Meloni schenkt de ZES aan de regio Marche vlak voor de verkiezingen voor haar loyalist Acquaroli: is dit een manier om stemmen te kopen?

Acquaroli, de aftredende president van de regio Marche en kandidaat om zichzelf op te volgen, zit in de problemen. Het is logisch dat de rechtse coalitie die hem steunt, te hulp schiet. De regering zal dat echter minder snel doen. In plaats daarvan gebeurt het, compleet met een officiële aankondiging van de premier van de kiesdistrict, vanuit Ancona. De regeringsleiders, die optreden als partijleiders, zijn aanwezig in de Mole Vanvitelliana om hun kandidaat te steunen: Meloni en Tajani, persoonlijk, en de ander, Salvini, via een liveverbinding.

Maar het toeval wil dat de leider van de FdI tevens regeringsleider is, waardoor de rollen onduidelijk zijn. " Vandaag zal het kabinet de wet goedkeuren die de Speciale Economische Zone uitbreidt tot de regio Marche", kondigt ze aan. En ze benadrukt graag dat de Speciale Economische Zone geen eretitel is, maar wel veel geld waard: "Waar de Speciale Economische Zone al actief is, heeft ze al € 26,7 miljard aan investeringen vrijgemaakt en 35.000 banen gecreëerd." Er volgt een daverend applaus. Na de eerste aankondiging had de premier net zo goed niets meer kunnen zeggen, de vergelijking tussen de Noord-Zuid-kloof en de kloof tussen de Tyrreense Zee en de Adriatische kust, die de regio Marche benadeelt en "nog een te dichten kloof " is, kunnen vermijden en zich de verwijzing naar Enrico Mattei, een inwoner van de regio Marche, kunnen besparen met een ietwat lukraak citaat, om de illustere figuur maar te noemen: "Vinding is mogelijkheden zien waar anderen ze niet zien." Giorgia heeft al gezegd wat ze moest zeggen, en de kabinetsvergadering van vanmiddag verliep zoals aangekondigd en beloofd. Marche en Umbrië zijn nu opgenomen in de ZES.

De oppositie protesteert en hekelt de omkoping, de " schaamteloze zet ", de " verkiezingsomkoping". Ondertussen voert Ricci campagne op de stranden en doet hij zijn best om onverschillig te lijken over het feit dat hij wordt onderzocht. Dit is een troefkaart die duidelijk problemen oplevert voor rechts. Vooral de Lega brandt van verlangen om die te gebruiken, ondanks talloze uitspraken tegen degenen die onderzoeken zo laaghartig misbruiken. Maar hoe kan dit gebeuren zonder als hypocriete dubbele maatstaven te worden gezien? Salvini komt ermee weg door rechts te verzekeren dat het niet van plan is het onderzoek te misbruiken, en herhaalt dit meerdere keren. Gewoon om elke afgeleide partij eraan te herinneren dat het onderzoek nog loopt.

Buiten de juichende menigte blijft het probleem van centrumrechts Veneto , of preciezer gezegd Luca Zaia. De top die de kandidatuur in het witte bolwerk moet vrijmaken, wordt om deze reden steeds uitgesteld: de almachtige Luca komt niet terug op zijn dreigement om zich kandidaat te stellen als leider van de lijst van burgemeesters die zijn naam zal dragen. De lijst zal hoe dan ook blijven bestaan, maar het feit dat de gouverneur, die enorm populair is in zijn regio, de lijst leidt, maakt een enorm verschil. Meloni heeft echter nog geen voorstel gedaan om deze chaos te voorkomen. De meest waarschijnlijke optie blijft het Ministerie van Toerisme, dat Daniela Santanchè vervangt. Santanchè is echter niet van plan om opzij te stappen om plaats te maken voor wie dan ook. In afwachting van een oplossing voor de Zaia-kwestie – die overigens momenteel uitstekende relaties onderhoudt met de premier, maar verschrikkelijke met zijn leider Salvini – blijft de kandidatuur vacant en speelt de FdI met het idee om een kandidaat voor de burgerij te stellen, zij het een die dicht bij de driekleur staat, zoals Matteo Zoppas , de derde generatie van de beroemde industriële dynastie. Vrijwel zeker zal daar niets van terechtkomen. Voor de Lega is het leiderschap van Veneto een kwestie van leven of dood. Het zal in handen vallen van Alberto Stefani, Salvini's kandidaat maar niet onwelkom voor Zaia, en de FdI zal zich onmiddellijk troosten door de belangrijkste departementen te vullen en, over een paar jaar, het presidentschap van Lombardije over te nemen.

In Calabrië is er echter geen probleem, waar de aftredende gouverneur Occhiuto aftrad en zich tegelijkertijd herkiesbaar stelde, deels om de verleiding van een hinderlaag te vermijden. Tegen wie zal hij het opnemen? Gisteren stelde Avs de voormalige burgemeester van Riace Mimmo Lucano op. De 5S richt zich in plaats daarvan op Tridico , en op het eerste gezicht lijkt het absurd om twee vergelijkbare kandidaten in de oppositie te plaatsen. Maar Avs' doel is waarschijnlijk om niet buiten de boot te vallen, en een naam zo prominent als Lucano dient dit doel, waardoor ze vervolgens met de 5S kunnen onderhandelen en toch hun eigen plek in de schijnwerpers kunnen garanderen, mochten ze winnen, ongeacht of ze de verkiezingen winnen.

VAN

David Romoli