Angelo Moratti verwerft 10% van Lampoon

Het bestaat pas tien jaar, maar is al meerdere keren van uiterlijk veranderd, zoals past bij onze snelle tijd. Dit is echter gebeurd met behoud van een coherente algemene visie, die we de ziel ervan zouden kunnen noemen, naar het beeld en de gelijkenis van oprichter Carlo Mazzoni. We hebben het over Lampoon, een tijdschrift dat in 2015 ontstond als een kwartaaluitgave (met een digitale tweelingbroer, die constant parallel werd bijgewerkt), later werd uitgebreid tot een tweejaarlijkse editie voor de losse verkoop, steeds omvangrijker en meer lijkend op een koffietafelboek dan op een tijdschrift. Deze "consistentie in verandering" werd opgemerkt door Angelo Moratti, die besloot 10% van het kapitaal van Lampoon Publishing House te kopen. Dit is de eerste investering in de uitgeverij voor zijn bedrijf, Angel Capital Management (ACM). "ACM is een investeringsmaatschappij, maar ik heb het, en ik heb het mezelf vanaf het begin gegeven, een reeks doelstellingen en principes die het, naar mijn mening, bijzonder maken", zegt Moratti, geboren in 1963. Ik kom uit een ondernemersfamilie die altijd economische doelen en waardecreatie heeft gecombineerd met maatschappelijke en culturele bijdragen. Ik heb van mijn grootvader Angelo en later van mijn vader Gian Marco geleerd om mensen altijd voorop te stellen, en Lampoon is daar een goed voorbeeld van. Ik heb Carlo Mazzoni's werk en vastberadenheid gezien en deel zijn visie op publiceren, die ons moet helpen om beter geïnformeerde en verantwoordelijke mensen en daardoor betere burgers te worden.

Lampoon, zoals de oprichter trots uitlegt, begon als een modetijdschrift (tegenwoordig zouden we het lifestyle noemen), maar zonder enig minderwaardigheidscomplex ten opzichte van andere onderwerpen of sectoren. "Wij zijn het enige land in Europa, en misschien wel ter wereld, met een textiel- en kledingtoeleveringsketen voor het midden- en hogere segment die effectief elke fase van transformatie bestrijkt, een economische en imago-aanjager die nog steeds – en naar mijn mening enorm onderschat en zeker niet diepgaand onderzocht – is", legt Carlo Mazzoni uit. "Dan is er natuurlijk de creatieve kant, die ik altijd al magisch heb gevonden en die niet alleen thuishoort in stijlbureaus, maar ook in het midden- en kleinbedrijf dat voortdurend nieuwe manieren vindt om met stoffen te werken of processen te verbeteren." Carlo Mazzoni was 35 toen hij Lampoon oprichtte: hij is een "bijna digital native" die in 2015 alle voordelen zag van een osmose tussen printpublicaties en digitale communicatie en marketing. "Het tijdschrift explodeerde in mijn handen: reclame-investeerders begrepen de originaliteit van het project en de ambities ervan voor de kwaliteit van de beelden, de inhoud, de teksten en elk detail, van bijschriften tot lay-out," herinnert Mazzoni zich. "Misschien bijna zonder het te beseffen, vulden we een gat en in 2017 bereikten we € 2 miljoen aan advertentie-inkomsten, echt opmerkelijk voor een startende uitgeverij. Ik vreesde de ziel van het tijdschrift te verliezen, en misschien wel die van mijzelf. Dus veranderden we het publicatieschema van het tijdschrift en zocht ik nieuwe, maar ouderwetse samenwerkingspartners. Ik richtte me weer uitsluitend op kwaliteit, niet op recordinkomsten. Ik ben geen filantroop; het bedrijf moet financieel gezond zijn, maar ik wil dat het een duidelijke stem blijft in het huidige verwarrende landschap en zich juist bekommert om duurzaamheid."

Angelo Moratti deelt dit doel: "Het bedrijf dat ik heb opgericht, biedt financiële middelen, maar vooral expertise. Ik geloof in de creatieve en ondernemende capaciteiten van de jongere generaties, maar vergeleken met andere landen, zoals Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, wordt er te weinig gedaan om hen te ondersteunen. Wij zullen Lampoon helpen groeien in Italië en daarbuiten." Is er in een crisis als deze, die ook de high-end sector treft, echt behoefte aan een modeblad? Mazzoni zit in Japan en Moratti in Londen, maar het lijkt alsof ze eensgezind reageren: "Juist omdat mode een verkoop- en imagocrisis doormaakt, moet er een andere boodschap worden uitgedragen, te beginnen met de waarden van sociale en ecologische duurzaamheid. Mode moet veranderen, ze moet eerlijk haar reis kunnen beschrijven en iedereen bewuster maken van wat we kopen en waarom."