Trumps leugens over deportatie zijn niet nieuw: herinnert u zich Bush, massavernietigingswapens en Irak nog?

Vrijwel iedereen begrijpt de ware reden waarom Donald Trump ICE-agenten stuurt om immigranten zonder strafblad op te pakken en ze vervolgens naar een goelag in El Salvador te sturen. Trump is een levenslange, regelrechte racist die wordt aangestuurd door Stephen Miller, de plaatsvervangend stafchef van het Witte Huis, een man die blanke nationalistische complottheorieën bijna inademt. Maar er is geen wet die de president eenzijdig de bevoegdheid geeft om mensen zonder eerlijk proces te deporteren of gevangen te zetten, alleen omdat hij een hekel heeft aan niet-blanke mensen. Hij heeft een of andere juridische rechtvaardiging nodig, dus Trump beweert – lach niet! – dat de VS, zonder het te weten, in oorlog is met Venezuela.

Trump heeft een wet uit 1798 opgediept, de Alien Enemies Act , die de president ruime bevoegdheden geeft om tijdens een "oorlogsverklaring" of "invasie" immigranten uit een vijandelijk land vast te houden. Openbaar aanklagers beweren, zonder enig bewijs, dat de Venezolaanse president Nicolás Maduro leden van de bende Tren de Aragua naar de VS stuurt als een de facto militaire invasie, gericht op "het schaden van Amerikaanse burgers, het ondermijnen van de openbare veiligheid en het ondersteunen van het doel van het Maduro-regime om democratische landen in Noord- en Zuid-Amerika te destabiliseren." Dit argument is oppervlakkig gezien een grap. Weinig van de tot nu toe gearresteerde mensen, zo niet geen, zijn duidelijk lid van Tren de Aragua, en die criminele organisatie valt de VS niet binnen in de normale zin van het woord. Maduro is ongetwijfeld een slechterik, maar hij stuurt geen geheime militaire macht om de VS aan te vallen.

Trumps leugens zijn vooral weerzinwekkend, omdat de pers steeds weer memo's van Amerikaanse inlichtingendiensten in handen krijgt die duidelijk maken dat niets van Trumps complottheorie waar is. In een uitgelekt memo van 26 februari betoogden onder andere CIA-analisten, zoals de New York Times meldt, dat Tren de Aragua "niet door de Venezolaanse regering werd aangestuurd of in opdracht van de regering misdaden in de Verenigde Staten pleegde". Een ander vrijgegeven memo, deze week vrijgegeven, komt tot vergelijkbare conclusies in nog duidelijkere bewoordingen: "[H]et Maduro-regime heeft waarschijnlijk geen beleid van samenwerking met [Tren de Aragua] en stuurt de TDA-bewegingen naar en operaties in de Verenigde Staten niet aan." MAGA-loyalisten zullen zich daar ongetwijfeld "waarschijnlijk" aan vastklampen als een reddingsboei, maar als je een buitengewone bewering doet, heb je solide bewijs nodig, geen rapport dat alles wat je zegt hoogstwaarschijnlijk verzonnen onzin is.

Trump liegt natuurlijk voortdurend over alles, maar dit specifieke geval doet sterk denken aan de pogingen van een eerdere Republikeinse regering om het publiek te misleiden over buitenlandse inlichtingen: de leugens van George W. Bush over het vermeende bezit van "massavernietigingswapens" door de Iraakse leider Saddam Hussein, het voorwendsel voor de ramp die de oorlog in Irak twintig jaar lang duurde.

Wilt u meer weten over Amanda Marcotte en haar politiek? Abonneer u dan op haar nieuwsbrief Standing Room Only .

Voormalige Bush-functionarissen zoals Ari Fleischer hebben de zelfzuchtige mythe in stand gehouden dat Bush "getrouw en nauwkeurig aan het publiek rapporteerde wat de inlichtingendienst concludeerde", en dat het een schok was toen er geen massavernietigingswapens in Irak werden gevonden. Dat is een leugen . David Corn van Mother Jones is een ware held geweest in het bestrijden van deze valse bewering, die tot op de dag van vandaag wordt aangehaald door Republikeinen die nooit Trump steunen en absolutie zoeken. Er is ruimschoots bewijs dat Bush zelf, vicepresident Dick Cheney en andere regeringsfunctionarissen de inlichtingen die hen waren verstrekt, botweg tegenspraken en beweerden over verzonnen bewijs voor deze verzonnen wapens te beschikken. In augustus 2002 zei Cheney dat er "geen twijfel" bestond dat Hussein deze wapens had, hoewel hij inlichtingenrapporten had ingezien waaruit bleek dat er geen geloofwaardig bewijs voor bestond.

Een handvol prominente Republikeinen uit het Bush-tijdperk, waaronder Cheney, heeft Trump publiekelijk afgewezen, maar het grootste deel van de Republikeinse Partij heeft zich simpelweg bij onze aspirant-dictator aangesloten. Het is logisch dat MAGA-troepen Bush' tactieken zouden importeren om Trumps leugens te versterken. Dat geldt met name voor immigratie, dat op oorlog lijkt doordat de publieke opinie enorm heen en weer kan gaan, afhankelijk van de mate van de waargenomen dreiging. Republikeinse agenten leerden van Bush dat vervalst bewijs een uitstekende manier is om publieke instemming te creëren, om een ​​oude academische term te gebruiken . Natuurlijk keerden de meeste Amerikanen zich een paar jaar later tegen de oorlog in Irak, maar tegen die tijd was het veel te laat om veel meer te doen dan de verliezen te betreuren.

Uit de juridische spelletjes van de Trump-regering blijkt duidelijk dat haar functionarissen het als hun hoofddoel zien om het publiek net lang genoeg te misleiden om talloze mensen te deporteren en gevangen te zetten op manieren die niet meer ongedaan kunnen worden gemaakt. Maar het begint erop te lijken dat ze minder tijd hebben dan de Bush-regering om hun plan uit te voeren om de realiteit te ontlopen. Het bombarderen van het publiek en de meegaande media met angstaanjagende, buitenlands klinkende termen als "Tren de Aragua" of "MS-13" werkte aanvankelijk, maar peilingen laten zien dat het publiek Trumps immigratiebeleid nu al begint te verafschuwen.

Trump heeft twee dingen tegen die Bush niet had. Met de aanslagen van 11 september nog niet zo lang geleden, genoot Bush maandenlang van goedgelovige berichtgeving in de pers over zijn leugens. Maar tijdens Trumps tweede ambtstermijn hebben zelfs de mainstream media zich ingespannen om de illegale deportaties van mensen die waarschijnlijk onschuldig zijn aan welke misdaad dan ook aan de kaak te stellen. Sterker nog, de grootste reden waarom Trump-functionarissen zich aan een eerlijk proces willen onttrekken, is misschien wel omdat ze bang zijn dat de meeste gedeporteerden in de rechtbank onschuldig zouden worden bevonden. Trump is een beruchte leugenaar die constant over letterlijk alles liegt, zelfs in routinematige juridische documenten, zoals overduidelijk bleek tijdens zijn poging tot staatsgreep na de verkiezingen van 2020. Bush had die reputatie van oneerlijkheid niet, hoewel hij die misschien wel had moeten hebben. Zijn onverdiende goodwill na 11 september maakte het voor de pers ook moeilijker om zijn leugens met de scepsis te benaderen die ze verdienden.

Bush had nog een belangrijk voordeel: zijn leugens over Irak hoefden niet door de rechtbank te worden beoordeeld. Het Congres autoriseerde zijn oorlogsbevoegdheden, en helaas dachten de meeste leden die dat deden alleen aan hun eigen politieke toekomst in plaats van aan de feiten. Hoewel het Witte Huis van Trump beweerde dat deportaties een kwestie van buitenlands beleid zijn – en als zodanig de verantwoordelijkheid van de president – ​​is de realiteit dat immigratiewetgeving een binnenlandse aangelegenheid is die door Amerikaanse rechtbanken wordt gereguleerd.

Trump heeft zeker zijn best gedaan om de federale rechtbank te overspoelen met rechtse prutsers, maar zelfs Republikeinse rechters hebben moeite om te doen alsof Venezolaanse immigranten die op de vlucht zijn voor politieke vervolging, in het geheim voor Maduro werken als geheime huurlingen. Of ze stellen in ieder geval de vraag die alle Amerikanen zich zouden moeten stellen: als Trump er zeker van is dat deze mannen criminelen zijn, waarom bewijst hij dat dan niet voor de rechter? Sterker nog, Trumps team blijft juridische procedures tegen hun immigratiebeleid verliezen , zelfs voor het Hooggerechtshof. Dat is nog niet genoeg geweest om de mannen vrij te krijgen die Trump illegaal naar El Salvador heeft gestuurd of haastig elders heeft gedeporteerd, maar het vertraagt ​​in ieder geval de pogingen om meer onschuldige mensen aan te pakken.

De oorlog in Irak kostte 4.000 Amerikanen en minstens 200.000 Iraakse burgers het leven, maar de werkelijke impact was veel verwoestender. Het destabiliseerde de hele regio en veroorzaakte een cascade van oorlogen die leidden tot minstens 4,5 miljoen doden . Trump en assistenten zoals Miller fantaseren openlijk over het veroorzaken van dat soort lijden met hun beloften om 20 miljoen mensen te deporteren . Aangezien er niet meer dan 11 miljoen ongedocumenteerden in de VS zijn, zal Trump legale immigranten moeten deporteren en, zeer waarschijnlijk, burgers moeten "denaturaliseren" om ook maar in de buurt van dat doel te komen. Zijn plan is zo illegaal en zo impopulair dat hij de goedkeuring van Bush na 9/11 nodig zou hebben om het te laten slagen. Het slechte nieuws is dat Trumps team vreselijke lessen heeft geleerd van de regering-Bush over het manipuleren van de publieke opinie met vervalste informatie. Het goede nieuws is dat ze lang niet zo vaardig of zo gelukkig zijn als Bush, die Amerika twintig jaar lang in een vernietigende oorlog heeft gelokt.