Teller op nul

Alberto Núñez Feijóo suggereert dat Carles Puigdemont de teller op nul zet, zodat Spanje verkiezingen kan houden. En José María Aznar waarschuwt dat Pedro Sánchez in de gevangenis zou kunnen belanden omdat hij amnestie heeft verleend aan "criminelen". Misschien is het mijn obsessie, maar ik zou zeggen dat er meer dan een nuance zit tussen die twee boodschappen. Er bestaan ​​verschillen van perspectief binnen de Partido Popular; we gaan nu niet de Middellandse Zee of de Atlantische Oceaan voor de kust van Galicië ontdekken, maar Núñez Feijóo werd gisteren omarmd door de voormalige presidenten Aznar en Mariano Rajoy tijdens de openingsceremonie van het congres van de belangrijkste oppositiepartij. Dit was het eerste reguliere congres dat de PP in acht jaar hield om haar ideologie te vernieuwen.

Feijóo droomt van een PP met 160 zetels en een groot tactisch manoeuvreervermogen in het toekomstige Congres van Afgevaardigden. Een sterke PP die op sommige punten tot overeenstemming kan komen met de Baskische Nationalistische Partij en Junts per Catalunya, met name op economisch gebied; die over "staatszaken" kan onderhandelen met een Spaanse Socialistische Arbeiderspartij die door Felipe González en de Emiliaanse factie naar het midden is verschoven. En die uiteindelijk ook overeenkomsten kan sluiten met Vox, om de Emiliaanse PSOE en de Baskische en Catalaanse nationalisten die zich aangetrokken voelen tot het pact, maar tegelijkertijd trouw blijven aan de soevereiniteitsvraag, verder te disciplineren. Met de uitdrukking "nulteller" heroverweegt Feijóo de hypothese van een pragmatisch Spaans rechts dat in besloten kring Catalaans spreekt, zoals dat van Aznar tussen 1996 en 2000.

Het probleem is dat de PP momenteel nog lang niet de 160 zetels heeft gehaald. Met 33% van de stemmen, de prognose die haar volgens de laatste gepubliceerde peilingen werd toegekend, zou ze die kiesdrempel ver onderschrijden en in belangrijke mate afhankelijk zijn van de steun van Vox, tenzij de PSOE genereus zou aanbieden een beleid van "nationale consensus" te voeren, afgezien van het vormen van een coalitieregering tussen de twee grote partijen, naar Duits voorbeeld. Die hypothese is vandaag de dag in Spanje praktisch onmogelijk, maar een beleid van "nationale consensus", een beleid van fundamenteel begrip tussen de twee partijen, wordt nu door verschillende sectoren van het Spaanse openbare leven gewenst. Schrijver Javier Cercás verdedigde deze optie afgelopen donderdag in een artikel in de krant El País , waarin hij ook het aftreden van Pedro Sánchez eiste vanwege het Cerdán - Ábalos - Koldo- schandaal. De PSOE in Emilia probeert haar invloedssfeer in deze kritieke tijd uit te breiden en beschikt nu over betere middelen om dat te doen.

Lees ook

Verschillende hypotheses vliegen over het Spaanse luchtruim en vinden hun weg naar de hangars van het congres van de Partido Popular. Feijóo zou demonstraties in Madrid kunnen leiden waar mensen "Puigdemont naar de gevangenis!" roepen alsof er geen morgen is, en de volgende dag zou hij kunnen voorstellen om gratie te verlenen aan de voormalige president van de Generalitat. Februari 2024. Galicische verkiezingscampagne. Feijóo verraste iedereen door tijdens een lunch met journalisten te verklaren dat hij Puigdemont gratie zou kunnen verlenen als hij zich aan de grondwet zou houden. Sommige Madrileense kranten waren geschokt. De boodschap was al verspreid: "Onder bepaalde omstandigheden zouden we er wel uit kunnen komen."

Een paar dagen geleden riep de huidige oppositieleider de leider van Junts per Catalunya op om de teller op nul te zetten, zodat het Spaanse volk zo snel mogelijk kan stemmen. Hij vertelde de man uit Waterloo dat het voor Junts gunstiger was om verkiezingen te houden, het politieke landschap te veranderen en de socialisten te verzwakken, dan om Salvador Illa te versterken als president van de Generalitat. De gecodeerde boodschap: help ons de teller op nul te zetten en we zullen repareren wat er gerepareerd moet worden. Aangezien de amnestiewet al is bekrachtigd door het Constitutionele Hof, is het enige wat nog ontbreekt om de teller in de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging op nul te zetten de toepassing van de bovengenoemde wet op Puigdemont, Oriol Junqueras en andere leiders die veroordeeld zijn voor verduistering. De teller op nul. Iedereen erbij, zoals we al maanden in La Vanguardia zeggen. Alles binnen het werkelijk bestaande politieke kader, en akkoord op basis van politieke en ideologische affiniteiten.

Núñez Feijóo werd gisteren gesteund door de voormalige presidenten Aznar en Mariano Rajoy

Teller op nul. Het Hooggerechtshof weigert amnestie toe te passen op degenen die veroordeeld zijn voor verduistering, in afwachting van een uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie. Suggereert Feijóo dat de PP de definitieve implementatie van de amnestiewet zou kunnen faciliteren als Junts de PSOE in de steek laat en vervroegde verkiezingen afdwingt? Alles wijst erop dat de communicatiekanalen die zijn geopend met de Baskische Nationalistische Partij en Junts werken, kanalen die de afgelopen maanden zijn uitgerust met airconditioning in afwachting van een zeer hete zomer. Let op het volgende detail: de leiding van de Partido Popular is erin geslaagd een congresamendement van de Catalaanse PP te ontmantelen dat voorstelde om een ​​veto uit te spreken over elk pact met Junts. De belangrijkste leider van de Catalaanse PP is Alejandro Fernández , politiek zeer dicht bij Cayetana Álvarez de Toledo , die duidelijk op gespannen voet staat met de huidige partijleiding.

Núñez Feijóo droomt van drie overlappende tactische zetten: een zeer variabele geometrie met de PNV en Junts, met de Emiliaanse PSOE en met Vox, waarvoor een veel overtuigender verkiezingsresultaat nodig is dan de peilingen momenteel bieden. Hij zou gemakkelijk meer dan 35% van de stemmen moeten kunnen halen. Dit is niet de huidige verwachting. De peilingen die de afgelopen weken zijn gepubliceerd, bevestigen dat Vox de grootste begunstigde is van het schandaal op het hoofdkwartier van de socialisten. Met een kiezersloyaliteit van meer dan 85% zou de extreemrechtse partij vandaag een miljoen stemmen meer kunnen vergaren dan bij de verkiezingen van juli 2023, waarmee de 15% wordt overschreden. Als ze deze opwaartse trend voortzet, zou ze strategisch de Partido Popular kunnen veroveren.

Lees ook

Feijóo wil dit gevaar afwenden door twee 'wilde zwijnen'-afgevaardigden in de frontlinie te plaatsen: Miguel Tellado , de nieuwe algemeen secretaris van de partij met verreikende bevoegdheden, en Esther Muñoz , de nieuwe parlementaire woordvoerder. Loyaliteit en hardheid. Twee 'stoere jongens' die de zwevende Vox-kiezer proberen te lokken, terwijl ze discreet de communicatiekanalen met de PNV en Junts-partijen activeren en overtuigende boodschappen naar hun kiezers sturen. De partij van Santiago Abascal heeft een onverbiddelijk antwoord bedacht: "Zonder Vox zou Feijóo al in Waterloo zitten."

Ook de PSOE probeert de misère te keren. Sánchez vergadert vandaag met het Federaal Comité van de partij (een fictieve naam in een land dat niet federaal is) en verschijnt volgende week woensdag in het Congres. Gistermiddag ontmoette hij de secretarissen voor Gelijkheid van de provinciale organisaties van de partij als teken van genoegdoening voor de audio-opnames van Koldo García , waarin de voormalige minister van Transport en voormalig partijsecretaris José Luis Ábalos wordt afgeschilderd als een verstokte pooier. Wist u dat niet?

De PSC is nu de belangrijkste sponsor van Pedro Sánchez.

Vrouwen kunnen de PSOE, een partij met jarenlang een overwegend vrouwelijke kiezersbasis, verlaten. Dit is de grootste schade die de kernreactor van de Socialistische Partij heeft geleden, en dit falen kan niet alleen worden afgemeten aan schommelingen in stemintenties. Het is een kwalitatieve, diepgaande schade, die moeilijk te herstellen is, omdat het gaat om een ​​vertrouwensbreuk. Hoe is het mogelijk dat een partij die pleit voor de illegalisering van prostitutie in handen is gevallen van een organiserend secretaris die vrouwen à la carte heeft uitgekozen, uit de catalogus die hem door zijn assistent is gepresenteerd? De PSOE lekte gisteren uit dat een van de wijzigingen die Sánchez voorstelt een wijziging is van de statuten die alle leden die zich tot prostitutie wenden, uit de partij zou zetten, en dit is gedocumenteerd.

Een vrouw zal de functie van secretaris van de Organisatie overnemen, ter vervanging van Santos Cardán , bijgestaan ​​door een team van ervaren adviseurs. Het gaat om Rebeca Torró , een Valenciaanse activiste, voormalig collaborateur van Ximo Puig in de Valenciaanse Generalitat en huidig ​​staatssecretaris van Industrie. Een andere vrouw, Montse Minguez , lid van de PSC (Spaanse Socialistische Arbeiderspartij), wordt de nieuwe woordvoerder van de PSOE. Vergeleken met de Emiliaanse PSOE wordt de mediterrane PSOE de laatste verdedigingslinie van Sánchez.

Een lid van de PSC, woordvoerder van de PSOE. Dat is een primeur. Laten we niet vergeten dat de PSC en de PSOE twee juridisch afzonderlijke partijen zijn, krachtens de overeenkomsten voor de eenwording van de socialistische politieke ruimte in Catalonië in de jaren tachtig. In het Spaanse politieke systeem is de organische onafhankelijkheid van de PSC een prominent en niet altijd even geaccepteerd anatomisch kenmerk. De Emiliaanse PSOE zou die organische autonomie tenietdoen, en Salvador Illa weet dat. De PSC is nu de belangrijkste steunpilaar van Pedro Sánchez.

Misschien zien we in de nabije toekomst een vrouw bovenaan de lijst van de PSOE staan ​​bij de parlementsverkiezingen. De socialisten moeten dringend hun teller weer op het vrouwelijke electoraat zetten.