesinde yardımcı olma sözü verdi.

- Alkoliklerin neredeyse hiç iyileşemedikleri düşünülür. Ama birçok uyuşturucu tedavi hastanesi, iyi etki gördükleri için hemen kapılarını bize açıyor. Bolat, birçok bölgedeki polis memurlarının da işbirliğine hazır olduğunu, toplantılarımıza denetleyecekleri kişileri katılmaya davet ettiklerini söyledi. - Bizim yapımızda en önemli unsur gruptur. Grupların çalışmasını ve alkoliklerin bağımlılıklarından kurtulmalarına yardımcı olmak için elimizden geleni yapıyoruz. Grubun hangi şehirde nerede ve ne zaman toplanacağını aaorg.kz internet sitesinden öğrenebilirsiniz. Sizden ricam: Alkoliklerin bize ulaşmalarına yardımcı olun...

Vladislava KOKORINA, yazarın fotoğrafı, Igor KIYKO'nun çizimi, Kokshetau