'Er is niets democratischer dan wat er vandaag in het Huis gebeurt': Rep. Garrido

De tweede vicevoorzitter van de Kamer, Lina María Garrido, vertelde over de redenen waarom zij besloot de agenda voor de hervorming van de gezondheidszorg niet te ondertekenen. De vertegenwoordiger verwees ook naar de benoeming van Armando Benedetti bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en de werkzaamheden die hij binnen het Congres zal uitvoeren.

Zoals vastgelegd in de vijfde wet is het immers de taak van de raad van bestuur, waarin we drie vertegenwoordigers hebben, om de agenda op te stellen. In die zin hebben noch de Eerste Vicevoorzitter noch ik ermee ingestemd dat de hervorming van de gezondheidszorg in deze gewone zittingen wordt gepland totdat minister Guillermo Jaramillo voldoet aan de bevelen van het Constitutionele Hof. Ik denk dat er hier sprake is van een vrij ingewikkeld probleem; De gezondheidssituatie in het land is kritiek, de persoon ligt op de intensive care en de spot die minister van Volksgezondheid Guillermo Jaramillo probeert te drijven met het verzoek dat de rechtbank al heeft gedaan, is voor ons een van de redenen om geen afspraken te maken en niet te discussiëren.

Naast het feit dat minister Jaramillo de uitspraken van het Hof niet naleeft, heb ik ook juridische stappen ondernomen vanwege de procedurele tekortkomingen in de hervorming. En wat nog ernstiger is, we wachten al drie maanden op een antwoord op een verzoek om informatie over de fiscale gevolgen en de fiscale haalbaarheid van deze hervorming.

Wij hebben het Secretariaat-Generaal laten weten dat onze handtekening niet is opgenomen in de agenda's waarop de hervorming van de gezondheidszorg is gepland. Dit moet duidelijk zijn, want het komt wel eens voor dat, zoals gebruikelijk in het wetgevingsproces, de agenda's worden gepubliceerd zonder dat er een behoorlijk analyseproces heeft plaatsgevonden en zonder onze handtekening. Daarom wilde ik het land duidelijk maken dat ik twijfels heb over de procedure, welke maatregelen ik heb genomen en dat dit natuurlijk een manier is om solidariteit te tonen met de patiënten, met het medisch personeel en met de ziekenhuizen van het land die wachten tot, ik herhaal, de minister van Volksgezondheid de bevelen van het Hof opvolgt.

De juridische stappen die ik heb ondernomen, ook tegen enkele congresleden, omvatten onder meer de eerste: een tutela die momenteel wordt aangevochten tegen de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Jaime Raúl Salamanca, wegens schending van de eerlijke rechtsgang in het wetgevingsproces. Wij zijn van mening dat dit, overeenkomstig een concept van de wetgevingscoördinatie-eenheid van de Kamer, als een wettelijk voorschrift moet worden behandeld en niet als een gewoon voorschrift. Voor de behandeling van een wet is voorafgaande grondwettelijke controle vereist, die door de Eerste Commissie moet worden goedgekeurd en waarvoor absolute meerderheden nodig zijn. Die ‘kleine zet’ om al die eisen te omzeilen, omdat ze het als een gewone wet wilden verwerken.

Het voogdijschap wordt momenteel aangevochten. Ten tweede is er in de buitengewone oproep van de Rijksregering sprake van een veelheid aan ondeugden, van bevoegdheidsoverschrijdingen en van nietigheid in de buitengewone zittingen. Wij hebben daar een klacht ingediend omdat het bleek dat de heer Minister van Binnenlandse Zaken, Gustavo García, niet alleen het toewijzingsdecreet had gepland, maar het ook had ondertekend. Hierin werd het ontslag van Christus aanvaard en werd hij aangesteld als verantwoordelijke. Ook werden wij meteen opgeroepen voor buitengewone zittingen, terwijl hij geen minister meer was.

Er is sprake van functieoverschrijding. Maar daarnaast werden we via WhatsApp op de hoogte gebracht dat deze buitengewone zittingen niet in het Staatsblad waren gepubliceerd en daar zagen we manipulatie, slecht gedrag van de kant van de regering , en dat dwong ons om de nietigverklaring van dat decreet van de buitengewone zittingen te eisen. Als het besluit wordt goedgekeurd, wat we hopen, dan zouden de zeven artikelen die op dat moment in de discussie waren goedgekeurd, komen te vervallen. Ik denk dus dat er veel tekortkomingen zitten in het hervormingsproces, die onze aandacht vragen en die ertoe leiden dat de volksvertegenwoordigers en het Huis van Afgevaardigden, als bestuursorgaan, geduld moeten hebben.

Wij zijn geen werknemers van Petro, wij zijn geen ministerie, wij zijn niet de uitvoerende macht, wij zijn een autonome en onafhankelijke macht die gerespecteerd moet worden. Daarom geloof ik dat de discussie niet overhaast moet worden gevoerd. Integendeel, we moeten onszelf voldoende tijd geven om de fiscale gevolgen te begrijpen, om ruimte te bieden aan discussie en om garanties te bieden aan alle partijen, want we maken onszelf belachelijk in de ogen van het land. We worden het lachertje van Colombia als iets wat in het Congres is goedgekeurd vanwege de wens van de regering, later door het Constitutionele Hof ongrondwettelijk wordt verklaard vanwege procedurele fouten, gebrek aan publiciteit, gebrek aan informatie en discussie. Ik bedoel, ik denk dat wij als volksvertegenwoordigers vandaag de dag een verbintenis en een verantwoordelijkheid hebben ten opzichte van het land, omdat de beslissingen van het Congres leiden tot verschillende beslissingen van het Constitutionele Hof. Ik denk dat we daar aandacht aan moeten besteden.

Geen, nul. Noch het Ministerie van Financiën, waar wij dit wetsvoorstel samen met Jorge Tovar op 2 december van vorig jaar hebben ingediend, noch de Minister van Volksgezondheid hebben het Congres van de Republiek verteld hoeveel deze hervorming kost of wat de financieringsbronnen zijn. Dat is heel ernstig als we het land op de hoogte stellen, brand stichten en oproepen tot marsen, terwijl we niet duidelijk weten wat de hervorming inhoudt die aan de Colombianen wordt gepresenteerd en waar deze voor betaald gaat worden . De regering heeft er inmiddels een nationale sport van gemaakt om iedereen de schuld te geven: het Congres, de Cortes, de ministers zelf, voor hun onvermogen om duidelijke antwoorden te geven, om uit te voeren, om oplossingen te vinden. We staan ​​op de rand van een maatschappelijke explosie vanwege de leugens van Gustavo Petro.

Juist daarom, omdat de regering, die vandaag als eerste in zes EPS is ingegrepen en de controle heeft over het merendeel van de patiënten in het land, voor de deuren van de ziekenhuizen sterft. Ze hebben geen toegang tot specialisten, ze hebben geen toegang tot medicijnen, ze hebben geen toegang tot hun afspraken, hun behandelingen. Kijk eens wat er gebeurt met de gezondheid van leraren. De staat, de regering, kan ons niet vertellen dat deze hervorming de oplossing is, als ze die niet eerst in de huidige vorm doorvoert. Ten tweede weten ze niet eens hoeveel het waard is, maar ze willen doorgaan met hun leugens. Ze vertellen mensen dat patiënten vandaag de dag sterven omdat het Congres de hervorming van de gezondheidszorg niet heeft aangenomen. Dat is absoluut niet waar. Als ze mij de schuld willen geven van het mislukken van de hervorming, dan accepteer ik dat oordeel, want we kunnen hier echt niet langer dingen verkeerd blijven doen. Hier kunnen we niet langer leugens blijven vertellen aan mensen.

Tegenwoordig heeft de overheid zeggenschap over de gezondheidszorg. De overheid heeft de controle over het zilver. Hij wilde zelfs niet betalen, omdat de rechtbank hem vertelde dat hij aanpassingen moest doorvoeren in het UPC en de maximumbudgetten. Met andere woorden: minister Jaramillo belichaamt de wreedheid van het volk en geeft nergens om. Hij daagde de rechter uit die durfde te zeggen dat ze zelfs met EPS geen toegang hadden tot medicijnen voor een afspraak. Hij daagde hem uit omdat hij geen objectief beeld van de werkelijkheid heeft. Wij allen die ons kwetsbaar hebben gevoeld, hebben niet het objectieve perspectief om te zeggen dat wat de overheid promoot, nergens heen gaat.

Wij zijn degenen die zien hoe het aantal rechtszaken is toegenomen, hoe de vraag naar medicijnen toeneemt zonder oplossing. Wat we kunnen zeggen is dat wat de overheid laat zien een totale misvatting is. Dat wat de regering laat zien, geen verrijking is voor de EPS en dat degenen onder ons die de negatieve stemming voor deze hervorming verdedigen, bondgenoten zijn van de EPS. Dit geld is niet voor de EPS. We hebben het hier over oplossingen, maar de overheid laat, ondanks dat ze de hele sector onder haar hoede heeft, patiënten sterven. De nationale overheid doodt Colombiaanse patiënten door hen geen toegang te verlenen tot medicijnen en afspraken.

Er is niets democratischer dan wat er vandaag in het Huis van Afgevaardigden gebeurt. Er is een raad van bestuur die de wettelijke functies vervult die onder de vijfde wet vallen. Van de drie die aan de tafel zitten, zijn er twee vicevoorzitters. Zij zijn tegen het idee dat de hervorming besproken moet worden totdat de regering reageert en totdat de regering zich aan de wet houdt. Maar wat hier wel bevestigd is, is dat Petro zich niet aan de wet wil houden, dat Petro iedereen de schuld geeft, dat Petro zijn handen in onschuld wast van zijn eigen ministers om te omzeilen dat hij hem niet kan vertellen dat al die toverformules die hij naar eigen zeggen paraat had om dit land twintig jaar lang te leiden, een complete leugen zijn. Gustavo Petro liegt elke dag tegen Colombianen. Hij kan niet erkennen dat hij niet in staat is geweest, dat hij geen leiderschapskwaliteiten heeft, dat hij wacht tot hij de intergalactische leider is, terwijl zijn huis in het niets is veranderd en er alleen nog maar chaos heerst. Laat hem dus niet proberen mij te profileren, mij publiekelijk belachelijk te maken of mij te bedreigen omdat ik niet de beslissing neem om de hervorming van de gezondheidszorg door te voeren.

Ik ben bedreigd door gewapende groepen in mijn afdeling, vrienden van Gustavo Petro, en het is niet met bedreigingen of profilering dat ze mij gaan dwingen om de hervorming van de gezondheidszorg bij te wonen of op een grillige manier te plannen. Hij zou zich eerder moeten verantwoorden tegenover het land voor de schaamte die wij vrouwen voelen, dat een man als Armando Benedetti vandaag de dag minister van Binnenlandse Zaken is, met als enige rechtvaardiging dat hij de persoon is die vuile klusjes kan klaren zodat de hervormingen in het Congres van de Republiek worden goedgekeurd. De president en zijn dreigementen hebben bij mij geen effect. De maatschappelijke explosie die hij vandaag de dag in het land wil veroorzaken, is geheel en al de schuld van de chaos die hij zelf heeft gecreëerd, die hij zelf wilde regeren en waar hij vandaag de dag niet in slaagt de bevolking oplossingen te bieden. Dat er respect is, want als er een vicepresident in het Huis van Afgevaardigden zit, is dat om het werk dat wij als onafhankelijke macht doen, te respecteren en waardig te verklaren. Ik ben noch uw werknemer, noch uw minister, dus u mag hier niet komen om mij te vertellen wanneer en hoe mijn beslissingen in het Congres worden genomen.

Ik heb tegen mijn collega's en de congresleden gezegd dat ze heel voorzichtig moeten zijn met Armando Benedetti. Vandaag heeft hij de president van de republiek zozeer onderdrukt, vernederd en bedreigd dat hij hem vijf posities in deze regering heeft gegeven. Op een dag dreigde hij te zeggen waar de vijftien miljard pesos vandaan kwamen, waar de stemmen vandaan kwamen zodat Gustavo Petro president zou worden. Stel je eens voor wat hij in een mum van tijd zou kunnen doen om hervormingen door het Congres te loodsen. Stel je de chantage voor, hoe hij over de stemmen wil onderhandelen. Ik heb tegen mijn collega's gezegd: pas op, ze gaan ze opnemen, pas op, want ze hebben zich gerealiseerd hoe ministeries, met dat domme gezicht dat ze soms hebben als meneer Belastingen, kijk wat hij vandaag heeft gedaan door ze te profileren, op te sommen en aan te klagen.

Ik vind dat dit een grillige, vreselijke en immorele boodschap is. De regering probeert dit te bereiken door een man als Armando Benedetti aan te stellen voor zeven onderzoeken bij het Hof, om vervolgens de hervormingen te redden door middel van bureaucratie en cliëntelisme in het Congres. Ik hoop dat er verantwoordelijkheid wordt genomen en ik bedank mijn collega's in het Huis van Afgevaardigden die ons gisteren een steuntje in de rug gaven met hun negatieve stem op het voorstel voor een historisch pact. Want wat wij hier vragen is, ten eerste, veiligheid, garanties en middelen voor de gezondheidszorg in het land, en ten derde, waardigheid en respect voor het Huis van Afgevaardigden.

Wij zijn het unaniem eens over het standpunt van Jorge Tovar. Minister Guillermo Jaramillo, die graag de spot drijft met volksvertegenwoordigers wanneer zij hem ondervragen en uitdagen, zou zich moeten houden aan de uitspraken van het Constitutionele Hof in zijn twee uitspraken. Op het moment dat hij dat doet, hebben wij ons gecommitteerd aan het inplannen van de hervorming van de gezondheidszorg, in de tussentijd niet. En ik ben er absoluut zeker van dat noch de trucs, noch de listen, noch wat Armando Benedetti van plan is te doen, de geloofwaardigheid en waardigheid van de raad van bestuur vandaag de dag zal aantasten, net als die van ons die zich ertegen hebben verzet, zoals Jorge Tovar en Lina María Garrido. Ik hoop dat het Huis van Afgevaardigden ons standpunt begrijpt, namelijk dat het gaat om de waardigheid van de patiënten in Colombia en om de waardigheid van het Huis van Afgevaardigden.

Uit respect voor de vrouwen van het land en voor de waardigheid die wij vertegenwoordigen, zullen wij geen enkele dialoog aangaan met Armando Benedetti. Het is een belediging voor ons dat we moeten accepteren dat hij minister van Binnenlandse Zaken is. Ik stuur een bericht aan de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Jaime Raúl Salamanca. Ik hoop dat u mijn positie en mijn zetel in de raad van bestuur respecteert. Ik zal de heer Armando Benedetti niet accepteren als lid van de raad van bestuur. Helaas kan ik u niet beletten de Tweede Kamer te betreden, maar ik kan u wel beletten de Kamer te betreden waar de ministers zitten.

Maria Alejandra González Duarte