Francia Márquez liet zich gaan en sprak de volgende 15 harde woorden over haar tijd in het bestuur van Petro: "Het idee werd verspreid dat ik, omdat ik zwart ben, zeker zou stelen."

Vicepresident Francia Márquez blikte terug op haar tijd in de regering van president Gustavo Petro . In een explosieve toespraak zei ze dat ze van een "heldin" was veranderd in een "verrader"; ze verklaarde dat ze "wilde schreeuwen"; ze beweerde slachtoffer te zijn van "delegitimering, sabotage en uitsluiting"; en ze legde uit hoe ze racisme heeft aangepakt: "Het idee werd gepromoot dat ik, omdat ik zwart ben, zeker zal stelen."

Márquez sprak hierover in een toespraak ter gelegenheid van de Internationale Dag van Vrouwen en Meisjes van Afrikaanse Afkomst, die op 25 juli plaatsvond aan de Universidad Libre de Cali.

"Ik heb een vrij lange toespraak. Ik ben een paar dagen stil geweest, dus besloot ik vandaag te spreken", besloot hij.

Dit waren de 10 strengste uitspraken die hij deed:

Een paar jaar geleden was ik de stem die door het land raasde. Ik was het gezicht van de hoop, de Afro-afstammeling die de echo bracht van de rivieren, van eenvoudige huizen, van volkskennis, van eeltplekken op de handen, van vrouwen die andermans huizen schoonmaken terwijl ze dromen van een waardig leven. Maar al snel veranderde ik van een politiek fenomeen, een heldin, in een verrader .
"We zijn getuige van leiders van Afro-afstammelingen die deelnemen aan machtsdynamieken, in regeringen die zichzelf progressief noemen, maar die nog steeds de kenmerken van een raciale staat dragen."
Ik wil duidelijk zijn, ik ben hier niet om te zwijgen. Ik ga niet doen alsof het geen pijn doet, dat het me niet vermoeit, dat het me niet uitput. Ik wil schreeuwen. Ik wil vertellen hoe dit land ons meesleurt in zijn verhalen van uitsluiting, ons verstikt met zijn wantrouwen en ons vervolgens de schuld geeft dat we niet ademen .

Vicepresident Francia Márquez tijdens een toespraak in Cali. Foto: Vicepresident van de Republiek.

Ze vervolgde haar interventie met de volgende vraag: "Hoe verwijder je een zwarte vrouw uit de macht in een hedendaagse democratie? Met verhalen die dienen als voorbode van explosieven en kogels."

Volgens haar zijn de verhalen die haar zijn voorgehouden gebaseerd op etiketten als 'onbekwaam, onbetrouwbaar, ontrouw en verrader'. Sterker nog, ze herinnerde zich twee van die ervaringen.

"Het land is nog steeds niet vergeten dat een oudere vrouw in Bogotá en op de Plaza de Bolívar, aangemoedigd door de tirades van politici tijdens een mars tegen de regering, de menselijke conditie van zwarte mensen ontkende en ons meenam en vergeleek met dieren ."
We herinneren ons ook het geval van een jongeman die paradoxaal genoeg slachtoffer was van geweld in dit land. Hij raakte vergiftigd door de haat die via sociale media uitstraalde en wenste uiteindelijk dat er een bom zou worden geplaatst bij het hoofdkwartier van de vicepresident, zodat hij een einde aan mijn leven zou maken.

In dit verband herhaalde de vicepresident in haar toespraak dat er geprobeerd is om "een zwarte vrouw uit het politieke spectrum te wissen."

Vervolgens ging ze dieper in op andere gebeurtenissen die ze naar eigen zeggen had meegemaakt als minister van Gelijkheid , een portefeuille die ze opgaf vanwege de spanningen met president Petro :

"Ik kreeg de opdracht een instituut op te richten zonder structuur, zonder middelen, zonder steun. Ze zeiden tegen me: 'Doe het zelf.' En toen ik betoogde dat drie onderministeries te veel waren, eisten ze er vijf, en ik deed het ondanks de systematische blokkade."
"Ze beschuldigden mij ervan dat ik de daad niet had uitgevoerd, terwijl ze mij nooit een instrument hadden gegeven om dat te doen."
" Het idee werd gepromoot dat ik, omdat ik zwart ben, zeker zou stelen zonder ook maar een peso te hebben aangeraakt . Ze behandelden me als een crimineel, omdat mijn huidskleur me, helaas voor velen, schuldig maakt."
"Ze eisten dat ik onderdanig zou zijn, en toen ik respect eiste, noemden ze mij arrogant."

De vicepresident wilde ook ingaan op haar rol tijdens de campagne, in tegenstelling tot wat er gebeurde toen ze eenmaal lid was geworden van de regering:

"We zijn nuttig om verkiezingen te winnen, maar niet om te regeren ."
"We worden gezocht voor fotomomenten, maar niet voor besluitvorming."
"Er wordt van ons verwacht dat we gehoorzaam zijn. Als we dat niet doen, volgen er straffen, politiek geweld, uitwissing en publieke ontmenselijking."
"Ik begrijp waarom zoveel mensen van Afrikaanse afkomst die aan de macht zijn gekomen, zwijgen. Niet omdat ze geen ideeën of capaciteiten hebben om te regeren, maar omdat de prijs voor het uitspreken van hun mening hoog is."

Francia Márquez, tijdens de bijeenkomst "Samen voor het herstel van onze waardigheid" in Cali. Foto: Samir Rojas

Aan het einde van zijn toespraak, die ongeveer 25 minuten duurde, liet hij nog enkele opmerkingen achter:

"Het feit dat we een zwarte vrouw zijn, dat we een zwarte vrouw zijn, hoeft ons niet wantrouwend te maken."
Dit land moet in de spiegel kijken, en die spiegel heeft mijn gezicht, het gezicht van jou: vrouwen van Afrikaanse afkomst, Raizal-vrouwen, Palenqueras, inheemse vrouwen, Ron-vrouwen, boerenvrouwen, lesbiennes, transgenders, vrouwen uit de arbeidersklasse – diverse vrouwen in al hun schoonheid en kracht. Het heeft de gezichten van degenen die zich elke dag onvermoeibaar inzetten om hun dromen waar te maken.

Vicepresident Francia Márquez sloot haar toespraak af door haar te verzekeren dat ze "standvastig" en "met een sterk hart" blijft.

LAATSTE NIEUWS REDACTIONEEL

eltiempo

Francia Márquez liet zich gaan en sprak de volgende 15 harde woorden over haar tijd in het bestuur van Petro: "Het idee werd verspreid dat ik, omdat ik zwart ben, zeker zou stelen."

Márquez sprak hierover in een toespraak ter gelegenheid van de Internationale Dag van Vrouwen en Meisjes van Afrikaanse Afkomst, die op 25 juli plaatsvond aan de Universidad Libre de Cali.

"Ik heb een vrij lange toespraak. Ik ben een paar dagen stil geweest, dus besloot ik vandaag te spreken", besloot hij.

Dit waren de 10 strengste uitspraken die hij deed:

Een paar jaar geleden was ik de stem die door het land raasde. Ik was het gezicht van de hoop, de Afro-afstammeling die de echo bracht van de rivieren, van eenvoudige huizen, van volkskennis, van eeltplekken op de handen, van vrouwen die andermans huizen schoonmaken terwijl ze dromen van een waardig leven. Maar al snel veranderde ik van een politiek fenomeen, een heldin, in een verrader .
"We zijn getuige van leiders van Afro-afstammelingen die deelnemen aan machtsdynamieken, in regeringen die zichzelf progressief noemen, maar die nog steeds de kenmerken van een raciale staat dragen."
Ik wil duidelijk zijn, ik ben hier niet om te zwijgen. Ik ga niet doen alsof het geen pijn doet, dat het me niet vermoeit, dat het me niet uitput. Ik wil schreeuwen. Ik wil vertellen hoe dit land ons meesleurt in zijn verhalen van uitsluiting, ons verstikt met zijn wantrouwen en ons vervolgens de schuld geeft dat we niet ademen .

Ze vervolgde haar interventie met de volgende vraag: "Hoe verwijder je een zwarte vrouw uit de macht in een hedendaagse democratie? Met verhalen die dienen als voorbode van explosieven en kogels."

Volgens haar zijn de verhalen die haar zijn voorgehouden gebaseerd op etiketten als 'onbekwaam, onbetrouwbaar, ontrouw en verrader'. Sterker nog, ze herinnerde zich twee van die ervaringen.

"Het land is nog steeds niet vergeten dat een oudere vrouw in Bogotá en op de Plaza de Bolívar, aangemoedigd door de tirades van politici tijdens een mars tegen de regering, de menselijke conditie van zwarte mensen ontkende en ons meenam en vergeleek met dieren ."
We herinneren ons ook het geval van een jongeman die paradoxaal genoeg slachtoffer was van geweld in dit land. Hij raakte vergiftigd door de haat die via sociale media uitstraalde en wenste uiteindelijk dat er een bom zou worden geplaatst bij het hoofdkwartier van de vicepresident, zodat hij een einde aan mijn leven zou maken.

In dit verband herhaalde de vicepresident in haar toespraak dat er geprobeerd is om "een zwarte vrouw uit het politieke spectrum te wissen."

"Ik kreeg de opdracht een instituut op te richten zonder structuur, zonder middelen, zonder steun. Ze zeiden tegen me: 'Doe het zelf.' En toen ik betoogde dat drie onderministeries te veel waren, eisten ze er vijf, en ik deed het ondanks de systematische blokkade."
"Ze beschuldigden mij ervan dat ik de daad niet had uitgevoerd, terwijl ze mij nooit een instrument hadden gegeven om dat te doen."
" Het idee werd gepromoot dat ik, omdat ik zwart ben, zeker zou stelen zonder ook maar een peso te hebben aangeraakt . Ze behandelden me als een crimineel, omdat mijn huidskleur me, helaas voor velen, schuldig maakt."
"Ze eisten dat ik onderdanig zou zijn, en toen ik respect eiste, noemden ze mij arrogant."

De vicepresident wilde ook ingaan op haar rol tijdens de campagne, in tegenstelling tot wat er gebeurde toen ze eenmaal lid was geworden van de regering:

"We zijn nuttig om verkiezingen te winnen, maar niet om te regeren ."
"We worden gezocht voor fotomomenten, maar niet voor besluitvorming."
"Er wordt van ons verwacht dat we gehoorzaam zijn. Als we dat niet doen, volgen er straffen, politiek geweld, uitwissing en publieke ontmenselijking."
"Ik begrijp waarom zoveel mensen van Afrikaanse afkomst die aan de macht zijn gekomen, zwijgen. Niet omdat ze geen ideeën of capaciteiten hebben om te regeren, maar omdat de prijs voor het uitspreken van hun mening hoog is."

Aan het einde van zijn toespraak, die ongeveer 25 minuten duurde, liet hij nog enkele opmerkingen achter:

"Het feit dat we een zwarte vrouw zijn, dat we een zwarte vrouw zijn, hoeft ons niet wantrouwend te maken."
Dit land moet in de spiegel kijken, en die spiegel heeft mijn gezicht, het gezicht van jou: vrouwen van Afrikaanse afkomst, Raizal-vrouwen, Palenqueras, inheemse vrouwen, Ron-vrouwen, boerenvrouwen, lesbiennes, transgenders, vrouwen uit de arbeidersklasse – diverse vrouwen in al hun schoonheid en kracht. Het heeft de gezichten van degenen die zich elke dag onvermoeibaar inzetten om hun dromen waar te maken.

Vicepresident Francia Márquez sloot haar toespraak af door haar te verzekeren dat ze "standvastig" en "met een sterk hart" blijft.

LAATSTE NIEUWS REDACTIONEEL

eltiempo

Francia Márquez liet zich gaan en sprak de volgende 15 harde woorden over haar tijd in het bestuur van Petro: "Het idee werd verspreid dat ik, omdat ik zwart ben, zeker zou stelen."

Vergelijkbaar nieuws

Francia Márquez liet zich gaan en sprak de volgende 15 harde woorden over haar tijd in het bestuur van Petro: "Het idee werd verspreid dat ik, omdat ik zwart ben, zeker zou stelen."

Vergelijkbaar nieuws

Kirchnerisme in de Senaat probeert ook de privatisering van Aysa te beschermen

Andrea Petro, de dochter van Gustavo Petro, zegt dat de kritiek op Francia Márquez "niet te wijten is aan haar huidskleur, maar aan haar gebrek aan management."

Gustavo Petro, boos over de eenzijdige deportatie van 603 gevangenen uit Ecuador: "Ze reageren met minachting op ons, dat is niet juist."

Carlos Fara: "Samenlevingen raken gepolariseerd als ze geen andere keus hebben."

Hoe is de relatie tussen China en de provincies, waar de Verenigde Staten zich zoveel zorgen over maken?