Akarsu: Ne olacak milletin hali?

Bu yörede halk ozanları çoktu. Divriği’nin ünlü Çamşıhı yöresine de çok yakındı. Bu nedenle deyişlerinde duygu yoğunluğu kendini gösteriyordu.

Repertuarının büyük bölümünde sevda türküleri ağırlık kazanıyordu. Ayrıca Akarsu'nun feleğe çattığı, gurbete içerlediği, ayrılığa üzüldüğü onlarca deyişi vardı:

Zalimin elinden halımız böyle

Ne olacak bu milletin kaderi

Beyler rahat herkes kendi keyfinde

Ne olacak bu milletin kaderi

Bağrım yanar bu sözleri söylerim

Cepheye savaşa koşar giderim

Vatanım da yoktur bir karış yerim

Ne olacak bu milletin kaderi

Yaram çok derindir kimse sarmıyor

Tok olanlar aç halimden bilmiyor

Oy verdiğim adam köye gelmiyor

Ne olacak bu milletin kaderi

Akarsu'yum çıplak ayak mert bizim

Gecekondular da olan dert bizim

Ne yapalım koyun bizim kurt bizim

Ne olacak bu milletin kaderi

Muhlis Akarsu, ''Kula kulluk yakışır mı? '' derken içtendi. Kararlıydı. Güler yüzlüydü. Yanık sesi ve sazıyla bir halk adamıydı. Her dizesinde gericiliğe ateş püsküren kardeşlik barış ve dostluğun simgesi olmuş bir ozandı.

Muhlis Akarsu, sevgi üzerine söylediği deyişler kadar çok öne çıkmasa da deyişlerinde toplumsal konulara kayıtsız kalmadı. Birkaç deyişinde cahilliğe, köleliğe, yoksulluğa başkaldırdığı görülüyordu.

Bir derdim var diyem ulu Mevla'ya

Düşmanımı düşürmesin cahile

İnsanın başını sokar belaya

Düşmanımı düşürmesin cahile

Muhabbeti kısa çok uzun sürmez

Nerde olduğunu kendi de bilmez

Cahilde mantığın zerresi olmaz

Düşmanımı düşürmesin cahile

Kendi ilminden kelamlar eder

Dünyanın altından üstünden gider

Bakarsın kendini Tanrı zanneder

Düşmanımı düşürmesin cahile

Temele basmadan çıkar çatıya

Güneşi görmeye gider batıya

Akarsu'yum aman benden öteye

Düşmanımı düşürmesin cahile

Muhlis Akarsu, sanatçı ve ozan kişiliğinin yanında girişimciliğiyle de adından bahsettiren bir insandı. Saz çalmanın dışında, kâğıt imalatçılığı, plak kaset yapımcılığı, restorancılık, kafeteryacılık gibi meslekleri denemişti.

Zamanın dev ozanları; İhsanî, Ali İzzet, Nesimi, Çırakman gibi isimlerle sahnede görüldü. Son derece yanık ve tok sesiyle bir zamanlar plak ve kasetlerde rekor düzeyinde eserler sergiledi.1980'li yıllarda türkülerinden dolayı üç yıl cezaevinde yattı. Türkiye'yi adım adım gezdi. Kendi Alevi Kültürünün tanıtımına katkı verdi. Devletin TV ve radyosunda yeterli miktarda yararlandırılmadı. Belkıs Akkale, Sabahat Akkiraz ve niceleri onun eserleriyle zirveye çıkmıştı. Akarsu'nun eserleri başka sanatçılar tarafından okunurken, herhangi bir yasaklama getirilmemiş ancak Akarsu okuyunca yasaklanmıştı.

Kırk beş yıllık ömrüne, 100'den fazla kırkbeşlik plak, 4 uzunçalar, 20 kaset ve yüzlerce deyiş bırakmıştı. 2 Temmuz 1993’de Sivas’ta büyük bir provokasyon sonucu yakılan "Madımak Oteli"nde, eşi ile birlikte Hakk’a yürümüştü.

Maddi bedeni aramızdan ayrıldı. Ama milyonlarca seveninin kalbinde yaşıyor. Akarsu gibi çağlayan sesi, bu kubbede hoş seda gibi yankılanıyor. O gelecek nesillere mazlumluğun, yürekliliğin, kararlılığın ışığı olarak kalacak…

Muhlis Akarsu’yu ve aynı olayda hayatını kaybeden aralarında Asım Bezirci, Nesimi Çimen, Hasret Gültekin, Metin Altıok, Behçet Aysan, Edibe Sözen gibi isimlerin de bulunduğu 37 canı sevgiyle, saygıyla anıyoruz. Ruhları şad olsun.

İşte geldim gidiyorum dünyadan

Ne yazık ki çözemedim ben beni

Haksızlık dünyada sürüp giderken

Şekil verip çizemedim ben beni

Yalan riyakarın meşrebi şahı

Gider gariplere yükler günahı

Güzel olur erenlerin dergâhı

Bir mürşide yazamadım ben beni

Akarsu'yum halden hale büründüm

Cahilin gözüne nokta göründüm

Derya idim damlalara bölündüm

Çok bulandım süzemedim ben beni