Kardeşlik ülkesi dondu

Morgan Wallen kasabalılardandır.

Bu, country müziğinin tartışmalı yüzü hakkında söylenecek tuhaf bir şey gibi görünebilir; albümleri liste başı olmayı garantileyen ve single'ları sıklıkla country radyolarının tiz, karanlık haykırışlarından çıkıp Top 40 çalma listelerine giren bir adam; ancak on yıldır sürekli genişleyen albüm listelerinden elde edilen kanıtlar inkar edilemez.

" More Than My Hometown "dan " Lies Lies Lies "a, Wallen, herkesin sorunu haline gelen, hiçbir yere varamayan pisliklerin portrelerini çizmede tutarlılığını korudu. Bu, sevmediği uyumsuz bir arka spoylerle karşılaşmamış müzikler; markasız bir enerji içeceği ve yeni bir egzotik evcil hayvanla ortaya çıkma olasılığı yüksek olan şarkılar. Wallen'ın anlatıcıları, liseden beri hiç düşünmediğiniz birinin sosyal medya gönderisindeki tüm kaprisler, zehir ve melodramla, (değişmez bir şekilde "çılgın") eski sevgililere acı bir şekilde özlem duymak ve onlara saldırmak arasında gidip geliyor.

Morgan'ın duygusallığa olan yeteneği iyi, hatta belki de ilginç olabilirdi, eğer country müzik endüstrisine yığınla para kazandırma hatasını yapmasaydı. Eski " Voice " yarışmacısının eşsiz başarısının ardından, country müzik adamları Bristol Motor Speedway'de başarısız olan birçok kişi gibi Tennessean'ın arkasında yer aldılar. Country radyosu, orta Amerika'nın ölmekte olan fabrika kasabalarında kalan tek endüstrinin sorunlu içki içmeyi işaret etmeye cesaret eden yüzü olmayan kadınlara zehir tükürmek olduğu izlenimini veren, zehirli teklileriyle bitmek bilmeyen küçük kasaba s**k'larının geçit töreni haline geldi.

Wallen'ın saatler süren acındırma partileri ex nihilo ortaya çıkmadı. Bir kasabalının tanımlayıcı özelliği bir yerden gelir ve bu onun durumunda da geçerlidir. Wallen'ın hüzünlü dalgasını anlamak için radyo dalgalarından sildiği pop-country liste başı şarkılarına geri dönmeliyiz.

Gazeteci ve yazar Jody Rosen, 2013 yılında country listelerinde garip bir şey fark etti , "dövmeli, spor salonunda fit, parti tutkunu genç Amerikalı beyaz adamların" istilasına uğradı ve buna "bro-country" adını verdi. Sanatçılar Luke Bryan ve Florida Georgia Line'ın öncülüğünde, bu yeni alt tür, çiftlik hayatının ve ailenin erdemlerini överek sarhoş olmayı ve seks yapmayı vurguladı.

Florida Georgia Line'ın " Cruise " ve Jason Aldean'ın " My Kinda Party " gibi mega hitleri, country müziğinin ses özelliklerini ortadan kaldırarak, onlarca yıllık eğik notaları ve cıvıldayan vokalleri bir kenara iterek, çıtırdayan gitarlar, EDM'den borçlu prodüksiyon ve otomatik ayarlamayı tercih etti. Kardeşlik kardeşlerinin geniş kapsamlı akışlı çalma listelerini yansıtan, o dönemde Mustard gibi rap yapımcıları tarafından sevilen alkışlar ve selamlar, country müzik radyolarına sızdı ve varoluş nedeni kırsalın kutlanması değil, çılgınlar için bir film müziği olan bir tür yarattı.

FGL ve benzerlerinin saltanatı, bro-country'yi modern country müziğinin sesi olarak sağlamlaştırdı, 90'ların son kadın süperstar dalgasını bir kenara itti ve popüler olarak düşünülen türün tamamını bir erkek kulübüne dönüştürdü. "Cruise" çıkışından sadece iki yıl sonra, ikili Maddie & Tae, arm candy ve daisy dukes hakkında yeterince şey duymuştu ve 2015'in "Girl in a Country Song" adlı parçasıyla alt türün kadınlara ilişkin görüşlerini hicvetti.

"Bir country şarkısındaki kız olmak

Peki, nasıl oldu da bu kadar kötü olabildi?

Sanki iyi olduğumuz tek şey iyi görünmekmiş gibi

Hafta sonu sen ve arkadaşların, daha fazlası değil

Eskiden biraz saygı görürdük

Şimdi eğer bunu başarabilirsek şanslıyız

Kamyonunuza binmek için ağzımızı kapalı tutup yola devam edeceğiz”

Sorunu adlandırmak sorunu çözmedi. Tekneler, biralar ve biralar on yılın geri kalanında listelerde hüküm sürdü ve genç Wallen iyi vakit geçirmekten muaf değildi. 2017'nin otopark partisi marşı " Up Down "da Florida Georgia Line'dan aldığı bir asistle çıkış yaptı.

Ancak Wallen yükselirken, plaklarını satın alan kardeşler arasında bir şeyler oluyordu. Trump'ın seçilmesi ve YouTube algoritması, Amerika'nın genç erkeklerinin beyinlerine daha yeni, daha öfkeli bir bakış açısı sokmak için trap davulları ve banjo örnekleri gibi bir araya geldi. Genç, erkek ve beyaz olmaları nedeniyle hala kardeşlerdi, ancak mısır tarlalarında bira içme veya hafta sonu ponton gezilerine davet almıyorlardı. Çamur çukurunun veya gölün pahalı oyuncaklarını karşılayamıyorlardı ve kesinlikle flört etmiyorlardı .

Morgan Wallen, Atlanta, Georgia'daki Truist Park'ta düzenlenen 2023 Billboard Müzik Ödülleri'nde "'98 Braves" şarkısını seslendiriyor. (Christopher Polk/Penske Media via Getty Images) Karavan park yerlerinde ve lastik bot dostu derelerde düzenlenen, country müzik single'larının daha gerçekçi partileri bile, giderek daha fazla çevrimiçi ve öfkeli sağ için erişilemez durumdaydı. Bu sözde kardeşler evden hiç çıkmıyordu, sosyal etkileşimlerinin çoğunu forumlardan ve yayıncılardan alıyordu ve popüler müziğin en tutarlı muhafazakar çizgisi bunu yansıtacaktı.

Phil A. Neel, 2018 tarihli “Hinterland” kitabında Amerika'nın banliyö yayılmasının sesini “sonsuza kadar açılan tuzaklar üzerinde kurulan silahlar” olarak tanımladı. Donald Trump'ın seçilmesi ve 7/24 kendilerine kızgın öfke damlatan muhafazakar medyanın cesaretlendirdiği Amerika'nın küçük kasabaları, hip-hop totemlerini yutmuş ve bunu kent karşıtı bir gündemi yaymak için kullanmış country müziğiyle desteklenen öfke dolu kaynayan kazanlara dönüştü.

MAGA komploları yaşlanan boomer'ların kortizolünü yükseltirken, torunları video oyunlarına kadınların ve renkli insanların dahil edilmesi konusunda tansiyonlarını yükseltti. Amerika Birleşik Devletleri'nin tökezleyen kasabalarının sakinleri, azalan ekonomik servetlerin suçunu bulmak için onları geride bırakan endüstrilerden başka her yere baktılar.

Sosyolog Arlie Russell Hochschild, kırsal ve banliyö Amerikalıların artan kırılganlığının, günümüz Cumhuriyetçileri arasında bir "gurur paradoksu" yaratmak için sıkı çalışma ve kişisel sorumluluğun değerine ilişkin temel muhafazakar inançla çarpıştığını savunuyor... MAGA'nın gerçek inananları, kendi başlarına geçinme zihniyetlerini, memleketlerinde kişisel olarak bir hayat kurmak için mücadele ettikleri gerçeğiyle uzlaştıramıyorlar ve bu da kemiklerine kadar işleyen bir utanca yol açıyor. 2024'te yayınlanan "Çalınan Gurur" adlı kitabında, perişan bir Kentucky'li adam bunu şöyle özetledi: "Beyaz bir erkek olarak doğmak bu kadar ayrıcalıklıysa, beni kişisel başarısızlığımdan başka ne açıklayabilir?"

Salon'un sunduğu tüm haber ve yorumların günlük özetini mi istiyorsunuz? Sabah bültenimiz Crash Course'a abone olun .

Bu kasabaları boşaltan politikaların on yıllardır iki partili olarak desteklenmesi göz önüne alındığında, GOP politikacıları popüler kültüre karşı savaşlarda bir basınç tahliye vanası yarattılar. "Uyanmış" ilericilere ve yaşadıkları şehirlere yönelik saldırılar, günümüz muhafazakarlığının ekmeği ve tereyağıdır. MAGA kanadı, seçmenlerinin hayatlarını nasıl daha iyi hale getirebileceklerine dair olumlu bir vizyon sunmak yerine, şehirlilere ve beyaz ve heteroseksüel olmayan insanlara yönelik düşmanlıkla hareket ediyor.

Listelerin zirvesinde bu değişimi atlatan country müzik yıldızlarının single'larında, rock-ribbed, heartland muhafazakarlığından tamamen "libs'e sahip olma" felsefesine doğru bir kayma görebilirsiniz. Bro-country hit yapımcısı Jason Aldean, 2005'te tek trafik ışıklı kasabaların kendi eğlencelerini yaratma yollarını kutlamak için çığlık atan kemanları distorsiyonla ıslanmış gitarlarla eşleştiren bir single olan "Hicktown" ile çıkış yaptı.

"Bırakalım gitsin"

Parayı aldığımızda

Bırak yuvarlansın

Eğer gazımız varsa

Vahşileşiyor

Ama biz bu şekilde aşağı iniyoruz

Bir taşra kasabasında”

Büyük şehirlerden bahsedildiğinde Aldean, Hank Williams Jr.'ın "A Country Boy Can Survive" adlı eserindeki "yaşa ve yaşat" tavrını benimsedi. Aldean, bir parti vermenin birden fazla yolu olduğunu biliyordu ve "martini barlarındaki" sahil partilerinin "Amoco'da bira almaktan" ve "Kraco hoparlörlerini o country radyoya açmaktan" çok da farklı olmadığını belirtti.

Bunu Aldean'ın miyop ve uğursuz 2023 teklisi "Try That in a Small Town" ile karşılaştırın. Parça, bir şehre girmeye cesaret ederlerse varsayımsal meemaw'ların ve pawpaw'ların başına gelebilecek sokak suçlarının histrionik bir özetidir ve nakaratında gönüllü adaletin tanıtımına neşeyle dönüşen bir şehirdir. "Bunu küçük bir kasabada deneyin," diye öneriyor Aldean, polis karşıtı protestoculara ve bayrak yakanlara, "yolda ne kadar ileri gidebildiğinize bakın."

Morgan Wallen, giderek daha az meraklı ve öfkeli hale gelen country müzik dinleyicilerinden faydalanmak için eşsiz bir konumdaydı. Tipik karakter taslakları, lisedeyken gizlice girdiği barlarda zamanını turşu yaparak geçiren, gelişmekten tamamen vazgeçmiş bir adamın etrafında dönüyor.

"Whiskey Glasses", "You Proof", "Wasted on You" ve diğer birçok single'da, kalp kırıklığı veya hayal kırıklığı acısıyla yüzleşmektense karartmayı tercih ediyor. Bir partneri varsa ve bu partner onun yaşam tarzıyla ilgili sorunlar çıkarırsa, Wallen'ın anlatıcısı suçu başkasına atıyor.

"Ben bir melek değilim, sen de cennetten gönderilmiş değilsin," diye alaycı bir şekilde sırıtıyor, yeni kırsallaşmış bir Post Malone ile yaptığı bir iş birliği olan " I Had Some Help "te. "Bundan elimizi çekemeyiz." Ve kendi country tarzının ortak noktası olan yüzsüz kadın düşmanlığını, "Ben Sorunum" üzerine özlü bir teze dönüştürüyor ve "Eğer sorun bensem, sen de sebep olabilirsin." kara kuşak saptırmasıyla.

(LR) Morgan Wallen ve Post Malone, 28 Nisan 2024'te Kaliforniya, Indio'daki Empire Polo Club'da düzenlenen 2024 Stagecoach Festivali sırasında performans sergiliyor. (Amy Sussman/Getty Images for Stagecoach) Wallen otobiyografi yazmıyor olsa da, teklilerinin verdiği sarhoşluğu, ürettiği manşetlerden ayırmak zor. 2021'de Wallen'ın kariyeri, ırkçı hakaretler savurduğu bir video kaydına yakalandığında duraklatıldı. Geçtiğimiz yılın sonlarında Wallen, Nashville'deki altı katlı bir barın çatısından sarhoş bir şekilde bir sandalye fırlatmasından kaynaklanan pervasızca tehlikeye atma suçlamalarını kabul etti. Mart ayında, jenerik akar akmaz " Saturday Night Live " setini terk etti , özel bir jetle memleketine döndü ve sosyal medyada huysuzca "Beni Tanrı'nın ülkesine götür" yazdı. İster kendi tabanını şehirlerden koruyan muhafazakar bir adamı canlandırsın, ister uzun süre ortalıkta dolanırsa New York şehrinin lekesini üzerinde taşıma riskine gireceğine gerçekten inanmış olsun, sonuç aynıydı: Kendi kızgınlıkları yüzünden kariyerinin en önemli anlarının tadını çıkaramayan yetişkin bir adam.

Sorun bir yana, Wallen'ın kendini şımartma tarzı Nashville'de bir sürü taklitçiye ilham kaynağı oldu. Mitchell Tenpenny, Koe Wetzel ve neredeyse imkansız bir şekilde Z kuşağına ait Bailey Zimmerman gibi sanatçılar, yaptıkları yanlışla yüzleşmektense sarhoş bir şekilde dışarı çıkıp araba kullanmayı tercih eden adamların zihinlerini kazdılar.

Bir zamanlar hick-hop rapçisi olan Jelly Roll, çocuk desteği ödemelerini savsaklayanların fon müziği olarak kullanılacak şarkılarda eski bir adamdır, ancak Wallen'ın açtığı yolda yeni bir şerit bulmuştur. Roll, duygusallığı artırıyor ve "Save Me" ve "I Am Not Okay" gibi operatik özlü şarkılarda tipik bir Wallen parçasının kapsamını daraltıyor, bu şarkılar sanki tüm dünyayı açıklamak için tasarlanmış gibi duruyor ancak anlatıcının kendi kafasına taktığı sınırların ötesine geçmeye zahmet etmiyor.

Wallen ve söylemeyi sevdiği şarkılar hakkında bildiklerimiz göz önüne alındığında, son albümünün büyüme açısından pek bir şey göstermediğini öğrenmek sizi şaşırtmayabilir. Listeleri bir sürü benzer sese sahip sanatçıyla paylaşmak, yeni çalışmalarını daha az acı bir yöne yönlendirmedi. "Problem"in kendine acıyan hesap verebilirlikten kaçışı, 37(!) duygusal, hüzünlü şehir dışı pop parçası boyunca aynı eski Wallen'ı vaat ediyordu. Ve hayranlar, albüm ülke listelerinde iki tane 1 numaralı single elde ettiği için, onun "bana yazık" hikayelerine hala açık.

Wallen, her zaman nostaljiyle ilgili olan bir tür olan country müzikte çalışıyor. Orijinal country müzik kayıtları, memleketlerindeki insanlar tarafından duyulması amaçlanan ağıtlardı ve türün elan vital'i, countrypolitan 70'ler, neo-geleneksel 80'ler ve hatta çılgın partilerin hikayelerinin bayat bira gibi listelerde dolaştığı son on yılda bile dikkat çekici bir şekilde tutarlı kaldı.

Nostalji kelimesi tam anlamıyla "eve duyulan acı dolu bir özlem" anlamına gelir. Wallen ve takipçilerinin sinirli ve bunalmış kasabalıları, tekerlek döndüren dinleyicilerinin kafalarında sürekli yankılanan bir soru sorar: Eğer hiç gitmediyseniz, özlenecek ne var?